Dealing with the devils

Chapter 17

Chapter 17 : First To be Killed

Ms. Deza's POV

Una kong papatayin.. si Mang Donero, ang janitor ng eskwelahan, maraming chinichismis na aswang daw ako, manananggal, bruha at marami pang iba kaya natatakot ang mga estudyante sa akin..Ngayon na ang tamang oras ng paghihiganti sa chismosong iyon..

"Mang Donero" tawag ko at nanginig ito bigla.

"Mi-ms. Deza" nauutal nitong sambit at naramdaman ko ang takot na kaniyang nadarama.. It makes me want to kill him..

"Kamusta po ang mga chismis niyo patungkol sa akin?" Tanong ko and I saw his hands are shaking.. He's afraid at dahan-dahan siyang lumingon.

"Chi-Chismis? A-A-Ano pong si-sinasa-sabi niyo?" Dagdag pa ni Mang Donero at inilabas ko ang baril,patalim at lubid na dala-dala ko..

"Mamili ka Mang Donero.. Bala na mapupunta sa ulo at puso mo na magiging mabilis ang paghihirap mo, Maliligo ka sa sarili mong dugo gamit ang patalim na toh o masaya kang naka handusay na nakatali ang lubid sa ulo mo at nasa pinaka mataas na puno?"sarkastiko kong sambit at napa-atras siya.

"I-Ikaw nga ang demonyo! Ikaw ang pumapatay sa mga estudyante!" Sigaw ni Mang Donero at humalakhak ako sa pinagsasabi niya.

"Mamamatay ka na nga...ang dami mo pang pinagsasabi" sagot ko at pinanlakihan siya ng mata.

"Isa... Pumili ka o ako ang pipili para sa'yo!" Sigaw ko at nanginginig na siya sa takot.

"Hi-Hindi ako mamatay!" Matapang nitong sagot at inilabas ang patalim.

"Naku, saan ka nakakuha niyan? Sa Lider Lideran mo? Ehh saan sila? Diba wala!" Sigaw ko at bigla niya akong sinugod.

"Huwag na huwag kang sumugod sa giyera ng hindi ka handa! Tuturuan kita ng leksyon!" Sigaw ko at hindi ko na napigilan ang sarili ko at pinutol ko ang kaniyang braso, itinali ko ang lubid sa kaniyang leeg at itinali ko siya sa puno.. Hindi naman siya mabigat.. He's light as a paper, hindi ko muna binitawan ang tali at kinausap muna siya.. kawawa naman

"Any last word?" Tanong ko at tiningnan niya ako ng masama

"Wa-walang hiya ka!" Sigaw niya at binitawan ko na ang lubid.

"Word nga noh! Hindi words, ang daming daldal..mamamatay ka na nga hindi ka pa nag-iisip?" Sigaw ko at tuluyan na siyang binawian ng buhay.. I love that smell.. the smell of blood. Umalis na ako bago pa ako makita ng iba, bumalik na ako sa court na kung saan ay nagda drama si Luciano.. Naalala ko bigla ang mga araw na magkasama kami ni Mang Donero.. Parang tatay ko na si Mang Donero noong bago pa ako lagi siyang nandiyan para palakasin ang loob ko sa lahat ng panlalait nila sa akin ngunit labis akong nasaktan nung nalaman kong siya ang nagkakalat ng mga chismis patungkol sa akin..

"Ohh anak Bakit ka umiiyak?" Tanong ni Mang Donero.

"Sinasabi po nilang hindi po ako karapat dapat na maging guro dito sa eskwelahan" umiiyak kong sambit at binigyan niya ako ng panyo.