"Louis, hier blijven!" Louis rent weer terug. "Glijbaan?" Hij wijst er naar. "Oke, kom op." Louis rent er weer naar toe. "Ik ben eerder, papa!" Ik grinnik en ren achter hem aan. Langzaam kom ik in zijn beurt, omdat ik langzaam ren. Als hij bijna bij de glijbaan is ren ik sneller. Voordat hij de glijbaan kan aanraken pak ik hem op en ren ik met hem weg. "Papa!" giechelt Louis. Ik stop met rennen en hij kruist zijn armen. "Niet leuk." Ik grinnik en kus zijn neus. "Nu heeft niemand gewonnen." "Ik was er bijna!" "Je hebt de glijbaan niet aangeraakt." "Jawel!" "Ja?" Louis giechelt en knikt. "Moet ik dat geloven?" Louis knikt weer. "Eerlijk antwoord?" Louis houdt zijn mond gesloten. Ik laat Louis op het gras liggen en ik begin hem te kietelen. "Heb je eerlijk antwoord gegeven?" Louis giechelt en schud zijn hoofd. Ik glimlach. "Heb je gelogen tegen papa?" "P-papa s-stop." "Wat is het toverwoord?" "W-weet I-ik niet!" schreeuwt Louis giechelend. "Zal ik het vertellen?" "P-papa stop." Ik stop even. "Zeg 'Papa is de liefste papa'." "Ik mag niet liegen." zegt Louis en daarna giechelt hij weer. "Hey!" ik ga verder met kietelen. Hij beweegt hevig heen en weer en probeert los te komen. "Zeg het zinnetje." "Papa is de liefste." "En... hij is nog niet afgelopen." 'Weet ik niet." "Papa is de liefste..." Hij schud zijn hoofd. "Weet niet." "Papa." "Papa?" "Papa is de liefste papa." "Papa is niet de liefste papa." giechelt hij en ik grinnik. "Hou van jou papa." "En ik van jou." Ik kus zijn neus. "Papa is de liefste papa." "Jeej!" Ik gooi mijn handen in de lucht. Louis giechelt en klimt onder me vandaan. "Waar dacht jij heen te gaan? Ik was nog niet klaar." Louis rent weg en lacht. "Ik zei het zinnetje papa!" Hij rent de zandbak in. Ik ren naar hem toe en ik ga aan de rand zitten. "Samen kasteel maken?" ik glimlach en knik. Ik ga op mijn knieën zitten terwijl Louis op zijn kont zit, ondertussen zit hij al helemaal onder de zand.
Pov. Harry
"Ja, heel erg." Luke knikt. "Waarom vroeg je het?" "Ik wilde weten of je echt gelukkig bent." "Ja, ik ben echt gelukkig. Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest."
Ik weet dat het hard klinkt. Dat ik nu gelukkiger ben dan dat ik met Luke was vroeger, maar hij is degene die me verliet, niet ik.
"Denk jij soms nog aan vroeger? Aan ons?" ik zucht en bijt op mijn lip. "In het begin, maar nu niet meer. Ik ben gelukkig met Niall, Luke." "Weet ik. Ik vroeg me het gewoon af." "Denk jij er veel over na?" vraag ik. "Ik dacht laatst nog na toen we samen waren. Die keer dat wij op stage kwamen bij jullie show." Ik krijg de beelden voor me en ik bijt op mijn lip.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
