ANLAŞMALI EVLİLİK

11.BÖLÜM

Multi Arslan YALINOĞLU

Minik oğluma son kez bakarak bebek bakım ünitesinden çıktım kağan'ı arayıp nasıl olduğunu sorduktan sonra telefonu kapatıp cebime attım arslan o olaydan sonra koruma sayısını üç kata çıkarmıştı kutayın bile kaldığı koridor bomboştu ordaki bebekleri dördüncü kata sevk etmişlerdi hacer hemşire eda ve semih abi dışında kimse odaya girmiyordu girmek istiyen olursada yaka paça koridordan kovuluyordu ben mi benim peşimde 20 koruma vardı çoğunun nerde olduğunu bile bilmiyordum o kadar iyi kendilerini saklıyorlardı ki göremiyordum yani anladığınız üzere 3 günde baya şey değişmişti mesela hazal ve abim üç gündür ortalarda yoktu ikisininde telefonu kapalıydı arslan üç gündür eve çok geç saatlerde dönüyor kutayı bile görmeye gelmiyordu şirkette o kadar yoğundu ki"hocam 2 numaraya bakarmısınız bir hasta özel olarak sizi istedi"kaşlarım havalanırken kutayla beraber 2 numaraya girdim 30 yaşlarında bir adam sedyeye uzanmış kolu kan içindeydi"beni istemişsiniz"adam bana baktığında gözlerinin parladığına yemin edebilirim"evet beren hanım hastanenin en iyi doktoru sizmişsiniz kolumu kestim"elime eldivenlerimi giyip yarayı kontrol ettikten sonra dikiş attım tam kalkıcaksen adam kolumu tutunca şaşkınca ona döndüm kutay ise adamın kolunu kolumdan çekmişti"elinize kolunuza sahip çıkın kötü olmasın""sanane delikanlı bekçisimisin berenin" "evet lan bekçisiyim ablamın oldumu" "tamam kutay sakin ol ne istemiştiniz beyefendi" "adım ender soykıran" "ilgilenmiyorum" "eminmisiniz kocanız baya ilgileniyorda benle" vücudum kasılırken bir iki adım geriledim sesindeki imayı çok iyi anlamıştım kutayda anlamış olucak ki kolumdan tuttuğu gibi odadan çıkardı"abla sakin ol olurmu ben arslan abiyi arıcam" hiçbirşey demedim bu adam kağanı kaçıran onu döven adam dı arslan konuşurken duymuştum telefonda arslanın geliyorum dediğinide duyduğumda kapıdan çıkıp giden adama baktım yutkunarak oturduğum yerden kalkarken kutaya döndüm"adaşımı görelim mi"gülümseyip kafa salladım kutay 2 yıldır yanımda olan asistanımdı benim oğlan kardeşimdi o kutayında oğlumu ne kadar sevdiğini biliyordum kendi yeğeni gibi görüyordu oğlumu tıpkı kağan gibi 2.kata geldiğimizde kutay direk minik oğlumun odasına girmişti 24 yaşına yeni girmişti kutay evliydi ve bir oğlu vardı tabi  şuan yopum bakımdaydı bu hastanede olmasına rağmen kutay yanına gitmeye korkuyordu yanına gittiğinde ölücekmiş gibi geliyordu ona"kutay oğlumun yanında kal bende senin oğlunun durumuna bakıyım"gözlerini kapattı önce usulca sonra bir damla yaş düştü o gözlerden"onu çok sevdiğimi söyle olurmu abla""tamam" hızlı adımlarla üçüncü kata çıktım kutayın eşi hazanın bakışları beni bulduğunda sağıma soluma baktı ve yüzü asıldı"hazan korkuyor buraya gelirse oğlu ölür diye korkuyor" "biliyorum beren abla geceleri odaya girdiğimde duyuyorum onun sesini ağlıyor hep böyleydi o kimsenin yanında ağlamaz duygularını yaşamazdı" gülümseyip odaya girdim demire yapılan testleri kontrol edip durumunu bir kez daha gözden geçirdim"baban seni çok seviyor demir bir an önce uyanmalısın yoksa babanı delirtirim" saçlarının arasına ufak bir öpücük kondurup odadan çıktım hazan karşıma dikildiğinde gülümsedim"durumu iyiye gidiyor en kısa sürede uyanmasını bekliyoruz"kafa salladığında koridorun başındaki kutaya gülümsedim o karısının yanına giderken bende hızla koridoru döndüm dönmesinede kafam kırıldı kim ya bu"dikkatli olsana papatya acıdı mı"kafamı iki yana salladım" kutaya baktım uyuyor mesainde bitti eve gidelim mi kağanda seni isteyip duruyor""üstümü değiştirip geliyorum" "kutayın yanındayım papatya" kafa sallayıp koşarak aşağıya indim üstümü değiştirip çantamı koluma takıp tekrar yukarı çıktım arslan canım önünde elini cama koymuş sırıtıyordu yanına gittiğimde beni fark etmemişti bile oğlumuza o kadar odaklanmıştı ki"hayatım gidelim mi""gidelim papatya söylemeyi unuttum akşam bir kokteyl var bizim şirketin yeni projesini kutlama amaçlı yiğitler araflarda gelicek" "kaçta" "8"kafa sallayıp koluna girdim beraber hastaneden çıkıp araca bindik........