Sonsuz ∞

32. Bölüm

Nefes'ten

Tahir'le el ele tutuştuk. Tam gidecektik ki ben onu durdurdum.
Bana soran gözlerle baktı.
T: ne oldu?
N: Emre'ye ayıp oldu. Ben-
T: he ayıp oldi diye git sen onunla tabi ayıp olmasın.
N: Tahir sen salak mısın acaba? Ben bir onunla vedalaşayım diyecektim.
T: he şey tabı.
N: tövbe ya.

Tahir'den uzaklaşıp Emre'nin yanına gittim.
E: barıştınız bakıyorum.
N: evet yanı meğerse hepsi Mercanın oyunuymuş.
E: nasıl?
N: yanı hepsi yalandı. Tahir ona dokunmadı bile.
E: anladım. Sevindim senin adına.
N: teşekkür ederim. Yanı her şey için. En zot anlarımda da yanımda oldun.
E: ne demek canım. Sonuçta biz iyi arkadaşız. Sadece arkadaşız.
N: Emre. Bak, biliyorum senin için kolay değil. Ama doğrusu bu. İnan bana, benden daha iyisini bulacaksın. İnan bana.
E: sen çok iyi bir insansın Nefes.
N: kendine iyi bak.
E: sende öyle.

Emre ile sarıldık.

N; iyi yolculuklar. Kendine iyi bak.
E: sağol. Sende öyle.

Emre'den uzaklaşıp Tahir'in yanına döndüm.
Tahir de hemen elini belime koyup beni kendine çekti.
T: ne o sarılmalar falan?
N: Tahir, gerçekten mı? Bunu mı kıskandın sen şimdi?
T: kızum, ben seni onunla gördüğüm her an kıskandum.
N: bak sen. Nasıl dayandın acaba deli Tahir.
T: hiç sorma Nefes'im hiç sorma.

Birbirimize gülümseyerek ordan ayrıldık.

Bavulu Tahir'in arabasının bagajına koyduk.
Ve arabaya bindik.

Uzun süreden sonra ilk defa huzurluyduk ikimizde. Aramızda sadece ama sadece sevgi vardı. Aramıza kimse giremez bundan sonra.

N: Tahir?
T: söyle güzelim.
N: nasıl soracağım şimdi bilemedim ama.
T: direk sor canım.
N: ya bugün evlendeydin sen? Ne olurdu?
T: Nefes, o nasıl soru şimdi.
N: ya bilmiyorum, öyle birden aklıma takıldı.
T: evlenmedim, ve evlenmem de bundan sonra kimseyle.
N: kimse ile?
T: senden başka.

Gülümsedim, Tahir de elimi tutup öptü.

N: nereye gidiyoruz şimdi?
T: eve.
N: eve?
T: ne oldu?
N: ya işte ben gittim ya, yanı gidecektim. Teyzeme nasıl açıklayacağımı düşünüyorum.
T: gerçeği söylersin.
N: seninle birlikte olduğumu mu?
T: evet, niye ne oldu?
N: y yok bir şey.

Tahir arabayı durdurdu, geldiğimizi gördüm.
Elimi tuttu.

T: Nefes'im anlat bana.
N: ya şimdi. Nasıl desem. Teyzeme ben Tahir'le birlikteyim demek. Ne bileyim tuhafa kaçmaz mı. Sonuçta sen
T: ben ne?
N: işte onun patronu gibi bir şeysin ya. Öf Tahir.
T: sevgilim. Ben aileme seni sevdiğimi söyledim bile.
N: ya Tahir ikisi aynı şey mı— bir dakıka. N dedin sen ne??!
T: söyledim. Ben Nefes'e sevdaluyum dedim. O benim sevduğum kadın.
N: onlar ne dedi?
T: bilmiyorum.
N: nasıl bilmiyorsun?
T: e pek cevabı bekleyecek halım yoktu yoksa sen uçup gidecektin.
N: bugün mu söyledin?
T: evet, Mercanın yalanı ortaya çıktığında. Seni durdurmaya gittiğimi söyledim.
N: peki ya durdurmasaydın? Vaz geçer mıydın?
T: asla. Peşinden gelirdim.
N: koskoca New York'ta bulurdun beni?
T: ben seni her yerde bulurdum yârim!
N: Tahir, ben seni çok ama çok seviyorum.
T: bende seni güzelim. Şimdi hazırsan sevdiğim kadını ailemle tanıştırayım.
N; ya Tahir sanki tanışmıyoruz.
T: öyle değil güzelim. O zaman Nefes Zorlu'ydun. Şimdi Tahir'in Nefes'isin.
N: seni çok seviyorum.
T: ee hazır mısın?
N: hazırım.

Evin bahçesine girdiğimizde, kimse yoktu. Ev hala süslüydü, e yanı düğün olacaktı. İptal ettikleri herkese söylediler ki kimse kalmadı misafirlerden.
Müştameliyattın olduğu tarafa baktım.
T: güzelim, onları da çağırırım konağa hepsi ile konuşuruz, tamam mı?
N; tamam.

İçeri girdik ve salona gittik. Teyzem'le Berrağı çağırmamıza gerek yoktu çünkü ordaydılar zaten.

Ferit: oğlum, geldiniz mı?
T: geldik baba.
S: Nefes kızım.
N: teyze.
S: ne oluyor biri anlatabilir mı artık?
T: anlatacağız biz, herkes bir oturabilir mı?
Herkes oturduğunda Tahir konuşmaya başladı.

T: biz Nefes'le birbirimizi seviyoruz.

Sadece teyzem tepki verdi çünkü diğerler zaten biliyordu.

S: ne? Nasıl?
N: evet teyze. Doğru. Seviyoruz birbirimizi.
S: kızım, yoksa sen o yüzden mı gitmeye kalkıştın?
N: evet.
T: ama yalan ortaya çıktı, bende onu durdurmaya gittim. Rızanızı almaya geldik.
Ferit: oğlum. Çok uzun süre senin bir kadına bağlamaya bekledim. Nefes kızım da tanıyrım çok hanımefendi kızdır.
N: teşekkür ederim, Ferit bey.
S: kızım niye bana anlatmadın?
N: ya teyze işte.. anla. Nasıl anlatayım. Utandım.
S: gel buraya deli kız.

Teyzem ile sarıldık.

S: Tahir oğlumdan daha iyi seçim olamazdı zaten.
T: Sevil ablam benim.

Tahir ile de sarıldılar.

A: e ben bu sevdanun şahidim. Çok güzel seviyorlar be.
T: yenge.
N: Asiye abla.
A: yav ne? Mustafamla benim gençlik günlerimi hatırladum.
M: oy Asiyam oy.
A: ney Mıstafam ney.

Hepimiz gülmeye başladık.

N; ben bavulu alıp odama koyayım. Tekrardan yerleşiyim.
B: yardım edeyim benden sana.
N: tamam hadi gel.

Tahir'den
Nefes'le Berrak çıktılar.
Sevil abla da mutfağa kadar gitti.
Diğer kalan herkes de bir yere dağıldı, yengem hariç.
A: yengem düğün ne zaman?
T: yenge ne düğünü daha bugün zor iptal oldu düğün.
A; yengem sizin düğününüz da , Nefes'la senin.
T: olur yenge acelesi yok.
A: ula sen et teklifi da.
T: yengee, bana bıraksan sen o işi.
A: ooo deli Tahir. Var mı aklunda bir şey?
T:  var var.

Hello.
Ben geldim.
Vote ve yorum bol olsuuuun!