Little Guy Deel 2

-41-

Pov. Niall

"Je bent wat? Niall we moeten over een paar dagen terug op tour." "Ik reis vanuit Ireland naar Spanje." "Maar waarom ga je er naar toe?" vraagt Liam. "Het is uit." "Wat?!" "Het is uit tussen ons." zeg ik en ik probeer de tranen tegen te houden. Ik ben bij de airport. "Wat is er gebeurd?" "Bel Harry maar." zeg ik zacht. Mijn vlucht wordt omgeroepen. "Ik moet gaan." "Niall wacht-" ik druk hem weg. Een traan rolt over mijn wang, maar ik veeg hem weg. Ik loop naar het vliegtuig en ik stap in. Als ik zit pak ik mijn oortjes en zet ik muziek aan.

"Mama." zeg ik zacht en ik omhels haar. Snikken verlaten mijn lippen terwijl ik haar stevig vast hou. Ze houdt mij ook stevig vast terwijl ze over mijn rug wrijft. Ze weet precies wat ik wil. Ik wil niet nu zeggen wat er aan de hand is. Ik wil de zware last van mijn schouders af hebben en daarna praten.

"Wat is er gebeurd lieverd?" "Het is uit." zeg ik zacht. "Wat? Ik dacht dat het beter ging dan de vorige keer?" "Hij en Luke hebben gezoend." "Nee." zegt ze zacht en ik knik en ik kijk naar mijn handen. Weer krijg ik tranen in mijn ogen en mam drukt mij tegen haar aan. "Ik hou zoveel van hem mama." snik ik. "Weten de jongens het?" ik knik alleen. "Wat als Luke als 2de vader wordt opgegeven? Ik ben Louis kwijt dan." snik ik. "Dat zou hij moeten bespreken met je." zegt ze.

Later lag ik op bed. Harry heeft me al meerdere keren gebeld en geappt. Zayn en Liam hebben ook een paar keer gebeld, maar ik heb niemand opgepakt. Ik wil even niemand spreken. Over 2 dagen moet ik terug naar Spanje en dan is Bebe er ook.

Later was ik weer bezig met mijn nummer. Mam en pap hadden in een aparte kamer een piano voor mij. Ik begon te spelen en te zingen.

 I knew from the moment that I meet you this wasn't right
But I couldn't leave you 'cause you treated me so damn right

There was nothing wrong with you
The truth is your a damn good guy
But I knew from the moment that I meet you this wasn't right

And you had money and cars, looked like a star
You loved me so good, I could cry
Brought me roses and rings, such beautiful things
But I was taught never to lie

Een traan rolde over mijn wang en ik schreef te tekst verder op.

I hate to see the look on your face
I wish I could make myself stay

Zijn blik toen ik weg ging. Hoe hij mijn koffers pakte en me smeekte om te blijven, maar ik kon het niet. Ik kan niet bij hem blijven.

But our hearts don't live in the same space
So tell me how to break yours with grace

"Niall?" ik kijk achter me en ik zie mam. Ze komt naast me zitten en ze kijkt naar de tekst. "Gaat het over Harry?" ik knik. "Wil je het spelen voor me?" ik knik weer en ik begin te zingen tot wat ik heb. "Het is mooi lieverd." zegt ze naar een minuut van stilte. "Ik kan dit nooit uit brengen. Ik kan Harry's gevoelens niet kwetsen." zeg ik zacht. "Je hoeft het ook niet uit te brengen. Je schrijft je gevoel op en voor jou is dit een goede manier om je emoties te uiten." zegt ze. "Dankje mam." zeg ik en zij glimlacht en drukt een kus op mijn wang voordat ze de kamer verlaat.