Destined With An Idol (Editing)

34

Haki's POV

"Kean!" Tawag ko sa kanya. Pero di pa rin siya tumitingin. Oo na, aaminin ko, medyo ang arte ko kanina. Ang hirap pa naman mangumbinse ng tao. Lalo na kung galit siya sa 'yo. Galit ba talaga siya.

Tumakbo ako para mahabol siya. Bago pa siya maka-hakbang pababa, nahila ko pa siya pabalik. Hinila, no, kinaladkad ko siya hanggang doon sa bench namin kanina.

"Kean... sorry na." Sabi ko ngunit di pa rin nag-babago expression ng mukha niya. Wah. Siguro nga nagalit siya.

Inilusot ko yung dalawa kong braso sa braso nnmiya at niyakap siya. In-expect kong hahagurin niya yung likod ko, like what he always do, pero wala.

Ang masaklap pa doon, kumawala siya sa yakap. Seryoso siya kanina? Ang hirao namang ayusin 'to. Ah. Alam ko na.

Hinawakan ko yung kamay niya kahit pilit niyang binibitawan, pero mas malakas grip ko kaya nahawakan ko siya sa wrist niya.

"Woi, sorry na. I love you too, Woi." Sabi ko na SINCERE. Oo, medyo korni, pero hayaan niyo na, pinagbigyan ko lang naman siya eh.

Parang magic naman na ngumiti si Kean. Okaaaay... why do I feel so betrayed nung tungkol sa sinabi ko kanina? Hayst, pagbigyan na lang.

"For real, woi?" Tanong niya. Tumango lang ako. "Yes, woi." Siguro masasanay rin akong tawagin siyang woi nuh?

Niyakap niya naman ako pabalik. Pero ang ikinagulat ko ay ang biglang paghalik niya sa pisngi ko. "Thank you, Haki."

"For always making me happy." Tuloy na sabi niya. Ako naman, as USUAL. Namumula na parang kamatis. Inis! Pero atleast okay na siya ngayon.

"Y-you're welcome." Sabi ko na pa-utal-utal. Di ko talaga maiiwasan to.

"Hmm, sunset's over. Let's have a dinner date then." Sabi niya nang marinig yung tiyan kong kumulo na may pagka-laka-lakas. Tumango lang ako sa kanya.

***

"Where are we going to eat?" Tanong ni Kean? Nang makababa kami. Bakit siya ang nagtatanong? Akala ko ba siya ang may alam. Ay, ako nga pala nag-drive papunta dito.

"Well, I don't actually know, but, tignan natin sa daan kung may resto's or fast food." Sagot ko.

Habang naglilibot kami, walang mga modern na resto dito. Puro shabu-shabu. "Woi... I'm hungry. Sa shabu-shabu na lang." Sabi niya. Wala na akong nagawa kundi i-park ang kotse sa tapat ng shabu-shabu.

Napadpad kami sa Samgyeopsalamat.
Hmm.. speaking of shabu-shabu's, namimiss ko yung luto ni Sky. I really hope he's okay.

Umorder na si Kean ng lahat ng klase ng meat.

"Woi, kain ka na." Sabi niya at inabot yung maliit na bowl na may rice at may meat. Masyado ata akong lutang kanina at nakaluto na agad si Kean ng meat.

Kumakain lang ako at inililibot ko ang tingin sa resto. Namimiss ko tuloy yung resto ni Sky. Ang sarap pa naman kumain doon.

Habang naglilibot ang mata ko, bigla akong nabulunan dahil hindi ako makapaniwala sa nakita ko. Si...