Kendini mesleğine adamış hayatındaki zorlukları kenera bırakmış doktor BEREN ATEŞ
Karanlığın efendisi yer altının korlulu rüyası adı duyulsa bile düşmanı titreten bir adam ARSLAN YALINOĞLU namı diğer ATEŞ
Heycandan elim ayağım titrerken savaş gülümseyerek bana bakıyordu mezun olmuş bugün işimin başına geçiyordum aynadaki yansımama bakıp savaşa döndüm
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"çok abest kaçmadı demi"
"İlk iş günün diye birşey demiyorum biliyorsun demi güzelim ve çok güzel oldun bir tanem"
"Alparslanı görmeye gidicez demi bugün"
Kafa sallayıp anlıma bir öpücük kondurdu mirayın düğnüne bir haftadan az bir süre kalmıştı cuma günü düğnü vardı çantamı elime alarak savaşla beraber odadan çıktık kahvaltı masasına oturduğumda herkezin burda olması beni sevindirmişti
"Baba nolur du sanki mirza'da burda olsaydı"
Busenin sorusuyla dayımın sert bakışları onu buldu sinirle elindeki çatalı masaya bırakıp derin bir nefes aldı
"Anlama kıtlığın mı var kızım senin o çocuk ne zaman ailesini alıp gelirse seni benden isterse ozamn bu masada oturur"
Sorunları şuydu ki mirza 26 yaşında mardinde ağaydı 2 yıl önce istanbulda olan toplantısı için geldiğinde buseyi görmüştü bir süre sonra konuşmaya başlamışlardı 1.5 yıldır sevgililerdi dayım onlar için engel değildi aslında ama dayımın yıllar önce bir arkadaşı mardinli biriyle evlenmiş onlardan gördüğü şeylede kızını vermek istemiyordu ki mirzanında ailesinin buseyi pek istediği söylenemezdi neymiş istanbullu gelin almazlarmış bulmuşlar benim kuzenim gibi kızı öpsünlerde başlarında taşısınlar dayımın son sözünden sonra buse hızla masadan kalkıp odayı terk etti annem dayımın masadaki elini tutup gülümsedi
"Abi o artık bir çocuk değil mirzayıda tanıyoruz zaten ailesi istemese nolur mirza kendini bildikten sonra"
"Ben kızımı yollamam istenmediği yere"
"Mirza düğünden sonra gelsin ertaflıca konuşurz"
Dayım kafa salladığında güldüm annem gerçekten nerde nasıl davranıcağını çok iyi biliyordu saatin gelmesiyle ayağa kalktım savaşta benimle birlikte kalktığında masadaki herkezden bol bol şans öpücüğü alıp dışarı çıktım
Savaşın yanağını öpüp arabama bindim o önden ben aradan giderken o kendi şirketinin otoparkına giriş yapmıştı ben ise onun şirketinden 4 bina sonra kendi otoparkıma giriş yapmıştım arbamı park edip çantamı alarak aşağı indim güvenlik görevlisi bana bakarken başımla selam vererek içeri geçtim anında bir kız yanıma gelirken gülümsedim
