Sonsuz ∞

37. Bölüm- Sezon Finali

İlk olarak 20K için sonsuz teşekkürler! Seviyorum sizi! ❤️Çok uzun bir sezon finali oldu, yazarken hem güldüğüm hem ağladığım.Umarım beğenmişinizdir.Biraz zaman dinlenmek istiyorum, hem üniversitem de başlıyor yine. Yanı çok yazamayacağım.Yeni sezon ne zaman gelir bu biraz size de bağlı, son zamanlarda vote ve yorum biraz azaldı gibi.Neyse, düşünçelerinizi ve tahminlerinizi çok merak ediyorum. O yüzden lütfen yorum yapın.Hepinizi öptüm!Görüşmek üzere!!!❤️❤️
/2279 kelime/

Nefes'ten

Hemen ordan uzaklaştım. Ormana koştum.
Deli gibi ağlıyordum.
Ya abime bir şey yaparsa? Ya ona bir şey yaparsa?
Ona bir şey yaparsa, ben yaşayamam ki.
Benim için hayatı bir kere mahv oldu, ikincisi de izin vermem ben! Asla.
Abi.. abim. Canım abim benim.

Yere çöktüm.
Ve telefonum çaldı.
Arayan o lanet herifti. Vedat.

N: ne var ne istiyorsun?!
V: bakıyorum da pek bir sinirlisin bir şey mı oldu yoksa?
N: bana bak, eğer abime bir şey yapacak olursan seni kendi ellerimle öldürürüm!
V: ha yanı şimdi inanıyorsun bana? Güzel. Bir gelişme var en azından.
N: psikopat herif!!
V; ama böyle yapma Nefescim. Sen ne yapacağını düşün da. Hayde.

Telefonu kapattı, bende öylece kaldım.
Nerde olduğumu bile bilmiyorum, ah ne güzel şimdi telefon de çekmiyor.
Niye şu psikopatla konuştuğumda çektiyse. Gözyaşlarımı sildim ayağa kalktım, omzumda bir el hissetim.
Hemen döndüm, karşımda Tahir vardı.

T: Nefes? Noldu sana? Niye öyle apar topar çektin gittin? Ne oluyor Nefes?
N: niye öyle bir şey yaptın? Niye abimi buraya getirdin?
T: bak dur. Tamam bilıyrım. Korkaysun. Ama korkulacak bir şey yok. O senden nefret falan etmiyor.
N: ben onun hayatını bir kere mahvettim. İkinci kere de mahvet edemem.
T: onun hayatını mahvetmeyeceksin Nefes'im. İnan bana.
N: Tahir hiç bir şey bilmiyorsun.
T: neyi bilmiyorum? Ya anlat da bileyim!
N: ya sen nerden bileceksin ki onun hayatını mahvedermiyim etmezmıyım? Bilemezsin.

Gözlerim doldu yine ağlamaya başladım.
Allahım nolur bana yardım et. Nolur abimi koru ona bir şey olmasın. N'olur.

T: Nefes..

Tahir yanıma yaklaştı ve ellerini kollarıma koydu.

T: güzelim bak bana. Bak bana.

Tahire baktım.

T: abinin hayatını sen mahvetmedin. Mahvetmeyeceksin de. O senden nefret etmiyor. Bak Ali ile konuştum. İki hafta sonra görmeye gidebiliriz. Şu transferden dolayı görüşmeler yapılamıyor iki hafta. Ali de bana iki hafta sonra ayarladı.
N: bir dakika ne nasıl?
T: işte Ali ayarlar görüşmeyi iki hafta sonra. Yanı kendini hazır istemiyorsan yapmayız ama ben düğünden önce sana iyi gelir diye düşündüm. Evet, farkındayım sana sormalıydım işte ama böyle oldu.
N: abim hapiste mı? Burdaki hapiste mı??
T: evet.
N. Hapiste? Serbest falan değil yanı?
T: Nefes sen iyi mısın? Biz onu transfer ettirdik, yanı adam nasıl serbest olsun?
N: hapiste yanı, yemin et.
T: Nefes sen iyi mısın bu nasıl sorular? Evet hapiste. Hatta Ali ile konuştum bugün nasıl diye o da görmeye gitti. İşte orda.

Tahir'e sarıldım.

T: Nefes, güzelim, anlatacak mısın noldu?

Tahir'den ayrılıp ona baktım.

N: abimi görmek istiyorum evet.
T: emin mısın? Yanı buna hazır olduğuna emin mısun?
N: evet evet. Görmek istiyorum onu.
T: tamam güzelim. Ben söylerim Ali'ye o ayarlar görüşmeyi. Az önce ne olduğunu anlatacak mısın?
N: neyi?
T: evde bana bağırman, ağlaman, hatta şuan bile garip tuhaf davranman.
N: özür dilerim.
T: efendim?
N: yanı sana öyle çıkışmamalıydım ama benide anla. Öyle kaç zaman görmediğim abimi getirdin buraya bende hayatını mahvederim diye düşündüm yine.
T; Nefes'im. Güzelim. Sen hiç kimsenin hayatını mahvedemezsin. Sen anca birinin hayatını güzelleştirebilirsin. Senin kalbin öyle çünkü.