Ik ga een sprong maken. Ik heb veel idee voor dat Louis terug is en het spijt me x
-Nog twee weken voordat Louis terug is-
Pov. Niall
"Niall!" ik loop door. Ik loop een kamer binnen en ik doe de deur snel achter me dicht.
Ik heb besloten op Harry te ontwijken voor een paar dagen. De irritaties zijn groter geworden en ik denk dat dit het beste is. Ik doe dit nu voor drie dagen en elke keer wordt het moeilijker. Hij is heel close te laatste tijden, eigenlijk is hij dat altijd al geweest alleen nu is het erger. Ik heb even rust nodig, ik moet alles wat er is gebeurd op een rijtje zetten, want ik weet dat anders de relatie van mij en Harry kapot gaat. Ik ga al mijn woede en verdriet op hem af reageren. We krijgen ruzies en dat wil ik juist vermeiden. Ik kijk de kamer rond en ik zie dat ik in de instrumenten kamer ben gegaan. Ik loop naar de piano en ik ga zitten. Ik laat mijn vingers over de toetsen gaan en er komt iets uit. Ik zie papier liggen en ik schrijf het op. Ik herhaal de noten en ik ga verder. (Ik heb hier geen verstand van, sorry) ik voel een hand op mijn rug en iemand gaat naast me zitten. Ik kijk opzij en ik zie Harry zitten, waarom begon ik met spelen?
"Hey." "Hi." "Ik riep je net, maar je reageerde niet." "Ik heb je niet gehoord." lieg ik, ik haat het om te liegen. Harry bijt op zijn lip en knikt. "Je doet het de laatste tijd best veel." zegt hij zacht, heel zacht. "Wat?" "Nee, laat maar. Wat was je net aan het spelen?" "Ik weet het niet. Het kwam in me op en ik begon met spelen." "Laat het nog is horen." Ik begin weer met spelen. Zijn hand verplaatst zich naar mijn heup. Als ik alle noten heb gedaan kijk ik hem weer aan. "Het klinkt mooi." Ik glimlach en knik. "Heb je al tekst?" ik schud mijn hoofd. "Ik begon net." Hij knikt en pakt mijn hand vast. "Wil je eerlijk zijn, alsjeblieft." zegt hij zacht. "Over wat?" "Ontloopt je me?" is schud mijn hoofd. Leugens... Allemaal leugens. "Oke." Hij kijkt weer naar de toetsen en ik bijt op mijn lip. Ik doe mijn armen om hem heen, ik weet dat ik hem zou ontlopen, maar soms kan het gewoon niet. Hij doet zijn armen om mijn middel en ik wrijf door zijn krullen. Ik kan hem niet de hele dag negeren, dat lukt me gewoon niet. "Ik hou van je." zegt hij mompelent. "Ik hou ook van jou." "Je sliep vannacht op de bank in de bus." zegt hij en hij kijkt me aan. We waren gisteren samen naar bed gaan. Toen Harry lag te slapen was ik naar de bank gegaan, ik kon vannacht niet bij hem blijven. "Ik kon niet slapen, ik ging naar de bank en ging op mijn telefoon, ik ben dus later wel in slaap gevallen." Meer leugens...
Pov. Luke
"Louis rustig." grinnik ik. Hij giechelt en trekt weer aan mijn hand. "We moeten sneller lopen, we moeten naar Stannie." "We zijn er bijna." "Sneller, Lukie." "We lopen al snel, Lou." "Nog sneller."
Als we bij hun huis aan komen begint Louis te rennen. "Mag ik op de bel drukken?" ik knik en til hem op, omdat hij nog niet bij de bel komt. Louis belt aan en ik zet hem weer op de grond. Een jongen van Louis lengte doet open. "Stannie!" "Lou Lou!" ze omhelzen elkaar. Er komt een vrouw achter die twee jongens staan. Ze glimlacht naar me. "Kom binnen. Ik ben Isa, de moeder van Stan." "Luke, de uhm andere vader van Louis." "Ik heb over je gehoord, je let nu op Louis toch?" ik knik. "Wil je iets te drinken? Koffie, thee of iets anders?" "Thee, alstublieft." ze glimlacht en we lopen de kamer binnen. Louis en Stan hebben al samen een bak met Playmobil gepakt en ze gooien de doos omver. "Jongens." zucht Isa. "We ruimen op mama, ik beloof het." zeg Stan en Louis knik. "Daar hou ik jullie aan." beide giechelen ze en beginnen ze met spelen.
"Kijk is." Ik glimlach en pak de mok aan. "Hoe is het deze maand gegaan met hem?" vraagt ze terwijl ze naast me komt zitten. "Overdag als hij bezig is gaat het wel, maar in de avond al hij naar bed moet of hij staat op is verschrikkelijk. Hij huilt veel en ik krijg hem niet rustig. Ik bel Harry en Niall vaak, maar hun zijn soms niet vroeg wakker." "Als je een nacht voor je zelf wilt mag hij ook hier slapen. Dan kan jij wat leuks doen en kunnen Stan en Louis langer spelen." glimlacht ze. "Is dat geen last voor u?" ze schud haar hoofd. "Louis komt hier bijna elke maand een keer slapen, dat deden we vooral omdat hij een paar maanden weg was voor de tour." "Hoelang zijn ze al vrienden?" "Stan is een jaar ouder dan Louis, maar eigenlijk vanaf het begin al. Harry en ik hadden al goed contact samen toen hij zwanger was. Toen Louis geboren was was Stan één jaar oud." Heeft u toevallig foto's van Louis als baby? " ze knikt en loopt naar de kast. Op de map staat groot: Stan & Louis. Ze komt weer naast me zitten en opent het boek. "Dit is Louis." zegt ze en ik kijk naar de foto. Hij was klein, heel klein.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Hoeveel maanden is hij hier?" "Ik denk bijna drie maanden, maar dat weet ik niet meer zeker." Ik knik en ze slaat een bladzijde om. Louis en Stan liggen samen op de bank. Ik glimlach als we door alle foto's heen kijken. "Ik heb veel gemist." "Heb je er spijt van?" ik knik. "Ik heb er veel spijt van. Maar Harry is nu gelukkig, dat zie ik."
