ANLAŞMALI EVLİLİK

19.BÖLÜM

Multi Simay&Miray YALINOĞLU

Hadi düşünün çevresinde o kadar insan olmasına rağmen yanlız hisseden insanlar ne yaşamıştır ki bu kadar kazık mı yemiştir de onlara güvenmiyordur yada ne biliyim ne yapmış olabilirler ki benim olayım hepsininkinden farklıydı yada aynıydı bilmiyorum daha 14 yaşındayken yaşadığım bir olay yüzünden kendimi insanlara kapatmıştım kendi aileme bile az diolog kurardım insanlarla gerekmedikçe konuşmaz muhattap olmazdım babam dışında ilk aşkımdı o benim en çok sohbet ettiğim kişide diyebiliriz o benim yakışıklım ben onun uysal meleğiydim mirayın tersine ahh miray mı o tam bir fiyaskodur ikiz olmamıza rağmen ben kendimi onunla hiç benzetememiştim huy olarak kesinlikle benzemiyorduk zaten ben ne kadar uysalsam o okadar hırçındı tabi bu hırçınlığı babam ve berke sökmüyordu cebimde zilyonuncu kes titreyen telefonumdan sıkılıp komple kapatarak manzarayı izlemeye devam ettim burası farklıydı benim için çünkü burası hayatımın değişim noktasıydı omzuma dokunan elle daldığım boşluktan çıkarak hızla arkamı döndüm amcam gülümseyerek bana bakıyordu"abim çıldırdı eve gitmeye ne dersin"kafa sallayıp amcamdan destek alarak ayağa kalktım yerdeki defterimi ve kulaklığımı alıp amcamın peşinden arabasına doğru yürüdüm arka koltuğa kurulup telefonumu açarak direk sessize alıp norm enderin bir şarkısını açarak dışarıyı izlemeye başlamıştım demiştim ama çok nadir konuşurdum insanlarla bu duruma üzüldüklerini biliyordum ama bilmiyorum sanırım doktorumun bile çözüm bulamadığı şeye ben çözüm bulucak değilim ya amcam kolumu dürttüğünde kulaklığımın tekini çıkartıp kafamı ona çevirdim"efendim amca""herkez seni arıyor kıza bilirler farkındasın demi" kafa salladım haklılardı birşey diyemezdim zaten arabanın durmasıyla amcamdan önce arabadan inerek hızlı adımlarla eve yürüdüm tam kapıyı çalıcaktım ki kapı kendiliğinden açılmış mert hızla bana sarılmıştı"abla nerdesin sen ya delirdik resmen burda" "iyiyim kafa dinlemek istemiştim sadece" benden uzaklaşıp şaşkınca bana baktı"bana karşı kurduğun en uzun cümle oldu bu" kahka attığımda biraz daha şaşırmıştı evet kararımı vermiştim o olay yaşanmamış gibi davranıcaktım artık mertin koluna girip içeri doğru çekiştirdim salona girer girmez annem koşarak boynuma sarılmıştı"simay nerdesin sen kuzum" "annecim burdayım doktordan çıktım biraz kafa dinlemek istedim bu kadar endişelendirmek istememiştim özür dilerim" "sen konuştun" gözlerimi devirip kafa salladım sırtıma birinin atlamasıyla tam yeri boylucaktım ki kağan abim hızla beni tutmuştu"yaaa simayyyy sen artık konuşuyorsun"mirayı sırtımdan atıp ona öldürücü bakışlarımı attım göz devirip berkin yanına oturdu babam şöminenin yanında durmuş sigara içiyordu sert bakışları beni delip geçerken kafamı yere eğdim"simay çalışma odasına çık"kafa sallayıp kağan abime baktım anlamış gibi kafa salladığında arkamı dönerek hızlı bir şekilde babamım çalışma odasına girdim ardımdan babam onun ardından da kağan abim odaya girerek kapıyı kapattı"2 oldu simay 2dir aynı boku yiyorsun 3'de bitiririm hayatını duydun mu beni simay ulan nasıl bir babayım lan ben nasıl kızımı bile bulamıyorum ben anlamıyorsun demi simay kendini düşünerek hareket ediyorsun ya hep birdaha öyle birşey yapmıcaksın anladın mı öldüm lan meraktan öldüm 6 senedir sen her dışarı çıktığında kalbim nasıl atıyor biliyormusun simay"gözümden akan bir damla yaşı silip babama sarıldım"özür dilerim sadece yanlız kalmak istemiştim baba gerçekten özür dilerim"kollarını belime dolayıp alnıma uzunca bir öpücük kondurdu"ben seni bir gün koruyamadım diye bu haldeyiz meleğim birdaha olmasına izin vermem""haklısın baba birdaha olmucak" gülümseyip kağan abimin kolunu tuttuğu gibi bizim yanımıza çekti"düşünüyorumda belki size saçma gelicek ama iyiki kağanı o gün o hastaneye götürmüşüm yoksa annenizle nasıl tanışıcaktım birbirinden güzel 5 tane çoçuğum nasıl olucaktı benim"abimle kahka attıp babama daha sıkı sarıldık"bende iyiki o hastaneye gitmişim baba yoksa böyle güzel kalpli bir annem olmucaltı"babamın yüzünde buruk bir gülümseme oldu kapının hayvan gibi açılmasıyla içeri dalan bir adet miray olmuştu" yaa annneeeeee bunlar burda bensiz sarılıyorlar"onun arkasından gelen mert mirayı itip bana kocaman sarıldı"en sevdiğim ablam sensin çünkü sen uysal bir meleksin ablacım" mertin sözlerini taklit eden miray bir süre sonra bana döndü"babacım biz dışarı çıkabilirmiyiz berk ben simay" "buse neden yok" "çünkü hanım efendinin işi varmış" kafamı iki yana sallayarak babamın kollarının arasından çıktım"ben gelmicem siz takılın ikiniz ders çalışmam lazım"miray kafa sallayıp babama döndü yanağına uzunca bir öpücük kondurarak hızla odadan çıktı babam koltukları gözleriyle işaret ettiğinde sırasıyla oturduk"staj yerini buldun mu güzelim"kafamı iki yana sallayıp babama baktım"baba şirkette staj görsem olmaz mı"" o şirkete ne senin nede mirayın girmesini istiyorum simay biliyorsun demi"tam birşey dicektim ki telefonuma gelen mesaj sesiyle arka cebimde bulunan telefonumu çıkardım

GÖNDEREN:KESKİN HOLDİNG

BAŞVURUNUZ ONAYLANMIŞTIR.

Çığlık atarak ayağa fırladığımda babamlarda benle beraber kalkmıştı yanımda ki ne zaman geldiğini bilmediğim kutay abime sıkıca sarıldım"vallasa billahada yarın keskin holdingte işe başlıyorumm yaaa kabul edildim"kutay abim burnumun ucunu iki parmağının arasına alıp sıkarken bir yandanda gülümsüyordu"aferim benim mavişime"burnumu abimin elinden kurtararak hızla odadan çıkarak kendi odama daldım güzel bir kombin yaparak aynada kendimi süzdüm bence iyiydim ya evraklarımı şirkete vermem lazımdı bu sene özel bir üniversite olduğumuz için full staj görücektik sınavımız olucaktı yani orası seneye ise gerçek avukatlarla birlikte davalara giricektik senede sanılmazdı aslında 2.dönemin başındaydık daha neyse çantamı ve evraklarımı alarak odadan çıktım"baba ben çıkıyorum""cengiz abin götürsün seni güzelim" "kendim gidicem" babamın birşey demesine fırsat vermeden arabama atlayarak korumaların açtığı kapıdan hızla çıktım babamın arkamdan kudurduğuna hatta peşime adam taktığına emindim keskin holdinge geldiğimde arabamı park ederek şirketten içeri girdim danışmaya bilgi verdeğimde savaş beyin odasında olduğunu öğrenerek derin bir nefes aldım asansörle çıkamazdım tek başıma oraya kesinlikle binemezdim merdivenler daha cazip gelmişti tabana kuvvet simay hadi bakalım daha 8.kata geldiğimde nefes nefese merdivenlere çöktüm yorulmuştum nefesimi düzene sokmaya çalışırken önce önümde beliren kunduralara baktım kafam yavaş bir şekilde kalkarken gördüğüm yüzle hızla ayağa kalktım hızlı hızlı merdivenleri çıkarken oda arkamdan gelmeye devam ediyordu sert bir bedene çarpmamla geriye doğru savrulurken belimde bir el hissedip aynı zamanda öne doğru savrulmam bir olmuştu burnuma dolan tarçın kokusu beni nedensiz yere gülümsetirken bütün şirketi inletecek derecede bir bağırtı geldi"hanımefendiyi rahat bırak sadık"o adamın ismini duymamla titrerken belimdeki elin sahibi bunu anlamış gibiydi"yeni asistanım la böyle bir tanışma beklemiyordum ben savaş keskin"şaşkın bir şekilde savaş beyden uzaklaştığımda ser bakışlarıyla gözlerimin içine bakıyordu"ben özür dilerim savaş bey"arkasını dönüp yürümeye başladığında gelmediğimi anlamış olucak ki topuğunun üstünde bana döndü"davatiye mi bekliyorsun" kafamı iki yana sallayıp hızlı adımlarla arkasından odasına girdim"eski asistanım doğum iznine ayrılmış avukat olsanda burda benim asistanımsın dilek sana gerekli bilgiyi verir çıkabilirsin"hiçbirşey demeden odadan çıktım adamın girdabı andıran kahve gözleri vardı resmen o kadar güzel bir tondaydı ki"merhaba tatlım"hızla arkamı dönüp 40'lı yaşlarda olan kadına baktım"ben dilek sende savaş beyin yeni asistanı simay olmalısın""evet" "çıkış saati yaklaştı sana hızlı bir şekilde bilgi vereyim savaş bey buraya geleli 1 ay oldu buraya geldiğindede yurt dışından kendi asistanını getirdi hergün saat 8'de şirkette olur o gelmeden burda olmak zorundasın eğer bir toplantıya seni sokuyorsa ağzından çıkan her kelimeyi not almalısın ona sormadan toplantılar dışında birşey yapma kesinlikle ama kesinlikle yanlız kalmak istediğinde hiçkimseyi odasına sokma anlaşılmayan birşey""yok teşekkür ederim" "ozamn ben çıkıyorum yarın görüşüz tatlım" gülümseyip kafa salladım evet şimdi eve gitme vaktiydi merdivenlere doğru yönelmiştim ki birden asansöre çekilmemle çığlık atıp beni çeken kişinin göğsüne sarıldım"şş sakin ol asistan""be ben çı çık mak istiyorum savaş bey""o merdivenleri nasıl çıktın bilmiyorum ama inmene izin vermem"derin derim nefesler alırken beni kendinden uzaklaştırdı"burası geniş bir alan gözlerini aç" kafamı iki yana sallayıp gözlerimi daha sıkı yumdum"hadi ama asistan"yavaş yavaş gözlerimi aralarken gerçekten de buranın ufak bir oda genişliğinde olduğunu anlamam uzun sürmedi"bundan sonra 2 numaralı yani bu asansörü kullan diğerleri biraz daha dar" kafa salladım gelen sesle kapılar iki yana açılmıştı hızla kendimi dışarı atıp savaş beye iyi günler dileyerek şirketten çıktım otoparkta olan arabama binip kafamı direksiyona yasladım ben daha önce hiçbir erkekle bu derece yakın olmamıştım ve bu bana biraz değişik hissettirmişti telefon sesi arabayı doldururken ilerdeki ekrandan aramayı cevapladım

-Blackteyiz gel hadi buse ve tunçta geldi

-tm

Başka birşey demesine izin vermeden aramayı sonlandırarak arabamı çalıştırdım hızla otoparktan çıkarak otobana geçiş yaptım hızım biraz daha artarken en sonunda bara gelmiştim kapıdaki serdar abi hızla arabsya yaklaşarak kapımı açtı"hoşgeldiniz küçük hanım" kafamla selam verip arabanın anahtarını ona vererek hızla içeri girdim saat daha 5 olmasına rağmen bar dolup taşmıştı bizimkileri herzamanki locada görünce hızlı adımlarla oraya yöneldim hepsini kafamla selamlayıp bar bölümündeki sedefe el işareti yaparak yerime oturdum"ee noldu""birşey olmadı yarın staja başlıyorum" "bende başlıyorum orda berkle ortaklar biliyorsun" kafa sallamakla yetindim önüme konulan viskimi yudumlarken selam diyen sese döndüm hadi canım bunun burda ne işi vardı ya