ANLAŞMALI EVLİLİK

13.BÖLÜM

Ellerim kapı kulpunda asılı kalmış berenin ağlamalarını dinliyordum yalvarışlarını iç çekişlerini duydukça içimde birşeyler kopuyordu canım yanıyordu yapamazdı ki o yürüyemeden"müsadenizle"sesini duymamla kafamı kaldırdım doktor elinde dosyalarla yanımda dikiliyordu"ne yapıcaksın içerde""beren hanımın raporları yürüyene kadar raporlu arslan bey" kapıyı açıp içeri daldığında berenle göz göze gelmiştik"buraya gel"diye mırıldandı sessizce hiçbirşey demeden emrine uydum ve içeri girdim yeren hazal ve dilek hanım odadan çıktığında doktorda berene dosyayı imzalatıp odadan çıkmıştı"bana bakabilicekmisin" "ben ne diceğimi bilmiyorum beren sana bakmak ne kelime başımın üstünde gezsen gıkım çıkmaz ama yüzüne bakamıyorum benim yüzümden" ellerimi tutup beni yanına otutturdu ve göz yaşlarını sildi"ben bunları bilerek senle evlendim bir yola girdim arslan kendini suçlama sen çok iyi bir insansın ve yaptığın iyilikler başkalarına kötülük gibi geldiği için düşmanın çok başını çok ağrıtıcam bilesin"ellerimi saçlarıma geçirip aşağı doğru asıldım"yapma beren yapma herşeyde bu kadar iyi olma bu işin tek suçlusu benim benim yüzümden bu haldesin evimin içinde yatak odamın yanında seni bıçakladı o şerefsiz kendi adamlarım yardım etti ona ne zaman girdi o odaya ya kutaya birşey olsaydı beren ya san daha kötü birşey olsaydı ben napıcaktım ozamn çıkamıyorum sahip çıkamıyorum çok kötü bir insanım ben çok"kafamı tutup ona bakmamı sağladı"kendini suçlaman hiçbir boka yaramıyor ne ben düzeliyorum nede o adam yaptıklarndan pişmanlık duyuyor lütfen kendini suçlama ve beni daha fazla üzme uzaklaşalım arslan tek isteğim bu sen ben çoçuklarımız uzaklaşalım bu yerden gidelim burdan o evden istemiyorum o evi artık nolur arslan nolur gidelim"haklıydı kim isterdi ki bıçaklandığı evde yaşamayı"yeni ev ayarlıcam hemde hemen şu sıralar değil ama haftaya istiyorsan 1 aylık bir tatile çıkabilirz sen ben çoçuklarımız" kafa salladı hevesle odanın kapısı açıldığında içeri bizimkiler girmişti beren yiğite bakıp burukça gülümsedi gözleri dolarken"nasılsın abicim"yiğit berenin sağ tarına oturduğunda beren ona baktı"düğnünde oynayamıcak kadar kötüyüm abi" yiğit gülümsesi ve berenin alnına bir öpücük kondurdu"abi diyen sesine kurban olurum ben senin üzme kendini biz hazalla imza attık evlendik bitti sen iyileşir iyileşmez sen yapıcaksın bizim düğnümüzü"" herşeyi mahvettim"derin bir nefes alıp arafın kucağında etrafa bakan kutayı kucağıma aldım ve berenin yanına oturdum"anne sulu göz oldu oğlum"beren omzuma vurduğunda acıyla yüzümü buruşturdum beren kutayı kucağına aldığında ayağa kalktım"bizim araflarla işimiz var hazal yaren ve defne hanım burda gelirim işimi bitirir bitirmez"beren kafa salladığında saçlarını öpüp odadan çıktım yiğit ve araf arkamdan gelirken yiğitin kolumu tutmasıyla ona döndüm"ne var""ben kullanırım" kafa sallayıp anahtarları ona verdim ve arka koltuğa oturdum aklımdaki tek şey o iti doğduğu yere geri sokmaktı benim evime girmiş yetmedi karıma dokunmuştu onu bir süreliğine dahi olsa sakat bırakmıştı düşüncelerimde elimi koltuk başlığına vurdum"abi kafam gitti ya""kes sesini hızlı sür yiğit" yiğit birşey demezken arabanın hızını arttırmıştı sonunda depoya gelmiştik hızla arabadan inip depoya girdim elleri kolları bağlı bir şekilde bekleyen hasana yumruğumu geçirdim"ölmek için yalvarıcaksın ln bana öldür beni diceksin karıma dokunduğun her parmağını köpeklere yedirticem ln senin oğluma baktığın gözlerini oyucam lan senin"delirmiş gibiydim berene dokunan değen gözlerin hepsini öldürmek istiyordum acı çeke çeke ölmelerini istiyordum ona benden başkası dokunamz bakamazdı

Beren'den

Yaren kutayı odasına götürürken bakışlarım karşı koltukta oturup gözleri dolu dolu bana bakan kağana baktım"niye gözlerin doldu senin""yürüyemicekmisin şimdi sen" anında gözlerim dolarken başımı eğdim yürüyemicektim ben demi oğullarımla oynayamıcaktım başka çoçuğum olmucaktı benim"noldu ya"hazal bir bana bir kağana bakarken hızla yanıma geldi"beren yapma böyle""kağan bile farkında yürüyemicem işte ben birdaha çoçuğum olmucak arslana bir çoçuk daha veremicem kağana istediği kız kardeşi veremicem onlarla koşamıcam oynayamıcam herkeze yük olucam sana yarene abime babama hatta arslana arafa bile hamilesin hazal benim başımda daha ne kadar kalabiliceksin abim ne kadar kalıcak yanımda kendi çoçuğu olucak hazal kendi çoçuğunuz olucak yarenle arafta aynı şekil ben arslana nasıl eş olucam yüküm anla artık hazal yüküm 1 haftadır hepinize yüküm"göz yaşlarım sicim sicim akarken hazalda ağlamaya başlamıştı"deme öyle lütfen beren deme" "gidin hepiniz evden gidin kağanıda kutayıda alın ve gidin" ayağa kalkmaya çalışırken yere düşmemlem acıyla bağırdım"beren beren iyimisin"hazalın kolunu itip sürünmeye başladım gitmek istiyordum hiç kimseye yük olmak istemiyordum

-Yiğit eve gelin hemen nolur beren delirmiş gibi yaklaştırmıyor yanına bizi

"Kapat şu lanet telefonu kapat" hazal hızla elindeki telefonu yere attı"tamam bıraktım yapma böyle yapma" "benim yüzümden düğnünü iptal ettin hazal benim yüzümden en büyük hayalinden vazgeçtin görmüyormusun zarae veriyorum herkeze" denedim gitmeyi denedim başaramadım sürünmeyi bile başaramadım bekledim sadece bekledim acımın dinmesini gözyaşlarımın tükenmesini bekledim olmadı ne acım dindi ne göz yaşım havalandım bir an sonra o koku doldu burnuma arslanın kokusu sevdiğim adamın kokusu ellerimde gömleğini sıktım"gidelim burdan götür beni burdan arslan lütfen götür"sustu koltuğa bıraktı beni"kağan kardeşinin yanına git oğlum"kağan kafa sallayıp hızla merdivenleri tırmandı"nevar biliyormusun beren bencilsin kendini düşünüyorsun sadece 1 haftada bende bittim lan bende hergün o kapının arkasında senin ağlayışlarını dinledim ben göz yaşı döktüm senin için yapma beren yapma vazgeçme benden bizden oğullarımızdan ailemizden vazgeçme bencil olma""özür dilerim kendimi kaybettim kendimi yük sanıyorum arslan" "değilsin papatya yük değilsin gerekirse işe gitmem yine seni bırakmam yine senden vazgeçmem ben" boynuna sarıldığımda kollarını belime doladı"kokun kokuma karışsın göz yaşlarını tek bana dök içini tek bana dök içim yangın yeri beren sana olanlar benim suçummuş gibi geliyor" "hayır hayır nolur suçlama kendini" "ayy yeter içimi baydınız hadi eve gidelim yiğit" kahka attığımda abim hazala yandan bir bakış atıp arslanı itti ve koltuğun kenarına oturdu"bak beren seni yeni buldum herzaman seni aradım ben buldum seni sonunda canıma can kattın şanslı geldin ailemize bir yeğen verdin bana bir çoçuk sahibi olmamı sağladın çok güzel bir kadını aldım senin sayende ben hayatıma herzaman yanındayım abicim seninde yareniminde herzaman yanındayım bir abiniz var herzaman geliceğiniz bir abiniz var"sıkıca sarıldım ona yıllar sonra ilk kez abimin kokusunu derince çektim içime"teşekkürler abi hepinize teşekkürler"