Tears of Change ✔

21

Z

INAYA kong bumisita si Atriju sa Angel House. Sa una ay hindi niya maintindihan kung saan ang lugar na 'yon pero nang sabihin kong isang orphanage 'yon ay bigla siyang natahimik. Akala ko nga hindi siya sasama pero nagulat ako nang nagmamadali siyang nagbihis at nakangiti akong inaya paalis.

"H'wag mo namang bilisan masyado Atriju at baka mabangga pa tayo."

"Okay. Noted Madam."

A smile slowly escaped my lips as I watched him maneuver the steering wheel.

"Sus. Takot ka lang na mapahamak ako."

Kita ko kung paano humigpit ang paghawak niya sa manibela ngunit diretso pa rin ang tingin sa harap.

"Syempre. Liligawan pa nga kita e," wika niya na ikinatahimik ko.

Sa mahabang katahimikan ko ay sinulyapan ako ni Atriju.

"Sorry. I didn't intend to pressure you."

I just nodded and stayed silent.

He got off first from the car and immediately opened the door for me. Nauna siyang naglakad at nilingon ako para sabihin lang na dapat sabay kami. Mahinang napatawa na lamang ako.

"Good morning, Sir! What's your order?" sabi nung babae na medyo napatingala pa dahil sa tangkad ni Atriju.

"So?" nilingon ako niya ako.

"C3. Chicken Joy with rice," ako na ang sumagot sa babae.

"How many order po Ma'am?"

I shook my head.

"50?" hindi siguradong sagot ko.

"150 orders na lahat, Miss."

"150? You mean lahat ng order Sir?" the girl asked, shocked.

"Yes."

Ako naman ay nagulat rin pero palihim na napapangiti na lamang. Bahala siya, pera niya naman. At kaysa naman igastos niya sa ibang bagay. Mabuti ngang gumastos siya ng pera para sa mga bata.

"Ate Yarza!" sigaw ng mga bata at agad akong nilapitan at niyakap.

"How are you kids?" I asked them and kissed their cheeks.

"Sino po siya Ate?" one of them pointed Atriju.