"မင္းကို လူ႐ွာခိုင္းထားတာ ဒီတသက္ရဦးမွာလား "
ထူးျခားရဲ႕အဆက္စပ္မ႐ွိေမးျမန္းမႈေၾကာင့္ ဘာကိုေမးမွန္း နားမလည္။
"အမ္ ဘာလူတုန္း......ေအာ္ ေအး ရၿပီေလ ရေတာ့မွာ မနက္ဖန္ရမယ္"
"ေအးေအး ၿပီးေရာ"
"ကိုေရ..."
ထူးျခားတို႔စကားေျပာေနတုန္း ရံုးခန္းထဲသို႔ ဆူးေရာက္ခ်လာသည္။
ဆူးက ကေလးဆန္သည္။ သူလုပ္ခ်င္တာ သူျဖစ္ခ်င္တာကလြဲၿပီး ဘာမွမသိ။ အရင္ငယ္တုန္းကေတာ့ မသိရေပမဲ့ အခုက် ဆူး ဆိုးတဲ့ပံုကို ထူးျခား တကယ္ သည္းမခံႏိုင္။
ထူးျခားကလဲ အစထဲက ကေလးဆန္ဆန္ ဗိုလ္က် အႏိုင္ယူရမွ ဆူးကလဲ ကေလးဆန္ဆန္လုပ္ခ်င္တာလုပ္ရမွ ။ ႏွစ္ေယာက္က ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပ။ ခုလဲ ရံုးခန္းထဲဝင္တာ တံခါးမေခါက္ဘဲ စြတ္ဝင္လာသည္။ သူတို႕နွစ္ေယာက္ ကိစၥကို ဝန္ထမ္းေတြအကုန္ သိၾကေပမဲ႕ ေျပာစရာျဖစ္မည္ကို မလိုလား၍ အေနထိုင္ဆင္ျခင္ေစခ်င္မိတာေတာ့အမွန္။
"ဆူးရယ္ ဝင္ရင္လဲ တံခါးေလးဘာေလးေခါက္ေလ"
"အံမယ္ ေခါက္ပါဘူး ဆူးက ကို႔ခ်စ္သူဘဲကို ဘာလို႔တံခါးေတြဘာေတြေခါက္ေနရမွာလဲ"
"ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ေလကြာ....."
"ဘာလဲ နင္က ငါ့ကို မလာေစခ်င္တာလား"
စၿပီ။ စိတ္ေကာက္စိတ္ဆိုးတာနဲ႔ ဆူးနဲ႔ကိုကေန ခ်က္ခ်င္း နင္နဲ႔ငါတန္းျဖစ္ေတာ့တာဘဲ။
"ရတယ္ မလာဖူး သြားမယ္"
"မဟုတ္...မဟုတ္ဖူးေလ ဆူး..."
စကားေတာင္မဆံုးလိုက္ ေကာ့ေတာ့ေကာ့ေတာ့နဲ႔သြားလိုက္တာ ေနာက္ေတာင္ျပန္လွည့္မၾကည့္။
"ေခၚမေနနဲ႔ မင္းကလဲမင္းဘဲ မႏိုင္ဘဲမ်ား သြားေျပာေနေသး"
"ဟုတ္ပါ့ ငါ့ေမာင္တို႔မ်ား လူတိုင္းကို အႏိုင္က်င့္ခဲ့သမ်ွ ဒီဆူးဆိုတဲ့ဟာမေလးနဲ႔မွ အႏိုင္က်င့္ခံရတယ္လို႔ ဟိုလင္းထိုက္ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးဆိုမ်ား အႏိုင္က်င့္တာလြန္ပါေရာ ဟိုေကာင္ေလးကလဲ ဆူးနဲ႔မ်ားတျခားစီ သည္းခံလိုက္တာလြန္ေရာ"
أنت تقرأ
မၿပိဳင္ေသာ မ်ဥ္းၿပိဳင္ (Completely)
Romanceရဲလင္းထိုက္ ငါလဲ ေယာက်္ား မင္းလဲေယာက်္ား ဒီအမွန္တရားကို ငါသိေနေသးတယ္ဆို ငါမင္းကိုခ်စ္တာ ႐ူးလို႔မဟုတ္မွန္း သိပ္ေသခ်ာတယ္ ပိုင္ထူးျခား မိန္းမျဖစ္ခ်င္တာနဲ႔ ေယာက်္ားတေယာက္ကို ခ်စ္မိတာတူလား? မတူဘူးဆို ငါသူ ့ကိုခ်စ္တာ အေျခာက္ျဖစ္ခ်င္လို႔...
