Little Guy Deel 2

-6-

Pov. Harry

"Harry." Ik draai me om en ik zie Luke staan. We zijn al een tijdje in de studio. Ik wist dat hun er ook waren.

Luke is niet veel veranderd, hij is iets volwassener geworden en wat groter, maar daar blijft het bij.

"Lang niet gezien." glimlacht hij. Vroeger viel ik voor die glimlacht, nu val ik op die van Niall. "Klopt, jij koos daar voor." mompel ik en ik draai me weer om. Ik wil niet met hem praten, ik ben bang dat ik al weet waarover hij wilt praten. "Harry? Kunnen we praten, alsjeblieft?" ik adem diep in en uit en ik draai me om. "Ik heb het druk." "We moeten praten over Louis." "Hoeven we niet. Jij gaat niks met Louis te maken krijgen." "Ik ben zijn vader." "Een vader die is weggelopen toen hij nog niet geboren was? Noem jij dat een vader. Niall, dat is zijn andere vader." "Wij wetten allemaal dat dat niet waar is." "Louis ziet hem als vader en hij weet niet dat jij zijn andere vader is." "Je hebt hem nooit over mij vertelt?" "Één keer en toen hebben we verteld dat jij mij pijn hebt gedaan. Je hebt hem gisteren overstuur gemaakt. Denk je dat ik jou in de buurt laat van mijn kind?!" "Hij moet weten dat ik zijn andere vader ben." "En hoe moet ik dat gaan uitleggen? Ja dit is je andere vader en die is weggegaan, omdat hij jou niet wilde. Moet ik dat zo uitleggen aan een kind van zes!" "Je maakt er een te groot probleem van." "Dat doe ik niet Luke. Jij weet niet hoe Louis is en dat zal je ook niet te weten komen."

"Ik ben veranderd. Toen ik Louis zag voelde het zo vertrouwd. Het is mijn kindje en ik heb zo'n spijt dat ik jou heb achter gelaten, dat ik Louis heb achtergelaten." "Je kan wel veranderd zijn, maar mijn gedachten veranderen niet."

"Harry Styles? De vader van Louis Styles?" ik knik langzaam. "Kunnen wij met zijn drieën even naar een kamer gaan. We moeten praten over Louis." Ik kijk Luke aan. "Wat heb jij gedaan?" sis ik. "Loop u maar mee Harry." We lopen een kamer in.

"Ik ben mvr Haken van de kinderrechter." mijn ogen vergroten en ik kijk Luke aan. "Ik wil het hebben met u over de tour die jullie gaan maken." Ik knik. "Hij is de vorige keer mee geweest en dat vond hij helemaal geweldig. Hij is blij dat het bijna al zo ver is." "Over dat. Hij gaat niet mee met jullie op tour." mijn mond valt open en mijn ogen vergroten weer. "Hij is de vorige keer ook mee geweest, waarom mag mijn kind nu niet mee?" "De jet lag, hij heeft daar ook last van en dat ik niet goed voor hem. Hij zal niet meer op zijn school zitten voor die negen maanden." "Er gaat een docent mee." ze schud haar hoofd. "Ik heb begrepen dat zij niet mee gaat. Ze heeft gezegd dat het moeilijk is voor Louis om zich te concentreren, omdat hij altijd moe was." "We lieten hem veel slapen." "Let jij goed op je kind?" "Ja! Het is mijn kind en ik hou van hem. Natuurlijk let ik goed om hem. Zijn gezondheid is belangrijker dan die van mij, ik zou alles doen om zijn leven leuk te maken. De tour vindt hij ook leuk, u kan dat niet afpakken van een kind van zes." "Dat kan ik. Het spijt me meneer Styles, Maar hij gaat niet mee op tour." Ik leg mijn hoofd op mijn handen. "Hij zal verblijven bij Luke Hemmings." mijn hoofd schiet rechtop. "Nee nee nee nee. Hij heeft hem in de steek gelaten voor zes jaar! Zes jaar! Hij kan niet bij hem! Hij kan naar mijn moeder of naar die van zijn andere vader, Niall. Hij mag niet naar hem." "Het is al besloten meneer. Ik heb gepraat met mensen en met menneer Hemmings. Hij zal goed zorgen voor Louis, je mag elke dag bellen." "En wie zegt dat hij opneemt? Hij doet nu wel lief en aardig, maar hij is anders in het echt." "Ik ben veranderd Harry." "Veranderd, leuke grap." Ik sta op en ik sla de deur achter me dicht. Ik loop de andere kamer in. De jongens zijn er niet. Ik doe de deur dicht en ik laat de tranen over mijn wangen rollen. Via de muur laat ik mezelf naar beneden zakken. Ik trek mijn knieën tegen mijn borst en snikken verlaten mijn mond. Ik ben Louis kwijt, voor 9 maanden. Het is allemaal Luke's schuld. Hij heeft haar ingeschakeld. Mijn handen worden vuisten. Ik sta op en ik loop naar de bank ik pak de kussen en ik knijp daar in.

Louis niet zien voor negen maanden.

Hij is negen maanden bij Luke.

Wat zal Louis niet denken?

Zal hij boos op me zijn?

Maar ik kan er niks aan doen, toch?

Wat als hij Luke gaat zien aan zijn vader?

Wat als hij ontdekt dat we jaren tegen hem gelogen hebben?

Maar we hebben ook niet tegen hem gelogen.

We moeten hem het hele verhaal vertellen.

Ik gooi de kussen weg en het land op de glazen pot waar bloemen op staat. Het valt van de tafel en het breekt in duizend stukken, net zoals mijn hart. Ik schreeuw en pak de andere kussen. Het boeit me niet of iemand mij nu kan horen. Ik gooi de kussen overal naar toe. Ik pak een stoel en die gooi ik ook. Alles wat ik in mijn handen kan krijgen gooi ik.

"Harry! Laat die stoel staan!" ik gooi die stoel en meteen wordt ik vast gepakt. Ik laat mezelf op de grond vallen en ik begin hevig te huilen.