26.BÖLÜM

5.3K 220 2
                                    

Multi Miray YALINOĞLU

Parmağımdaki yüzüğe bakmayı bırakıp derin bir nefes aldım nışanlanalı 2 hafta olmuştu ben şirkete geri dönmüştüm stajımın bitmesine 1.5 ayım kalmıştı şirketteki herkes ise nışanlandığımızı öğrenmişti bakışlarım kendini dosyalara gömmüş savaşa kaydı çok yakışıklıydı nefes kesen bir tipi vardı gülümsedim tekrar hala daha inanamıyordum bu adamın beni 7 yıldır bıkmadan sevmesine telefonun çalmasıyla elimi ahizeye uzatarak telefonu kulağıma koydum

-Keskin Holding buyrun

-İyi günler Savaş'la görüşücektim

Savaş bu ne samimiyet kaşlarımı çatıp derin bir nefes aldım

-Bağlıyorum

1' e basıp telefonu kapattım kapatmamla savaşın telefonu çaldığında bakışları beni bulup telefonunu gösterdi omuz silkip kollarımı göğsümde bağladım o ise benim bu halime kaşlarını çattı telefonu açıp kulağına götürdü hala ciddi bir şekilde telefonla konuşuyordu ben ise meraktan çatlıcaktım o kadın kimdi

"Simay Hanım"

İrkilerek kapıya döndüğümde keremin bana baktığını gördüm ve gülümsedim

"Buyrun Kerem bey"

"bunlar Savaş Beyin izmlatıp odama getirirsiniz"

Kafa salladım o dosyaları masaya bırakıp gittiğinde bende elime alıp savaşın odasına daldım benim geldiğimi bildiği için sesini çıkarmadan telefondaki kişiye iyi günler deyip telefonunu kapattı elimdeki dosyayı masasına bırakıp

"imzanız gerekiyor savaş bey"

Dedim kolumdan tutup çekilmemle ağzımdan çıkan çığlığa engel olamadım kucağında otururken kafasını boynuma gömüp derin bir nefes aldı

"Hep bunları hayal ederek yaşadım kokusuna öldüğüm kadın"

Sustum güldü

"Kıskanma o kadın anlaşma yaptığımız şirketin müdürü proje hakkında bilgi aldı ayrıca kadın evli"

Hızla ona doğru döndüğümde kahka attı

"Ben kıskanmadım bir kere aaa şuna bak neyse hadi imzalada gideyim kerem beyin suratını çekmek istemiyorum"

Kaşlarını kaldırdığında yanağını öpüp ayağa kalktım o verdiğim dosyaya hızlı hızlı imzalayıp bana uzattı dosyayı alarak odadan çıkıp asansöre yöneldim bu katta berk ve savaşın odası vardı tek aman neyse bir alt kata indip karşımdaki odaya baktım kapıyı tıklatıp içeri girdiğimde kerem bey gözleriyle masasını işaret edip yaptığı işe geri döndü dosyayı hızlı bir şekilde masaya bırakıp odadan çıktım öğle yemeği saati gelmişti hazır buraya gelmişken mirayın yanına uğrıyım da yemeğe çıkalım onun odasına daldığımda gözleri beni buldu ağlamıştı kaşlarım çatılırken kapıyı kitleyip onun yanına gittim

"Noldu"

Boynuma sarılıp hıçkırıklarla ağlamaya başladığında benimde gözlerim dolmuştu

"simay ben napıcam berke söylesem kıyametler kopucak"

"noldu"

Burnunu çekip benden uzaklaştı gözlerini peçeteyle silip bana döndü

"2 haftadır bir numara arıyor gizli işte baya şeyler zırvalıyor sonra benim fotoğraflarımı atıyor ben pek öneme almadım ve berke söylemedim ama bugün adam ölümle ilgili şeyler söyleyip üstüne bana çiçek yollamış"

ANLAŞMALI EVLİLİKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin