Little Guy Deel 2

-12-

Pov. Harry

Het is woensdag. We zitten in de studio. Straks komen Luke, Ash en de andere. "Papa!" hoor ik Louis huilend schreeuwen ik kijk op en hij rent huilend naar me toe. "Hey, wat is er gebeurd?" op zijn arm en beentjes zijn er wonden. "Ik viel, papa." snikt Louis. "I-ik r-rende en v-viel op de s-steentjes." "Lieverd toch. Zullen we het schoonmaken en daarna wat gaan drinken en knuffelen?" Louis knikt en legt zijn hoofd op mijn schouder. Ik zet Louis op de aanrecht.

"Hi." Ik kijk achter me en ik zie Luke staan. "Hey." "Kan ik binnen komen?" ik knik. "Kom." Luke loopt naar ons toe. Ondertussen maak ik de theedoek nat. "Wat is er gebeurd?" vraagt Luke. "Gevallen." "We kunnen straks praten, ik moet dit eerst schoonmaken." "Snap ik." "Auw! Papa, Nee!" Louis trekt zijn been weg. "Ik weet dat het pijn doet, maar als ik het niet weg haal doet het straks nog pijn doen en dat willen we niet, toch?" Louis schud zijn hoofd. Ik maak de wonden schoon. "Zal ik wat water halen voor je?" vraagt Luke aan Louis. Louis knikt zacht en ik glimlach naar Luke. "Dankjewel." Hij glimlacht terug en hij pakt een bekertje. "Wil je straks een koekje? Papa heeft je favoriete koekjes meegenomen." Louis juicht en ik grinnik. Ik druk een kus op zijn wang. "Nu alleen deze stomme spul erop." "Nee, papa. Niet die stomme spul, dat wil ik niet." "Maar anders gaat het niet over, Boo." zeg ik en ik pak de jodium. "Nee!" "Niet paniekerig worden, Love. Wil je mijn hand anders vast houden?" Louis knikt en ik maak alles klaar. Ik geef Louis mijn hand. "Luke, wil jij misschien de pleisters plakken? Het is onhandig om het met één hand te doen. "Tuurlijk." "Dankje." "Geen probleem." "Papa!" ik leg Louis zijn hoofd op mijn borst. "Het prikt eventjes, straks is het weg." Louis snikt nog even. Als Luke alle pleisters heeft gedaan til ik Louis op. "Zal ik het water op de tafel leggen?" ik glimlach en knik.

Het voelt hetzelfde bij Luke. Hij is de oude Luke en niet de gene die mij liet zitten. "Dat is die man, papa." "Dat is Luke, Lou." Ik ga bij Luke staan en hij steekt zijn hand uit. Louis neemt zijn hand aan. Ik glimlach naar Louis. "Dit is de jongen die papa gelukkig heeft gemaakt voor Papa Niall." Louis kijkt me aan en daarna kijkt hij naar Luke. "Bij jou blijf ik tot papa mij komt halen?" Luke knikt. We gaan naast elkaar zitten. "Mag ik met papa bellen elke dag?" Luke knikt. "Meerdere keren per dag." Louis glimlacht. "Je bent niet gemeen?" Luke schud zijn hoofd. "Als ik gemeen ben moet je het meteen tegen me zeggen. Vroeger was is niet zo lief, maar ik ben veranderd." Louis knikt. "Zal je papa en papa nooit pijn doen?" Luke schud zijn hoofd. "Gaan wij ook leuke dingen doen?" "Ik dacht dat je misschien de dierentuin leuk vond." meteen schiet Louis rechtop, een grote glimlach op zijn gezicht. "Ik denk dat jij dat heel leuk vindt." zeg ik en Louis knikt hevig. "Hij houdt van apen." zeg ik en Louis knikt. "Waar is aapje?" "In de tas, zal ik het voor je pakken?" "Alsjeblieft." Ik glimlach en druk een kus op zijn wang. Ik til Louis van me schoot en ik zet hem op de bank. Ik pak zijn aapje en ik geef hem aan hem. Louis glimlacht en drukt het dicht tegen zich aan. Ik til hem op en ik zet hem weer op mijn schoot.

"Hi." Niall komt de kamer binnen. Ik glimlach. "Papa!" "Hey Baby." Niall drukt een kus op Louis wang. "Hi you." Ik glimlach en hij drukt een kus op mijn lippen. "Hi." Hij geeft Luke een hand. "Kijk is wat ik heb." Louis kijkt naar Niall en als hij de sponsbob koek ziet begint hij te stuiteren. "Lou." zeg ik en ik hou hem stil. Niall geeft Louis een pakje en Louis maakt die meteen open. "Hoe gaat het?" "Het gaat goed." Niall knikt en komt naast me zitten. "Ik heb een lijst met allemaal belangrijke dingen die je van Louis met weten in mijn tas zitten, ik geef je die straks. Luke knikt. "Gaan we straks naar de speeltuin?" ik kijk naar Niall. "Ik kan je meenemen naar de speeltuin, maar dat is de kleine speeltuin die achter de hekken staat. We willen niet dat je weer bang wordt, he?" zegt Niall. Louis klimt op Niall's schoot. Hij begint Niall te knuffelen. Ik glimlach. Ik sta op en loop naar mijn tas voor de lijst.

"Zullen we gaan?" vraagt Louis. Niall kijkt mij aan en ik knik. "Ik ga Luke verder dingen vertellen." "Oke, geef papa een knuffel." Louis gaat van Niall's schoot en hij knuffelt mij. "Veel plezier." Ik kus zijn wang en hij laat me los. "Kom, papa!" ik grinnik en Niall drukt een kus op mijn lippen. "Tot straks." Ik glimlach en zeg hetzelfde terug.

"De lijst." Ik kijk op. "Uhm, ja, sorry." Luke grinnikt. "Maakt niet uit." "Dit is de lijst waar Louis allergies voor is." Ik geef hem de lijst. "Dat is best veel." mompelt Luke. "Ik zei precies hetzelfde toen ik het zag." Luke grinnikt en knikt. "Dit zijn de pillen die hij moet slikken. Als jullie bijvoorbeeld naar de zwembad gaan moet hij dit een dag van te voren slikken anders krijgt hij last van het gras. Als het heel mooi weer is en er zijn pollen dan moet hij het elke dag slikken." Luke knikt. "Heb jij nu nog?" ik knik. "Niall heeft nu de andere doosje in zijn tas, dit is een nieuwe.".

"Hij ziet Niall echt als zijn vader, he?" ik knik. "Het duurde niet lang voordat Niall papa werd genoemd door Lou." "Vond hij dat goed?" "Hij gaf altijd al zoveel om Louis netzoals de andere jongens. Hij vond het totaal niet erg."

"Ben je gelukkig met Niall?" ik zucht en bijt op mijn lip.