Sonsuz ∞

33. Bölüm

Bir kaç gün sonra.

Nefes'ten

Bugün yeni bir güne uyandım. Ama biraz farklı bir gün. Bugün benim doğum günüm. Bugün 24 yaşıma girdim. Ama bugün de annemin ölümün yıldönümü.

Gözlerim dolmuştu. Tam tamına 24 yıl. Benim annem tam tamına 24 yıl yoktu artık bu dünyada. Evet, hiç tanımadım doğru. Yokluğunu da hissetmedim. Yanı hiç olmadığın şeyin yokluğunu hisseder mı insan? Ama çok özlüyorum. Hayat o yaşasaydı nasıl olurdu merak ediyorum.

Yatakta oturdum bunları düşünüyordum.
Gözlerim dolmuştu istemeden.
Hiç bir doğum günümü kutlamıyorum, bu sebepten dolayı.

Odaya Berrak girdi.

B: Nefes, hadı kahvaltıya. Canım noldu?

Hemen yanıma geldi.
B: annen değil mı?
N: sen biliyor musun?
B: evet. İyi ki doğdun ablam!

Berrak bana sarıldı.
Bende ona sarıldım.

N: 24 yıl be Berrak. Dille kolay.
B: canım benim. Bak anlıyorum. Ama üzülme bu kadar. Hem kim bilir belki bugün çok güzel bir gün olur?
N: bilmiyorum. Sanmam. Neyse inelim aşağı teyzem beklemesin bizi.
B: tamam hadı.

Aşağı indik ve masaya oturduk. Tabiki teyzem mükemmel bir sofra hazırlamıştı.
S: kuzum, doğum günün kutlu olsun.
N: teyze.. sağol.
S: Nefes, bak teyzem. O benim ablamdı. Ana inan bana annen seni böyle görmeyi istemezdi. Doğdundan beri doğum gününü yas günü ilan ettin. Yapma teyzem böyle yapma.
N: ama annem'in ölüm yıldönümü bugün.
S: evet. Ama bugün en önemli şey senin doğum günün. İnan bana benim güzel ablam çok mutlu olacak olduğu yerde, seni doğum gününü kutlarken görse.
N: yok teyze kalsın ben asla kutlamam. Kutlamak da istemiyorum.
S: peki sen bilirsin kızım.
N: neyse, ben işe geç kalmayım. Görürşürüz.

Tahir'den

Bugün çok önemli bir gün. Bugün Nefes'imin doğum günü. Aslında düne kadar bilmiyordum, Berrak söyledi. Yanıma Berrak geldi.
T: Berrak?
B: Tahir abi. Nefes'le az öncr konuştum ben. Kutlamasını istemiyor ki.
T; annesi yüzünden değil mı?
B: evet. Kötü anısı var doğum günüsüyle.
T: bende o kötü anı iyi anı ile değiştireceğim işte.
B: nasıl?
T: orası bana kalsın ama senin yardımın de lazım. Var mısın?
B: tabiki, ama ben ne yapabilirim ki?
T: cıvraya gidecesun. Fatih'e de söyledim. Beraber ortamı hazırlarsınız.
B: F Fatih mı?
T: he Fatih.
B: Tahir abi ne ortamı ki?
T: Fatih anlatır sağa. Hayde ben kaçar işim var.
B; ama— of.

Nefes'ten

Dükkandaydım. İşimin başında.
Ya evet doğum günümü kutlamıyorum ama yinede Tahir'den en azından bir iyi ki doğdun beklerdim. Ama adam nerden bilecek doğum günüm olduğunu. Ben söylemedim. Söylemek istemedim.

Ya ama adam bugün hiç aramadı veya hiç yanıma gelmedi. Of Tahir. Özledim daa.

Tahir'den

Ali'nin yanına gittim karakola. Beni çağırmış. Bana diyecekleri varmış.

T: Ali?
A: ooo devrem hoşgeldin.
T: hoşbuldum devrem. E söyle şu meseleyi.
A: otur otur.

Oturdum ve onu dinlemeye başladım.
A: ben senin şu Salih Zorlu'yu buldum.
T; ee anlat her şeyi.
A: adam babasını vurmuş. Bunun yüzünden hapise atıldı. 5 yıl aldı.
İkinci yılını bitiriyor.
T: keşke Trabzonda olsaydı da Nefes görseydi. Cesaret edebilseydi görmeye.
A; aslında olur.
T; ne nasıl?
A; transfer işini hallediyorum. Burdaki hapise transfer edilsin diye. Onaylandılar.
T: oğlum nasıl başardın lan?
A: e benim de bazı arkadaşlarım var İstanbul'da.
T: aslansın sen be. Ne zaman gelir abisi?
A: transfer işleri biraz sürer. Ama en geç iki haftaya.
T: çok sağol be devrem.
Ali'ye sarıldım.
A: ne demek devrem.