Little Guy Deel 2

-20-

Waarschijnlijk heb je al door gehad dat het ook veel over niall en Harry's relatie gaar. Ik hoop dat jullie dat niet erg vinden, er gaat nog genoeg gebeuren met Louis ❤️

Pov. Niall

Ondertussen is het weer avond. Harry werd gebeld door Louis en Luke. Ik deed alsof ik gebeld werd en liep weg. Ik hoorde Louis nog mijn naam zeggen. Ik ben er de laatste tijd niet meer bij als ze bellen. Ik loop een beetje rond en als ik mensen zie die hulp nodig hebben help ik ze. Ik moet excusen hebben waarom ik niet meer terug kwam.

"Niall!" Zayn schreeuwt me naam. Ik zucht en loop door, ik wil het liefst niemand even spreken. "Niall." mijn pols wordt vastgepakt en ik wordt om gedraaid. "Negeer je me?" "Nee." "Ik weet dat je me hoorde." Ik zucht. "Ik wil alleen zijn." "Wat is er met jou aan de hand de laatste tijd? Je loopt weg van Harry, van Liam en mij, van Louis."  "Zayn, ik heb tijd voor mezelf nodig. Ik wordt gek van mezelf en ik moet alles op een rijtje zetten." zeg ik. "Waarom praat je niet met ons? Het helpt beter dan dat je alleen bent." "Ik wil dit alleen doen." Ik haal mijn pols uit zijn hand en ik loop weer weg.

"Je hebt het weer gemist." zegt Harry. Ik draai me om. "Je bent weer de hele tijd weg geweest. Louis mist je en hij wilt met je praten, maar elke keer loop je weer weg." "Ik kan er niks aan doen dat ik gebeld werd." "Je wordt altijd gebeld als er met Louis gaan bellen. Wil je hem niet meer spreken?" "Jawel, maar wat moet ik anders doen Harry?" "Het laten gaan en je telefoon weg leggen. Louis is je zoon Niall." Ik knik. "Dat weet ik en ik mis hem ook, maar ik heb met het management afgesproken dat bepaalde mensen mij kunnen bellen over de show." "Dat is belangrijker dan je zoon?" "Harry wil je optreden voor de fans of niet?" "Jawel, maar je kan ook vragen of ze je later kunnen terug bellen." Ik zucht. "Sorry Harry." Ik draai me om en loop weer weg. "Waarom loop je alleen maar weg?! Niall blijf staan!" Ik draai me weer om en hij staat voor me. "Is er iets wat je me moet vertellen?" ik schud mijn hoofd. "Ik weet niet waar je het over hebt." "Je zit ergens mee en je wilt het me niet vertellen. Niall je kan me vertrouwen en ik kan je helpen. Vertel me wat er dwars zit, wat is het probleem?" Hij pakt mijn handen vast.

Hij weet niet dat hij het probleem is.

"Er is niks." Ik haal mijn handen uit zijn handen. Ik wil zijn gezicht niet zien, ik weet dat hij verdrietig kijkt en hij zal met pijn naar me kijken. "Je doet afstandelijk." "Sorry Harry." Hij legt zijn vinger onder mijn kin en hij laat mij naar hem kijken. "Heb ik iets fouts gedaan?" Ik schud mijn hoofd. "Nee. En ik beloof dat ik Louis zal bellen vanavond, Oké? Het spijt me echt Harry." "Ze bellen vanavond om acht uur, twee uur voor de show. Je bent erbij." Ik knik. "Ik moet iets tegen Paul zeggen en daarna kom ik naar de kamer, oké?" Hij zucht en knikt. Ik druk een kus op zijn lippen en daarna loop ik weg.

Nadat ik bij Paul ben geweest loop ik naar de kamer toe. Ik stop als ik gehuil hoor uit de kamer. De deur staat een stukje open, ze zouden mij niet kunnen zien.

"Ik weet niet wat ik fout heb gedaan, Li." snikt Harry. "Hij gaat steeds weg, hij wilt niet meer knuffelen, hij doet steeds afstandelijker en ik weet niet wat ik fout heb gedaan." snikt hij weer. Ik bijt op mijn lip. "Ik weet dat ik veel aandacht vraag, maar is dat de reden dat hij weg bij me wilt?" snikt hij. Ik wil niet weg bij hem, ik hou van hem. "Ik weet niet wat ik fout doe Liam." huilt hij, het is niet meer snikken. Hij is overstuur. "Niall doet tegen iedereen raar. Hij moet met je praten en dat gaan Zayn en ik hem vertellen, oké. Jullie hebben het beide moeilijk met dat Louis nu weg is en dat Luke terug is." "Ik ben gewoon een last Liam. Ik huil veel, ik vraag veel van hem. Ik wil veel aandacht."

Ik geef hem met plezier aandacht. Ik weet dat ik nu heel dom doe, dat ik van hem weg loop terwijl we allebei moeite hebben met dezelfde redenen. We moeten bij elkaar troost vinden en ik laat Harry nu zitten. Ik bijt weer op mijn lip en ik open de deur. Harry heeft zijn hoofd bij Liam's nekholte en Liam kijkt mij aan. Ik loop naar ze toe en ik leg mijn hand op Harry's rug. Hij kijkt me aan, zijn ogen zijn helemaal rood en zijn krullen hangen voor zijn gezicht. Hij snikt als hij me ziet. Liam laat Harry los en ik neem Harry meteen in mijn armen. "Ik laat jullie even alleen. Jullie moeten praten." Ik knikt en Liam loopt weg.

"Haz, kijk me is aan." Hij kijkt mij aan en ik veeg zijn tranen weg. "Heb ik iets gedaan? Alsjeblieft zeg tegen mij wat ik fout heb gedaan dan kan ik mij veranderen " snikt hij. "Je hebt niks gedaan. Ik heb dit gedaan, jij hebt helemaal niks gedaan. Jij bent zo lief voor me terwijl ik je weg duw. Je vraagt niet teveel Haz, ik hou van je knuffels en ik weet dat ik je nu heb ontloopt deze dagen." "Dus toch." zegt hij zacht. Ik knik. "Waarom?" "Ik ben jaloers, bang, verdrietig." Ik ga nu eerlijk zijn, het moet. "Waarom Jaloers?" "Op Luke. Als we belde met hun  werd ik niet altijd gebeld, soms wel, maar vaak niet. Je vraagt altijd of Luke in het beeld komt en als je naar hem kijkt bijt je op je lip. Je deed dat vroeger altijd en ik was en ben zo jaloers. Ik wil niet dat je terug gaat naar hem, omdat ik van je hou. Ik klink nu zo egoïstisch, maar ik hou van je, zo ongelooflijk veel en ik kan je niet kwijt raken. Je betekent alles voor me, Harry. "