Kendini mesleğine adamış hayatındaki zorlukları kenera bırakmış doktor BEREN ATEŞ
Karanlığın efendisi yer altının korlulu rüyası adı duyulsa bile düşmanı titreten bir adam ARSLAN YALINOĞLU namı diğer ATEŞ
Heycanla arslanın eline biraz daha yapıştım şuan oğlumu 2 ay sonra ilk kez kucağıma alıcaktım o kadar heycanlıydım ki"papatya sakin olurmusun artık"arslana gözlerimi devirip çıkan doktora baktım kucağında pusette kutayım oğlum vardı abisinin göz bebeği vardı"durumu iyi herşeyi normal artık küçük beyi evine göndermekte bir sorun kalmadı" "hocam çok teşekkür ederiz gerçekten onunla benden çok ilgilendiniz" "teşekküre gerek yok beren sen benim kızım gibisin senin çoçuklarında bu hastanenin birer evladı" tebessüm edip arslanın peşinden ilerledim kutayla beraber atka tarafa oturdum arslanda yanıma oturduğunda serdar arabayı çalıştırmıştı"ama kutayın odası yok" arslan kafasını iki yana salladı"haklısın abisinin yanında yatar şimdilik bu arada kağanın yanındaki odaya bir bak kağan bireyler yaptı" kaşlarım kalkarken oğlumun ne gibi şeyler yaptığını düşünüyordum çünkü o kağandı herşey beklenirdi ondan geçen 15 dk ardından araba durduğunda sırasıyla araçtan indik evin içine girip salona geçtiğimizde kahka attım heryer süslenmiş herkez burdaydı heryerde kutay bebek hoşgeldin yazıları vardı"hepsini kağan planladı" kutayı arslana verip kağanı kucağıma aldım"ben sana kurban olurum annem ne güzel süsletmişsin heryeri"iki yanağımıda öpüp kucağımdan atladı"hadi gel baba kardeşimide getir" kağanın beni sürüklemesine izin verdim 3.kata çıktığımızda kağan gözlerimi kapatmamı istedi dediğini yapıp gözlerimi kapattığımda odanın kapısının açılma sesini duymuştum sırtımdan içeri doğru itildiğimde son anda kendimi toparlayıp gözlerimi araladım ağzım şaşkınlıkla aralanırken gözlerimin dolmasını engelleyememiştim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Etraf o kadar güzel olmuştu ki kağanın zevkine bir kez daha hayran kalmıştım yere çöküp kağanı kollarımın arasına aldım"annem ne kadar güzel olmuş"yanağımı öpüp kollarımın arasından çıktı arslanın yanına gidip pusetteki kardeşini öptü" hadi yemek yiyelim"hazalın böğrümesiyle gözlerimi devirip koluna bir tane patlattım"lan 2 aylık hamilesin dünyaları yiyorsun ya""sen sus be" kafasını kollarımın arasına alıp saçlarını karıştırdım beraber o şekilde aşağı indik herkez sofraya otururken ayşe sultan servisleri yapmaya başlamıştı arslanda karşıma oturduğunda herkeze tek tek göz gezdirdim yaren 4.ayına girmişti o kadar dikkatliydi ki dışarı bile çıkmıyordu artık arafta onunla kalıyor şirketten erken çıkıyordu abim ve hazal 2 gün sonra evleniyorlardı ve ikisininde gözlerinden okunuyordu mutlulukları oğlum babasının yanında oturmuş ona birşeyler anlatıyordu ve babam baş köşede oturmuş elleri çenesinin altında masayı tarıyordu yüzündeki gülümsemesiyle boğazını temizlediğinde herkez dikkatini ona vermişti"ben sizinle birşey konuşmak istiyorum bildiğiniz üzere anneniz öleli 22 yıl oldu onu seviyormuyum evet hemde çok insan ilk aşkını çoçuklarının annesini nasıl unutur ki ama hepiniz gittiniz evlendiniz çoluk çoçuğa karıştınız kpca evimde yanlız başımayım biriyle tanıştım 1 yıl önce hep gizli gizli görüştüm onunla evlilik kararı aldık sizinde onayınız olursa dilekle evlenmek istiyorum"gülümsedim ve yarenle abime baktım abim kaşlarını çatmıştı"kadını tanımıyoruz bile baba eminmisin" "şuan buraya geliyor annenize o kadar çok benziyor ki ilk o sanmıştım biliyormusunuz hatta gidip sarılmıştım ebru diye kendisi doktor 39 yaşında 7 yaşında bir kızı var kızının babası dilek'in hamile olduğunu öğrendiğinde bebeği ölsün diye onu dövmüş ve çekip gitmiş çoçuk ölmemiş dilek 7 yıldır kızına hem anne hem baba olmuş"bir baba nasıl bu kadar cani olabilirdi ki" ve son birşey ben o kızı nüfusuma aldım sizden tek ricam ona kendi kardeşinizmiş gibi davranın çünkü kız hiç kolay zamanlar geçirmemiş"" nasıl yani""5 yaşındayken babası onun varlığını öğrenmiş ve öldürmek için umutu kaçırmış 5 yaşındaki bir kıza kendi kanından bir kıza işkence etmiş umut 2 yıldır konuşamıyor lal olmuş işaret dili yada yazarak iletişime geçiyor insanlarla umuta bir darbede biz vurmayalım olur mu"bakışlarım abime kaydı tabağına odaklanmıştı yarende abime bakıyordu"bence çok güzel olur baba hem umutu kağanla aynı okula yazdırırız kağan ona sahip çıkar demi oğlum"arslanın kağana yönelttiği soruyla kağan kafasını hızlı hızlı sallamıştı"ama ben ona teyze derim" herkez kahka atarken babam onu onaylamıştı kahkamızı bölen kapı zili olmuştu ayşe teyze hızla kapıyı açmaya gittiğinde içeri çok güzel bir kadın ve çok tatlı bir kız girmişti kağan oturduğu yerden kalkıp koşarak umutun yanına gitmişti"merhaba umut ben kağan sanırım sen benim teyzem oluyormuşsun ama ben sana teyze demekten vazgeçtim sende bana yeğenim deme tamam mı evlenicem ben seninle çünkü"gözlerim büyürken masadakiler kahka atmıştı oturduğum yerden kalkıp dilek hanımın yanına gittim" merhaba ben beren oğlumun kusuruna bakmayın lütfen""memnun oldum bende dilek ve onlar çoçuk kusura bakılcak bir durum yok" "bu abim yiğit müstakbel eşi hazal kardeşim yaren ve eşi araf buda kocam arslan" "hepinizle tanıştığıma memnun oldum buda kızım umut umut selam versene abilere ablalara" umut işaret diliyle bize selam verirken yere eğildim"benim bir tane daha oğlum var biliyormusun şuan uyuyor istersen kağanla onu görmeye gidebilirsin"hevesle kafasını salladığında kağan onun kolunu tutmuş koşarak yukarı çıkarmıştı"sizde böyle buyrun lütfen ayşe sultan servis açarmısın" dilek hanım tek boş yer olan masanın diğer ucuna oturduğunda abim ona döndü"gerçekten anneme çok benziyorsunuz" "bakın size anneniz olabilirim diyemem ki annenizin tırnağı bile olamam ama size bir abla olabilirim annenizin yerine geçmek gibi bir isteğim yok sadece babanızla birbirimizi sevdik evet anneniz ebruyu unutamadı ben ondan onu unutmasını istemiyorum dış kapının dış mandalı olarak aile işlerinize burnumu zaten sokamam ama gerçekten beni bir ablanız olarak görebilirsiniz"sözleri o kadar samimiydi ki gülümsemeden edemedim abim birden kalkıp dilek hanıma sarıldı"abla değil anne dicem ben size dilek anne" "teşekkür ederim yiğit" abim gülümseyerek yerine oturduğunda telefonum çalmıştı ekrana baktığımda kutayın aradığını gördüm hızla aramayı cevaplayıp telefonu kulağıma koydum
