Destined With An Idol (Editing)

33

"T-tara na, Kean." Sabi ko nang medyo nahihiya pa rin. Di ako maka-move on eh.  Hinatak ko na lang ang kamay niya dahil lutang ang isip niya kanina pa. Ganon ba yung epekto ng biglang pagkiss ko? Hayst

"W-where are we going anyway?" Tanong ni Kean na lutang pa rin. Masyado palang matagal yung epekto nung ginawa ko. Dagdag mo pa yung namumula niyang mukha, at yung mga mata niya na akala mo napaka-ganda ng ina-alala.

Dahil sa lutang siya, di ko na napigilan yung sarili ko at sinampal ko yung mukha niya. Waaaah! Sorry! Balak ko talaga sigawan siya sa tenga eh, kaso ang daming tao dito, nakakahiya, kaya ito na lang nagawa ko.

"Thank you, I really needed that." Sabi niya at hinawakan yung kamay ko na parang nagpapasalamat. Okay.... I was expecting na magagalit siya.

"I'm sorry about that. Tara na nga!" Sabi ko at hinila siya papunta sa parking lot. Pinagtitinginan na kasi kami ng mga staff at ibang tao dun. Nakita ko pa nga yung isang female artist na masamang nakatingin sa akin, si Kim Dianne ng Weki Meki. Sa pagkaka-alam ko lagi siyang nashiship kay Kean, at posible ring may gusto siya kay Kean. (Dianne-Doyeon of Weki Meki)

Nandun kasi sa parking lot yung kotse niya, natural. Dahil lutang siya kanina pa, nakapag-isip na rin ako kung saan kami pwedeng pumunta.

"Saan tayo pupunta?" Tanong niya dahil ako ang umupo sa driver's seat. At tumabi lang siya sa akin. Ini-start ko na ang kotse. Inilapit ko ang mukha ko sa kanya at pinosition ang pointer finger ko sa tapat ng ilong ko. At sinabing "Bimil." Bimil means secret in Korean.

Napangisi naman siya dahil doon. Ts, excited lang siya, wag kayong mag-alala. Nag-drive na ako papunta sa final destination namin, joke. Sa destination nga na sinasabi ko.

"Hey! Saan ba talaga 'to papunta? It's been years since I climb a mountain!" Reklamo niya. Mareklamo pala si Kean. Dagdag ko yun sa list ng mga ngayon ko lang nalaman tungkol sa kanya. Haha.

Nasa isang hill kami ngayon. Aaminin ko medyo matagal ang pag-akyat dito, pero worth it naman, kasi kita buong Seoul dito. Sa pagkakasabi niya kanina, parang di niya pa to napupuntahan.

"Tara na! Onti na lang to promise! Worth it lahat ng pagod mo!" Sigaw ko pabalik. Dahil sa ilang beses na akong naka-akyat dito, nasanay na rin ako. At mahilig rin naman akong mag-trek so matibay talaga ang stamina ko.

Patuloy pa kaming umakyat hanggang sa maabot namin yung tuktok. Yay! Nandito na kami!

Tinignan ko naman si Kean. Waaah! Pawis na pawis siya! Di ko naman in-expect na ganito siya kapawis. Bumakat pa tuloy yung abs niya sa basang damit niya.

"Halika nga dito." Sabi ko at hinila siya sa view.

"Sorry kung napagod kita." Sabi ko na talagang nahihiya. Nakayuko pa nga.

"Yah. Gwaenchanha. Sabi mo nga, worth it nga ang view." Sabi niya at ngumiti sa view. Atleast nagustuhan niya yung view.

"May towel ka ba diyan? Or extrang Tee? Or nag-sando ka ba? Pinawisan ka kasi ng todo eh. Baka magkasakit ka." Sabi ko na may pag-aalala sa mukha. Oo na, concern ako. Baka nga kasi mag-kasakit pa siya nang dahil sa akin.

Parang nanlumo naman yung mukha ko nang umiling siya. Kasi naman, biglaan nga yung pagpunta namin dito, at hindi kami nakapag-prepare ng kahit ano. Wala tuloy kaming dalang pagkain. Pero may tindahan naman dito, overpricing nga lang.