Sonsuz ∞

51. Bölüm- Hafıza Kaybı💥

Tahir'den
Nefes bana birden sadece konumu attı. İçimde bir his bir şeylerin olduğunu söylüyordu. O yüzden, hemen yola çıkığ attığı adrese gittim.
Bir otele varmıştım, Nefes'in burda ne işi var ki?
Ve o sırada anladım, Vedat'ların adamlarını gördüm.
Kesin kötü bir şey oluyordu. Niye tüm bu adamlar burda dışarıda toplanmışlar?
Vedat nerde? En önemlisi Nefes nerde?

Adamların yanına gittim ve sorguya çektim onları.

T: Nefes nerde?!

Sadece bana baktılar ama hiç biri cevap vermedi, önüne döndüler.
Bende üstlerine gitmemeye karar verdim. Büyük ihtimale otelde'dir bir odada. Bulurum onu.
Otele doğru gidiyordum ki beni durdurdular.

T: hayırdur?
X: bundan sonra geçemezsin!
T: allah allah kim demiş oni?

Geçmeye çalıştım ama yine durdurdular.

T: bırakın ula beni!

Onlarla kavga etmeye başladım ve sonra Nefes'i gördüm.
Balkondaydı.

Ne yapıyordu orda?

Bir dakika.

T: NEFES!

Beni gördü ve bana baktı. Gözleri dolu dolu.
Ne yapıyordu o?

Hayır, Nefes atlamayacaksın değil mı?

T: NEFES!
Nefes bir kez daha bana baktı ve kendini aşağı attı.

Hayır. Hayır hayır hayır. Bu bu olamaz. Hayır hayır hayır bu olamaz.

T: HAYIR!

Adamlardan kurtulup hemen Nefes'in düştüğü yere koştum. Etrafında insanlar toplanmıştı bile.

T: çekilin! Çekilin ula!

Kalabalıktan geçip Nefes'i yerde gördüm. Kafası kanıyordu. Gözleri kapalıydı. Hayır hayır hayır bu olamaz! Olamaz bu! Bu bir kabus olmalı!

T: NEFES! Nefes, ne olur aç gözlerini! Nefes!

İnsanlara döndüm.
T: ambulans çağırın!! Ne duruyorsunuz?!

Etraftan ses geldi.

X: çağırdık, yolda.
T: ne olur dayan güzelim, ne olur. Sakın bırakma kendini Nefes! Sakın adından vazgeçme, sakın! Beni, oğlumuzu, sensiz bırakma!

Onun elini tuttum. Sımsıkı tuttum. Saçlarını yüzünden çektim. Gözleri kapalıydı hala.

T: aç gözlerini ne olur! Sana daha yeni kavuşmuşken gidemezsun! ULA NERDE KALDI BU AMBULANS?!

Sevdiğim kadın,yerde can çekişiyor ve ben hiç bir şey yapamıyorum. Siz hiç çaresiz hissetiniz mı? İşte, ben şimdi çaresiz hissediyorum.

V:NEFES!

Ula it!

Ayağa kalkıp o itin üstüne yürüdüm.

T: ula it! Sakın yaklaşma onun yanında!
V: o benim karım!
T: nerde oluyor lan senin karın?! Hı?! Senin yüzünden kendini atmadı mı Nefes az önce?! Ne yüzle geliyorsun buraya lan?!
V: kendini aşağı atmadı, aşağa bakarken düştü.
T: düştü?! Düştü, öyle mı? Sende öyle düşmeye(!) istermısın,ha?! Kolay ayarlayabilirim ben onu!
V: ben karımı görmek istiyorum,çekil!
T: ula hala karım dıy! Söyle ha. Ne ettun kıza da kendini aşağı attı?!  Ne yaptın ona?!

O sırada ambulans gelmişti, sedye çıkarıyorlardı.

V; Nefes!
T: ula sakın dedum!

Hemen Nefes'in yanına gittim. Onu sedyeye yatırmışlar. Kafası kanıyordu.
Onun saçlarını okşadım. Dayan güzelim, dayan! Beni sensiz bırakma ne olur! Oğlumuzu düşün,bizi düşün! Diren. Bırakma kendini.