Sonsuz ∞

42. Bölüm- Gerçekler ortaya çıkıyor mu?💥

Nefes'ten

Tahir sadece bana şaşkınlıkla bakıyordu. Sadece birbirimizin gözlerine bakıyorduk..

T: ne demek o?

Çok fazla şey söyledim. Ama ne yapayım? Ondan uzak duramıyorum, duramıyorum. Durmak da istemiyorum.

N: bence bu kadar kavga bir geceye yeter.

Ordan gitmek istedim.. ama Tahir yine beni durdurdu.

T: beş yıl önce, ne oldu?

Seslice yutkundum..

N; bence ne olduğunu sende biliyorsun, ordaydın.
T: ortağımız olan Vedat Sayar ile kaçtın. Nikah masasında bıraktın.. ama boynuna bakınca hala o kolyeyi takıyorsun.

Evet, Tahir'in bana düğünde hediye ettiği sonsuz kolyesi sürekli boynumda. Hiç çıkarmadım. Yüzüğümü Vedat attı ama kolyeyi bilmiyordu. Yanı düğün hediyesi olduğunu- bize nasıl bir anlam olduğunu bilmiyordu.

N: güzel olduğu için takıyorum sadece.
T: Nefes, sen benden ne saklıyorsun?

Şüphelenmeye başladı. Tahir bir şeyden şüphelenirse peşini bırakmaz. Peşini bırakmazsa Vedat çok kötü şeyler yapabilir.

N: ne saklayacağım ya senden? Saçmalamaya başladın iyice. Gidiyorum ben.

Ama kolumdan tuttu.

T: bana cevap vermeden hiç bir yere gidemezsin.
N: keşke sana verebilecek olan bir cevabım olsaydı.. ama yok.

Hemen ondan kurtulup ordan kaçtım..
Tahir şüphelenmeye başladı..
Peşinden giderse bulur, bulursa da ölüm olur.

Yarın onunla konuşmam lazım. Bu işin peşini bırakması lazım, yoksa çok kötü şeyler olabilir.

Tahir'den

Senin olarak kalıp kalmadığımı da bilemezsin...

Nefes ne demeye çalışıyordu burda.. benden bir şey saklıyor. Benden bir şey saklıyor bundan eminim.
Beş yıl önce ne oldu?
O düğünde, noldu?

Bunları düşünürken eve girdim. Girer girmez yengem yanıma geldi ve beni dışarı çıkarttı konuşmak için.

T: yav yenge bir dur da ne bu acele tövbe tövbe.
A: siz Nefesla mı konuşıydınız az önce yoksa ben delirdum mı?
T: sen nerden gördün ki?
A: yanı doğru. Nefes geri geldi, döndü yanı. Yalan değilmış ha.
T: evet döndü.
A: ne konuşıydınız orda?? Hemen anlat.
T: yenge benim onunla konuşaçak neyim kaldı ki?! Hiç bir şey kalmadı!
A: bağa bak ben bir kez dedum milyonunca kez de derum. O kız o gün kendi isteğile gitmedi! O nikahta ağlaya ağlaya hayır dedi. Ağlaya ağlaya!

Düşününçe, öyleydi. Eğer gerçekten gitmek isteseydı niye ağlaya ağlaya gitsin ki?

A: sen emin mısun kendi istediğinle gittiğine?
T: ne demek o?
A: yengem dıyrım ki, belki gitmek istemedi ama zorunda kaldı.
T: gözümün önünde o adamın elini tuttu yenge. Yeter artık konuşmak istemıyorum bu konuyu. İçeri geçiyorum ben.

Ama yengem beni durdurdu.

A: 5 yıldır bu eve doğru dürüst gelmedun. Gemide kaldun. Niye döndün ha şimdi buraya? Çünkü Nefes döndü. Öyle değil mı ha? Konuşsana. Niye susuyorsun? Konuş.
T: yenge etma da. Etma.

Onun yanına geçip eve girdim.

Nefes'ten

Eve geldim, aklımda hala Tahir'le olan konuşmamız vardı. Ben biliyorum- o içinde biliyor, hissediyor, ben onu terk etmedim. O anlamda terk etmedim. O bunu hissediyor ama gururu yüzünden bir şey yapmıyor.
Yapmasın da, Vedat kötü bir şey yapar. Bende buna dayanamam.