Sonsuz ∞

10. Bölüm

Nefes'ten
T: ne?
Tahir hemen ayağa kalktı. Gözleri bir an bana değdi, bende salondan dışarı çıktım. Benim burda ne işim var zaten?
Mutfağa gittim elimdeki tepsiyi orda bıraktım, ve istemeden salona doğru gittim. Bildiğin dikizliyordum, banada ne oluyor? Dinlemeye başladım.

Ferit: oğlum, zaten yaptığun tek şey gönlünü eğlendirmek! Artuk durmalısun kendi aileni kurmalısın!
T: buna sen mı karar verıysın?!
Ferit: evet ben karar verıyrım! Mercan iyi kızdur! Tanıysın zaten!
T: baba! Ben Mercanı tanıyrım, tanıyrım da karım olarak istemıyrım, anlatabildum mı!
Mercan: tahir
Tahir de Mercana döndü.
T: sen bir şey diyemedin mı? Tabiki diyemedin, senin rızan var. Ama benim yok. Bunu anlamıymısınız siz?
Ferit: a yeter artuk. Evleniceksin dedum bitti!
T: hadı ya, bakalım onu nasıl başaracaksun. Gidıyrım lan bu evden.
Ferit: anan gibi mı gidecesun?!

Annesi gibi mı?
Tahir baya sinirlenmiş olacak ki babasının yakasına yapıştı.
T: sakın!
Ferit: oğlum ben
Tahir hiç bir şey demeden sinirle salondan çıktı ve kendini dışarı attı. Bende niye bilmiyorum ama peşinden gittim. Merak ediyordum onu. Arabasına gitti ki, bir anda arabanın camını eliyle kırdı.
Hemen yanına koştum.

Tahir'den
Arabanın anahtarını evde unuttuğumu fark edince, o sinirle camı kırdım. Elim kanıyordu. Ve bir ses duydum.
N: TAHİR!
Nefes.. ne işi var onun burda? Hemen yanıma geldi.
N: ya sen napıyorsun manyak mısın adam?!
Elimi eline aldı.
T: nefes
N: hemen içeri girmemiz lazım pansuman yapmamız lazım.
T: ben içeri dönmem!
N: ya tahir elin çok kötü!
T: bir şey olmaz bağa.
Nefes saçlarından saç bandasını çıkardı ve elimi onunla sardı. Ve bastırıyordu.
N: tahir tamam eve girme müştameliyatta gel eline pansuman yapalım, bu el böyle durmaz!
T: nefes tamam bırak
N: ya bırakmıyorum elin çok kötü
T: SANANE
N: noldu.. yanı niye bu kadar sinirlisin?
T: nefes bırak
N: ya nereye gidiyorsun?
T: bilmiyorum!
N: iyi bende geliyorum
T: yeşil saçmalama saat geç oldu hayde gir sen eve
N: ya sanane? Geliyorum dedim bitti
T: neden?
N: çünkü seni yalnız bırakmak istemiyorum, tamam mı?

Bu kız bana napıyordu?
T: ne yaparsan yap.
Eve geri girmek istemedığum için arabayı bıraktım, yürüyerek çıvraya gidecektum. Tabi, Nefes de peşimdeydu. Napıyor bu kız ya? Delirdi herhalde.
Saat geç oldu, 10 gidiyordu.
Sokakta yürüyordum Nefes de peşimdeydi. Sokakta bazı erkekler Nefese bakıyorlardı bende onu kendime çektim. Bana soran gözlerle baktı.
T: ayrılma yanımdan
Dedim ve gözlerimle ona bakan erkekleri gösterdim o da başıyla onaylandı.
Çıvraya geldik ve bir taş üstüne oturduk. Karadenize bakıyordum. Bana huzur veren tek yer.
N: anlat
Başımı çevirmeden cevap verdim.
T; neyi?
N: her hangi bir şeyi
Başımı ona çevirdim, o da bana bakıyordu. Yeşil gözleri parlıyordu ay ışığında.
T: neden burdasın?
N: sen bugün demedin mı arkadaşız diye? Arkadaşlar destek olurlar işte.
T: vaay nefes hanumdan arkadaşlık dersi.. ama gerçekten.. sana o kadar şey yaptum neden burdasın yeşil?
N: sende zor anımda yanımdaydın
T: her şey karşılıklı dıysın, merak etme kendini borçlu hissetmene gerek yok. Merak ediyormuşsun gibi yapmana gerek yok.
N: ya öyle değil gerçekten merak ettim seni. Hadı anlat noldu
T: babam beni evlendirmek istıyor bılıysın zaten
N: sen o yüzden bu halde değilsin. Başka bir şey var.
T: anam.. bizi terk etti
N; ne?
T: 22 sene önce. Gözüme baka baka çıktı o kapıdan. Hiç bir şey demeden. Hep kendimi suçladım. Ben daha 6 yaşındaydım.
N: tahir.. senin suçun yok. Sen daha çoçuktun.
T: daha uslu olsayım veya ne biliyim yaramazlık yapmasaydum..
Nefes elimi tuttu.
N: senin suçun yok.
T: babam da bugün anan gibi gidecesun ha diyince işte
Nefes elimi daha sıkı sıktı.
N: anladım...
Karadenize bakıyordum.. ve gözlerimden yaşlar geliyordu. Hemen elimin tersiyle sildim.
N: noldu?
T: hiç
N: ağlamak kötü bir şey değil Tahir Kaleli. Ağlayabilirsin yanı.
Ona baktım ve gülümsedim. Sanki dünya durdu, ben o yeşil gözlerinde haps olmuşum. Kaybolmuşum.
Nefes bir anda bana sarıldı. Bende ona sarıldım.
Ah, bu mest eden kokusu. Doya doya içime çektim.
T: bunu anlattığım ilk kişisin..
Geri çekildi..
N: ben ne diyeceğimi bilmiyorum..
T: anamdan sonra kendime bir söz verdim
N: ne sözü
T: kadınlara güvenmeme sözü
N: öz annem terk ettiyse herkes eder dedin kendine
T: aynen öyle
N: ama öyle değil. Herkes öyle değil.
T: benim gözümde öyle
N: ben değilim
T: ne?

Niye konuyu kendine çevirdi ki şimdi?
N: yanı örnek olarak dedim
T: sen terk eder mısun beni?
N: ne?
T: yanı örnek olarak
N: terk etmem

Ve yine o ay ışığında parlayan yeşil gözlerinde kayboldum.

Ben geldim.
Bölümü iki kez yazdım çünkü wattpad silmişti bir kez 🙄
Sınır dolmadan attım, neyse.
Yeni sınır koymuyorum ama lütfen vote ve yorum çok olsun.