"Ik ben straks terug." zeg ik en ik kus Niall's wang. "Waar ga je heen?" "Ik ben straks terug." "Waar heen?" "Luke." mompel ik. "Hoezo?" "Hij appte me of ik kon komen." "Hoezo?" "Geen idee, Niall." zucht ik. "Ik ga mee." "Nee, jij blijft hier." "App hem dat je niet kan. Louis wordt straks wakker en dan ben je er niet." "Ik ben zo snel mogelijk terug." "Je bent al naar hem toe geweest vandaag." "Hoe weet jij dat?" "Zayn. Harry Waarom ga je zo vaak naar hem?" "Vaak? Dit is de tweede keer." "Je moet helemaal niet naar hem toe gaan." Ik zucht. "Ik ga dit niet aan, tot straks." zeg ik en ik doe de deur open en ik loop naar mijn auto. "Haz." kreunt Niall, maar ik loop door. Ik stap mijn auto in en ik rij weg.
Als ik bij het ziekenhuis aankom loop ik naar Luke's kamer. "Hey." zeg ik en Luke kijkt op en glimlacht wanneer hij me ziet. "Harry." glimlacht hij. "Hey, hoe voel je je?" "Goed, hoe is het met Louis?" "Hij slaapt veel." Luke knikt. "En jij? Hoe voel jij je?" "Ik mag morgen naar huis." glimlacht Luke en hij kijkt naar zijn handen. "Echt? Dat is geweldig." glimlach ik, maar zijn glimlacht verdwijnt. "Wat is er?" "Ik moet bij iemand wonen voor een tijd, voor mijn rug. Ik mag niet teveel doen, maar ik kan bij niemand. De jongens moeten zelf herstellen, mijn ouders zijn op vakantie voor hun huwelijk en veel vrienden hebben het te druk." mompelt Luke.
Hij kan bij niemand. Hij kan bij ons, maar Niall...
"Je komt bij ons." zeg ik. "Echt? Kan dat?" Ik knik en hij glimlacht zachtjes. "Dankjewel Harry, ik meen het." "Hoelaat kan ik je ophalen?" "Ergens in de ochtend." Ik knik en hij pakt mijn hand vast. "Dankjewel Harry, ik weet dat ik grote fouten heb gemaakt. Het spijt me echt." zegt hij en hij geeft een klein knijpje in mijn hand. Ik haal mijn hand uit de zijne. "Je moet iets anders regelen wanneer we op tour zijn." zeg ik en hij knikt zachtjes. "Was dit alles wat je wilde vragen? Ik moet snel naar huis voor Louis." zeg ik. "Kom je mij morgen halen?" Ik knik naar hem. "Ik app je wanneer ik onderweg ben." Hij knikt. "Oke. Tot morgen." "Tot morgen." Ik loop de kamer uit en ik zucht. Dit gaat Niall niet leuk vinden.
Wanneer ik thuis aan kom is alleen Niall er nog. "Hey." zeg ik. "Ik kan niet geloven dat je naar hem toe bent geweest." zegt Niall wanneer mij ziet. Ik zucht en ik ga tegen over hem zitten. "Waar is Louis?" "Boven in zijn bed. Ik heb zijn zijkanten van zijn bed geblokkeerd zodat hij er niet zelf uit kan. Ik heb hier de babyphone." zegt Niall. "Is hij nog wakker geweest?" "Ja, hij vroeg om jou." Ik bijt op mijn lip en ik kijk naar de grond. "Je moet hem een kus geven." zegt Niall. "Ik ga naar boven." mompel ik en ik loop naar boven. Ik loop naar Louis kamer en ik zie meteen dat Niall Louis kast (geen kleren last) naast zijn bed heeft gezet. Ik schuif de kast op zij, het is geen zware kast en er zitten van die noppen onder zodat de vloer niet beschadigd. Ik wrijf over Louis zijn wang en ik kus zijn voorhoofd. "Slaap lekker kleine jongen." fluister ik. Nu is het moment on Niall te vertellen dat Luke hier komt morgen. Ik schuif de kast terug en ik loop weer naar benden.
"Ik moet wat zeggen." zeg ik en ik ga weer voor Niall zitten. "Ga je me vertellen wat de reden is dat je naar hem toe bent geweest?" Ik knik. "Hij vroeg of ik kon komen. Hij mag morgen uit het ziekenhuis... " "Oke, maar waarom moest jij dan komen?" Ik zucht en ik bijt op mijn lip. "Hij mag niet alleen zijn en hij kan bij niemand terecht. Ik heb gezegd dat hij hier mag komen zodat wij hem kunnen helpen." "Wat!" "Laat me uitleggen." zeg ik meteen en ik pak zijn handen vast. "Hij kon bij niemand terecht en hij heeft hulp nodig. Ik heb hem gezegd dat hij ook iemand anders moet zoeken, omdat wij volgende week weer weg gaan." leg ik rustig uit terwijl ik over zijn knokkels wrijf. Ik kijk hem aan.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Ik zal tegen hem zeggen dat hij je met rust moet laten." zeg ik en ik ga op zijn schoot zitten. Mijn benen aan elke zeide van hem. Ik leg mijn hand op zijn wang en ik glimlach. "I love you." mompel ik en hij zucht. "Harry, je weet dat ik dit niet wil." Ik zucht en ik haal mijn hand van zijn wang. "Ik vond het zielig voor hem." "Wat voel jij voor hem Harry?" "Niks! Ik voel niks voor hem, ik hou van jou, alleen van jou." "Waarom overleg je niet Harry? Dit is de zoveelste keer." "Hij moest toch weten dat hij ergens terecht kan." "Ga van mijn schoot Harry." zegt Niall en ik sta op. Niall staat ook op en hij loopt naar boven. "Niall." kreun ik en ik loop achter hem aan. Hij gaat in één van de logeerkamers en hij doet de deur op slot. "Niall! Open die deur." "Ik slaap hier, welterusten Harry." "Niall." zucht ik en ik klop op de deur, maar ik krijg geen antwoord.
