ANLAŞMALI EVLİLİK

2.BÖLÜM

Multi ARSLAN YALINOĞLU AŞAĞIDA DİĞER DÖRT KARAKTER

Ben bu değildim ben bu kadar güzel değildim bu kadar masum görünmüyordum ben aynadan kendime tekrar baktım

Üstümde bulunan krem tonlarına kaçan gelinlikle çok değişik ve güzel duruyordum mutlu olmam gerekiyordu evet ama ben neden mutlu olamıyordum cevap basitti sevmediğim bir adamla sırf ufak bir çoçupu kurtarmak için evleniyordum sonumun ne olucağını bilmiyordum dün arslanın bütün ailesiyle tanışmıştım hepsi çok iyi insanlardı kağanada evlenceğimiz söylediğimde resmen havalara uçmuştu beni çok sevmişti 2 günde tıpkı benim onu sevdiğim gibi kapının tıklanmasıyla açılması bir olmuştu arslan üstüne giydiği takımla nefes kesici olmuştu

Arslan kafasını kaldırıp bana baktığında aynadan bakışlarımız keşişti yutkunduğunu hareket eden adem elmasından anlamıştım"hazırsan çıkalım herkez bizi bekliyor"kafamı usulca sallayıp arslanın açtığı koluna girdim hiçbirşey konuşmadan odadan çıkıp merdivenlerden inmeye başlamıştık dün akşam imam nikahımız kıyılmıştı düğün bittikten hemen sonrada 2 günlüğüne izmire gidicektik kağan babanesi aslı hanımla kalıcaktı alkış sesleri gelirken çoktan nikah masasına oturmuştuk nikah memuru gülümseyerek bana döndü"Gelin hanım adınız soyadınız Baba adınız" "BEREN ATEŞ Davut ateş " "Damat bey adınız soyadınız baba adınız" "ARSLAN YALINOĞLU Ayhan Yalınoğlu""siz davut kızı beren hastalıkta sağlıkta iyi günde kötü günde hiçbir baskı altında kalmadan ayhan oğlu arslanı kocalağığa kabul ediyormusunuz"bakışlarım hazala kaydı gözleri dolu dolu bana bakıyordu yüzüme zoraki bir gülümseme yerleştirip mikrofana yaklaştım"EVET" diye bağırdığımda aklış kopmuştu"siz ayhan oğlu arslan hastalıkta sağlıkta iyi günde kötü günde hiçbir baskı altında kalmadan davut kızı bereni karılığa kabul ediyormusunuz"arslan hiç tereddütsüz evet demişti şahitlere yni hazal ve yiğitede sorulduğunda ikiside evet demiş imzalar atılmıştı nikah memuru evlilik cüzdanını bana verdiğinde aslı hanım eliyle arslanı gösterdiğinde arslanın kulağına yaklaştım"annen ayağına basmamı söylüyor"bakışları annesine kaydığında 2 gündür ilk kez yüzünde bir tebessüm görmüştüm"bas"diye mırıldandı dudaklarıma doğru ayağıma basmamla dudağımda hissettiğim baskıyla gözlerimin büyümesini yüzümün kızarmasını engelleyememiştim ilk defa bir erkekle öpüşmüştüm ve bu adam benim iki taraflı kocamdı elimden tutan arslanla pistin ortasına gelmiştik TARKAN-BENİ ÇOK SEV çalarken arslan kollarını belime dolamıştı dışardan bakıldığında ciddi anlamda mutlu bir çift gibi görünüyorduk kesin ama işte işin aslı öyle değildi"gözlerin ne renk"arslanın sorsuyla şaşkınca ona baktım"mavi ile yeşil karşımı birşey"diye mırıldandım kafa sallayıp alnımdan öptü"beni bu kadar çok öpmek zorundamısın" "evet" birşey demeden önüme döndüm cidden hayalimdeki gibi bir düğün olmuştu ve 2 günde böyle bir organizasyon beklemiyordum şarkı bittiğinde derince bir nefes alıp nikah masasına oturdum burda çoğu insan otorite sahibi bir insandı ve çoğununda kalkıp oynucağını düşünmüyordum yemek yiyip bir an önce bu düğün bitsin istiyordum kağan yanımıza geldiğinde babasına gitmek yerine benim yanıma gelmişti onu kucağıma alıp masaya otutturdum"ya sen çok güzel olmuşsun beren abla"iki yanağınıda öpüp kokusunu içime çektim burnundan akan kanı gördüğümde masada duran peçetelerden birini alıp burnunu sildim"ya beren abla herkezin içinde""şş ablaya kızılmaz" kağan omuz silkerken arslana döndü arslan yüzündeki belli belirsiz bir tebessümle ikimize bakıyordu"baba beren abla çok güzel demi"arslan oğlunu kucağına alırken kafa salladı"evet oğlum çok şanslıyız ikimizde" "ona anne diyebilirmiyim" kağanın sorduğu soruyla gözlerimi kapatıp önüme döndüm annesizliği hiç kimse hak etmezdi arslanın sorun çıkarmıcağını bilsem kağanı nüfüsuma dahi alırdım ama arslandan çekiniyordum"beren ablanda isterse niye olmasın"hızla kafamı kaldırıp arslana baktım gözlerimin parladığına emindim"ben çok sevinirim"diye mırıldandım mutlulukla"yaşasın artık bir annem var"kağan kucağıma uçtuğunda kahka atarak kollarımı ona doladımdoladım birden kucağıma yığılan kağanla panikle ayağa kalktım"arslan"diye bağırdım yanımdan ne zaman kalktığını bile bilmiyordum bakışları bana döndüğünde kucağımda baygın yatan kağanı görünce bir an duralsadı"ARABAYI HAZIRLAYIN" diye bağırdığında birkaç koruma hareketlenmişti hazal yanıma gelip kağanı kucağımdan aldı"nabız çok düşük hemen hastaneye gitmeliyiz" dudaklarımı alnına bastırdığımda ateşininde olduğunu anlamıştım masadaki çantamdan telefonumu çıkarıp necdet hocayı aradım ilk çalışta telefon açıldığında hemen konuşmaya başladım

-6 yaşında lösemi hastası tehşiş yeni koyuldu nabız düşük ateşi var muhtemelen 39-40 arası

-Acil müdahale yapılması gerek hemen hastaneye getirin kapıda olucam

-Tamam hocam

Telefonu kapatıp kağanı kucağıma aldım hızla çıkışa ilerlerken arslanda peşimden gelebilmişti sonunda kapıda duran arabaya bindiğimde yanıma arslan oturmuş ve araç harekete geçmişti"noluyor oğluma beren"ona cevap vermezken koluma yapışmasıyla ona baktım"birdaha sorduğum soruya cevap ver""hastalığı" diye mırıldanarak kolumu ellerinin arasından kurtardım yaklaşık 45 dk sonra hastanede olduğumuzda kağanı alan  arslan araçtan inmişti bebde peşinden inerken necdet hocanın yanına gittim"hocam durum""müdahale odasına alıyoruz üstünü değiştir gel" kafa sallayıp bu katta bulunan soyunma odasına girdim allahtan gelinliğin fermuarı yandandı yoksa hayatta çıkaramazdım gelinliği dolaba asıp mavi önlüklerimi giydim stetoskopu ve beyaz önlüğümğ alıp hızla spor ayakkabılarımıda giydim ve acile geçtim odaya geçerken hırkayı üstüme geçirip stetoskopu boynuma taktım 3 numaralı alana girdiğimde necdet hoca kan alıyordu hakanı kenera itip elindeki bezleri ben koydum"sonuçlara göre hareket edelim"kafamı sallayıp kağana döndüm"ateş 39.5""serum takalım ateş düşürücüde ekleyelim seruma bugün burda kalsın" "ben dışarıya haber veriyim" necdet hocanın birşey demesine izin vermeden odadan çıktım herkez burdaydı"kızım kağan nasıl" "bugün burda kalıcak ateşi yüksek" bileğimi tutan elle eş zamanlı olarak çıkışa sürülenmeye başlamıştım"anne kağanın yanında kalın"arslan birşey dememe fırsat vermeden beni hastaneden çıkartmış dışarıda bulunan aracının içine atmıştı kendi de sürücü koltuğuna geçmiş arabayı çalıştırmıştı"nereye arslan kağan bu haldeyken" "çoçuk yapmaya" gözlerim büyürken yutkunarak önüme döndüm elinde sonunda olucaktı zaten bu iş erken olması daha iyi olurdu yaklaşık yarım saat sonra saray gibi bir evin önünde durmuştuk arslan arabadan indiğinde peşinden bende indim kapıdaki korumalar bizi gördüğünde kafalarını eğmişlerdi bu duruma şaşırsamda sesimi çıkarmadan arslanın ardından eve girdim beni beklemeden üst kata çıktığında bende peşinden çıkmıştım odaya girer girmez kendimi kapı vr arslan arasında bulmuştum"kendini kasma mümkün oldukça zevk almaya bak çünkü bu sana ilk ve son dokunuşum olucak"yanaklarımın kızarmasını engelleyemezken arslanın dudaklarıma yapışmasıyla pancara döndüğüme emindim.............
Doğan güneşle yüzüme ufak bir tebessüm yerleştirdim ve yatakta uyuyan arslana baktım kasıklarımda inanılmaz bir ağrı vardı ne kadar dün gece canımı acıtmamaya çalışsada  canım aşırı derecede yanmıştı ama sonradan inanılmaz bir zevke bırakmıştı yatakta hareketlenen arslan elini benim dün gece yattığım yere atmış sonrada kaşlarını sanki mümkünmüş gibi dahada çok çatmıştı gözlerini yavaşça araladığında bakışları bana kaymıştı kafamı yere eğerken arslanın yataktan kalktığına emindim çünkü bir kaç hışırtı sesi duymuştum"bir daha ben uyanmadan yanımdan kalkmıcaksın"kafa salladım birşey demeden saate baktığımda 7'ye geliyordu"giyinme odasının bir tarafı senin eşyalarının hepsi orda"yine sustum ve oturduğum yerden yavaşça kalkarak giyinme odasına geçtim beyaz ve pembi bir kombin yapıp hızla üstümü değiştirdim

Saçımıda taradığımda hafif bir makyaj yaparak odadan çıktım benim çıkmamla arslanda banyodan çıkmıştı beline sardığı havlusu baklavalarına süzülen su damlaları sertçe yutkunmama sebeb olmuştu"aşapı inip hastaneyr git katılmam gereken önemli bir toplantım var kağana birşey olduğu an beni direk ara"kafa sallayıp çantamı omzuma taktım ve odadan çıkarak aşağı indim kapıdan çıktığımda bir adam yanıma gelmişti"beren hanım burdan lütfen"gösterdiği arabaya bindiğimde önde iki adan oturuyordu iki araçta peşimizden geliyordu ben alışık değildim ki böyle ortamlara sevmiyordum yani"yenge ben sedat bir derdin olduğu an direk gel bana de telefon numaramıda kaydet başının dertte olduğu an beni yada arslan abimi arayabilirsin"uzattığı karttakş numarayı telefonuma kaydedip kartı serdara geri uzattım tam kartı elimden alıcakken arabanın ani fren yapması ve eş zamanlı olarak silah sesi duyulmasıyla ağzımdan kaçan çığlığa engel olamadım"yenge kafanı sakın kaldırma"bir süre sonra silah sesleri kesildiğinde serdar arabadan inmişti bende peşinden inip yanına gittim telefonla konuşuyordu

-Yenge iyi abi öldürmek için açmadılar ateşi uyarı ateşiydi galiba birde not var abi

-Okuyorum'Beren Yalınoğlu buda bizim sana hoşgeldin karşılamamız olsun karanlık dünyamıza hoşgeldin'

Arslanın bağırış seslerini çok rahat durabiliyordum ama idrak edemiyordum zira akılım o nottaydı ya bana birşey yaparlarsa ne karanlık dünyasından bahsediyor bu adam arslanla ne işi olur bu adamın bir dakika bir dakika gözlerim büyürken serdara döndüm

-Sanırım şimdi jetonu düştü abi