Sonsuz ∞

23. Bölüm

Nefes'ten
Boş bakıyordum. Tahir Mercanla.. söyleyemiyordum bile.
A: Nefes ablam iyi mısun?

Herkes bana bakıyordu.
Ferit: kızım iyi mısun?
N: iyiyim başım dönmüştü bir an önce, kusura bakmayın toplarım ben şimdi bunları.
Ferit: kızım önemi mı var onların sen git dinlen.
A: ben toplarım şimdi iki dakıkada sen gel benla mutfağa bir su verelim sağa.

Asiye ablayı takip edip mutfağa gittim.

Sandalyeye oturdum. Asiye abla bir bardak su doldurdu bana verdi, bende bir yudum içtim.

A: daha iyi mısun?

Nasıl iyi olabilir ki insan böyle bir haberden sonra.

N: iyiyim Asiye abla.
A: değilsun. Siz Tahir'le beraberdiniz.

Ona döndüm. Soran gözlerle baktım.

N: sen? Nasıl?
A: bunu anlamaman için salak olman lazum. Bir görsenuz siz birbirinize nasul baktığunuz.
N: daha doğrusu beraberiz. Hala.
A: Mercan hamileyim diyor.
N: Tahir'den diyor. Ama Tahir Mercan ile aramda bir şey geçmedi dedi. Ben ona inanıyorum. Sadece şok yaşadım o kadar.

Tahir'den

Mercan öz önce benden hamile olduğunu söyledi, Nefes de bunu duymuştu.
T: Mercan sen ne dediğine farkında mısın?
M: farkındayım Tahir. Hamileyim. Senin çoçuğunu taşıyorum.
Mustafa: koçum, bu doğru mu? Sizin aranızda bir şey geçti mı?
Ferit: hani istemıydın Mercanı. Kızı hamile birakmışsın.
T: bir durun da. Mercan, sen emin mısun?
M; evet Tahir eminim. Hamileyim. Senden.

Derin bir iç çektim. Bu iyi değildi. Hiç iyi değildi. Kim bilir Nefes ne halde.

T: doktora gidip baktırıcaz. Ben emin olmak istiyorum.
M: sen bağa güvenmıymısın yoksa?
T: Mercan. Doktora gidecez bakıcaz.
M; ben bekaretimi sağa verdum bunu çok iyi bılıysın! Hem doktora gerek da yok al raporu.

Verdi. Yanı hiç bir şey hatırlamıyorum, ama sabah o yatakta o kan vardı.
Elime uzattığı raporu aldım.

Hamileydi. Hamileydi.

M: hala güvenmiıymısın bağa? Al kanıt. Hamileyim ben Tahir. Senden.

Raporu elimden aldı babam, ve baktı.

Ferit: Tahir, sahip çıkmamız gerek bilıysın!
T: biliyorum.
Ferit: en kısa zamanda evleneceksınız!

Odaya yengem girdi. Nefes'ten ses yok.
A: noldi?
Mustafa: Tahir iyi halt yedi Asiyem. Mercan hamile.
A: ula gerçekten senden mı?
M: Asiye abla kırıcı oluyor ama!
A; Tahir yengem gerçekten yaptun mı?

Yengeme karşı başımı eğdim.

A: uy. Paşam sen ne ettun ?
T: bir halt yedim yengem.
Ferit: Mercan kızım sen git artık, yarın konuşurum ben babanla nikah işlemlerini başlayacağız. En yakın zamanda seni istemeye gelicez. Tahir eve bıraksın seni.
A: yok Tahir olmaz bağa lazum.
Ferit: hayurdur gelin?
A: ya lazum bir şey konuşmam gerek, Mustafam bıraksın Mercanı.
Ferit: iyi peki Mustafa sen bırak Mercanı.

Yengeme soran gözlerle baktım ki o bana bekle bakışı attı. Gerçekten ne olduğunu merak ediyordum.

Mustafa abim ile Mercan dışarı çıkmış, babam da yukarı çıktı.
T: yenge noldu?
A: Nefes seni havuzun orasında bekliyor. Haber vermemi istedi.
T: Nefes mı?
A: evet. Hayde git bekletme kızı.

Hemen evden çıktım ve havuzun orasına gittim. Nefes ordaydı beni bekliyordu.
Yanına gittim, arkası dönüktü.
Ona seslendim.

T: Nefes

Arkanı döndü ve koşup bana sarıldı. Bende ona sarıldım. Anlamıyordum. Bağırıp çağırması gerekmiyor muydu?

Ayrıldığımızda bana baktı.
T: Nefes'im Mercan—
N: tabiki inanmadım sevgilim. Sen bana dedin aramızda bir şey olmadı diye. Ben sana sonsuza kadar güveniyorum. Yanı merak etme ben o yalana inanmadım.

Gözlerimi sımsıkı yumdum. Allah beni kahretsin. Allah benim belamı versin. Allah benim belamı versin. Belamı versin.
Nefes bana güveniyordu. Hemde çok. Mercana inanmadı bile, ben nasıl diyeceğim ki şimdi?
Allah benim belamı versin.

T: Nefes'im bir dinle beni.
N: noldu Tahir?
T: Mercanın dedikleri
N: yalan biliyorum dedim ya
T: doğru.

Nefes'ten

T: doğru.

Doğru.

Hemen Tahir'den bir adım uzaklaştım.

N: ne?

Tahir susuyordu.

N: ne demek doğru? Ne doğru?
T: biz Mercanla
N: SUS.

Diyip ona bir tokat attım.

T: birlikte olduk.
N: SUS DEDİM.

Diğer yanaktan da tokat attım. Gözlerimden yaşlar geliyordu.

Ellerimi kulaklarıma getirdim, duymak istemiyordum bunları.

N: SUS. SUS SUS SUS.

Yere çöktüm, Tahir de yanıma çöktü.

Ellerimle kulaklarımı kapatıyordum.
N: Sus sus duymak istemiyorum sus.
T: Nefes bana bak

Hemen ayağa kalktım.

N: YAKLAŞMA! Yaklaşma bana yaklaşma. Uzak dur.
T: Nefes'im.
N: sakın! Sakın bana Nefes'im deme. Ben senin Nefesin değilim.
T: sen hep benim Nefesimsin.
N: sen benim Tahir'im değilsin. Sen Mercanın Tahirisin!
T: Nefes
N: neden ya?! Neden? Ben sana sordum be! Sordum! Sendd öyle bir şey olmadı dedin! Yoksa .. yoksa benden sonra mı oldu!
T: öyle bir şeyi nasıl düşünürsün Nefes?!
N: neden?
T: bilmiyorum! Allah belami versin o geceye dair hiç bir şey hatırlamıyorum! Hatırlamıyorum.
N: neden bana yalan söyledin? Hı? Hani aşıktın bana. Hanı seviyordun. Seven insan başksıyla
T: söyleyecektim. Yemin ederim sana anlatacaktım. Ama yapamadım. Korktum. Ha bundan korktum. Bana böyle bakmandan. Ben buna dayanamam Nefes.
N: neyi anlatacaktın be?! Neyi?
T: o gece bahçede seni ve Emreyi gördüm. Boynuna kolyeni takıyordu. Delirdim ula. Ordan uzaklaşmak istedim ki Mercan aradı. Yardımına ihtiyacım var dedi kötü durumdayım dedi. Bende mecburen yanına gittim. Bir barda. Meğerse sırf gelmem için yalan söylemiş. Sadece bir kadeh dedi. Ben zaten kıskançlığımdan ölüyordum, içmeye başladım. Sonrası yok. Sabah onunla yatakta uyandım.
N: Senden nefret ediyorum Tahir Kaleli. Bana yalan söylediğin için. Bana sözde aşıkken başkasıyla olduğun için. Senden nefret ediyorum.
T: Nefes etma da.

Ona tiksinmiş bir ifade ile baktım.
Tam gidiyordum ki son bir şey söyledim.

N: bu arada, baba oluyorsun. Tebrikler.

Ben geldim.
Fena bir kavga oldu ama napalım😂
Sınır 30 vote 15 yorum.