Little Guy Deel 2

-39-

Pov. Niall

De volgende ochtend  werd ik wakker naast Harry. Hoe kom ik hier? Het laatste wat ik me herinnerde was dat Harry tegen me aan het praten was en dat ik moe was. Ik kijk naar Harry. Zijn mond staat een stukje open en zachtjes snurkt hij. Hij is nog diep aan het slapen. Ik stap het bed uit en ik loop naar de badkamer.

Ik open zachtjes de deur van Louis kamer. Hij is nog in een diepe slaap. Ik glimlach en druk een kus op zijn voorhoofd. Ik loop daarna de kamer weer uit en ik loop naar beneden. Ik open de koelkast die best leeg is. Ik kan wel boodschappen doen. Ik schrijf op een briefje dat ik boodschappen aan het doen ben. Ik pak mijn jas en ik loop de deur uit.

"Niall, hey." Ik kijk achter me en ik glimlach als ik James zie. "Hey." glimlach ik. "Jou heb ik al lang niet meer gezien." "Tour enzo." Hij grinnikt en knikt. "Is het leuk?" "Het mooiste om te doen." "Zullen we bij het restaurantje hier verder op even bij praten? We hebben elkaar lang niet meer gesproken." "Dat lijkt mij een goed plan. Ik moet alleen deze boodschappen even af maken." glimlach ik.

Pov. Harry

"Lukt het?" vraag ik als ik Luke help met naar beneden komen. "Het gaat." zegt hij en we komen aan bij de bank. "Wil je wat drinken?" "Water alsjeblieft." Ik glimlach en knik. Ik help hem met zitten en daarna loop ik naar de keuken. Ik pak een glas en ik lees het blaadje.

Ben boodschappen doen xN

Daarom was hij weg. Ik had gehoopt dat hij er nog lag als ik wakker werd. Ik vul het glas met water en ik loop weer terug. Ik geef Luke zijn drinken en ik zet de televisie aan en ik ga naast Luke zitten.

"Waar is Niall?" "Hij is boodschappen aan het doen." zeg ik en ik kijk naar hem. "Hoe gaat het tussen jullie?" Ik haal mijn schouders op. "Ik weet het niet, ik heb het verpest." "Zeg dat niet." "Ik geef geen aandacht meer aan hem." "Dat is niet waar, ik weet het zeker. Niall moet er aan wennen dat Louis meet hulp nodig heeft nu en dat hij niet meer alle aandacht kan krijgen van jou." "We slapen niet meer bij elkaar." mompel ik. "Vannacht wel, maar hij was al weg toen ik wakker werd." "Dat is gemeen." zegt Luke. "Vroeger wachtte ik altijd tot je wakker werd zodat we nog konden knuffelen." glimlacht Luke. Ik kijk naar hem. "Ik heb spijt hoe ik het heb geeindigd. Ik had nooit zo bot tegen je moeten doen, sorry." "Het maakt niet uit, we praten er niet meer over, oké?" Luke knikt. Hij pakt mijn hand vast. "Alles komt goed. Niall moet er gewoon aan geloven dat alle aandacht niet meer naar hem is." "Zeg dat niet zo." zucht ik. Ik kijk naar hem en hij glimlacht. Vroeger viel ik voor die glimlach, voor zijn blauwe ogen, voor zijn lippen en gewoon voor alles. Luke legt zijn hand op mijn wang en ik kijk naar zijn ogen die naar de mijne kijken. Langzaam leunt hij naar voren. Ik sluit mijn ogen en ik voel zijn lippen op de mijne. Zijn handen gaan naar mijn haren. Zijn tong tikt tegen mijn lippen en ik geef hem toestemming.

Pov. Niall

"Ik had altijd gedacht dat jullie iemand anders je boodschappen lieten doen." grinnikt James. "Dan gebeurt wel is." grinnik ik. "Hier laat mij een tas tillen. Hij pakt twee van de drie tassen en we lopen naar het restaurant. "Heb je al ontbeten?" "Nee, dus het komt goed uit." glimlach ik en we gaan zitten.

Anderhalf uur later kom ik thuis aan. Ik open de deur. Het is stil. Ik loop de woonkamer binnen en ik zie niemand zitten. Ik loop naar de keuken met mijn tassen en daar zie ik Harry staan. "Hey." zeg ik en hij kijkt op. "Niall." zegt hij zacht en hij kijkt mij aan. Ik glimlach en ik zet de tassen op de aanrecht. "Niall, we moeten praten." zegt hij en ik kijk naar hem. "Dat weet ik. Ik leg deze spullen even weg en daarna kunnen we praten." zeg ik en ik begin verder uit te pakken. Ik open de koelkast en ik doe de melk enzo erin. Als ik een snik hoor kijk ik naar Harry. "Hey." zeg ik zacht en ik loop naar hem toe. "Het spijt me zo Niall." snikt hij. Ik pak zijn hand. "Alles komt goed oké? Ik vergeef je Harry. Ik snap het waarom je zo deed." zeg ik ookal snap ik het niet. Ik wil alleen niet dat hij nog meer overstuur raakt. "Je snapt het niet Niall. Ik doe je pijn, alleen maar." "Dat doe je niet." "Ik moet je iets vertellen." zegt hij en hij veegt zijn tranen weg. Ik laat zijn hand los. "Wat moet je mij vertellen?" "Vannochtend waren Luke en ik gewoon aan het praten. We hadden het over onze relatie, ik moest mijn hart luchten. Het eindigde dat we aan het praten over over de relatie van mij en Luke en toen..." Hij begint weer te snikken. "Het spijt me zo Niall." Ik pak de aanrecht vast sinds mijn benen trilde. Hij heeft toch niet? "We hebben gezoend." "Wat." zeg ik zacht. "Het spijt me zo." snikt hij en hij wilt mijn hand pakken, maar ik stap naar achteren. "Waarom? Wat heeft hij wat ik niet heb Harry!" tranen rollen over mijn wangen. "Het spijt me zo. Ik meen het." snikt hij. Het enige wat ik kan doen is mijn hoofd zacht schudden. Waarom zou hij zoiets doen? "Niall alsjeblieft." Ik knijp mijn ogen dicht en ik schud mijn hoofd. Ik ren naar boven en ik ren de logeerkamer binnen waar ik sliep een paar dagen en ik doe de deur opslot. Harry rende achter me aan. "Niall alsjeblieft open de deur." snikt hij.