ANLAŞMALI EVLİLİK

6.BÖLÜM

Multi ARSLAN YALINOĞLU

Arslan hastane koridorunda bir oyana bir bu yana giderken içerden gelen acı dolu çığlıkları duydukça küfür ediyordu ve ne hikmetse canı yanıyordu karısı her bağırdığında en sonunda içeriden çıkan hazalla hızla yanına gitti arslan hazal başında dikilen arslana baktı"düşük tehlikesi var üzüntüden sıkıntıdan uzak durması gerekiyor mümkün olduğunca ayağa kalkmamalı günde birer saatlik yürüyüş yapmalı çünkü yürüyüş sırasında rahim genişler ve bebek rahme tam oturur sabah akşam bir saat ve son birşey kağan burda kaldığı için beren sürekli buraya gelmek isticektir lütfen ona bağırma kızma arslan eğer bunları yapamıcaksan bırak yiğitlere onlar çok iyi bir şekilde yapar"arslan kaşlarını çatmış hazalın gidişini izliyordu neden böyle yapmıştı şimdi bu kız arslan odaya girdiğinde bereni uyurken gördü

Beren'den

Gözlerimi yavaş bir şekilde araladığımda etrafı taramaya başladım gördüğüm manzara karşısında kalbim hızlanmış sertçe yutkunmuştum arslan gömleğinin düğmelerini açmış tek eli cebinde tek eli cam pervazında dışarı bakıyordu (multi) adını söylediğimde hızla kafasını kaldırıp bana baktı"birşey mi istiyorsun" "su" kendim bile sesimi zor duymuştum ama arslan duymuş olmalı ki kafanı havaya kaldırmış suyu ağzıma dayamıştı bir kaç yudum içtikten sonra kafamı geri çektim"noldu bana oğlum o iyimi kağan nerde"arslan saçlarımın arasına bir öpücük kondurup derince bir nefes aldı"korkumu ilk defa iliklerime kadar hissettim" kaşlarım kalkarken bakışlarımı arslana çevirdim 5 ay sonra ilk kez böyle birşey duymak beni baya şaşırtmıştı"neden bilmiyorum ama seni kaybetmekten çok korktum"elimi yanağına koyduğumda avcumun içini öptü" bundan sonra sadece yürüyüş yapmak için evden çıkıcaksın ayşe hanım seninle ilgilenecek sabahları ve akşamları beraber 1 saat yürücez""kağan" diye mırıldandım"onuda görmeye gedicez ama kendini ve oğlumu yormucaksın"kapı açıldığında içeri eda girmişti"oyy benim göz rengini çözemediğim bebeğim ameliyattaydım daha şimdi duydum hadi bebişimize bakalım"heycanla kafa salladığımda sedyenin yanına oturdu arslan ayağa kalktığında heycanlanmamın bir sebebide ilk defa arslanla muayene oluyordum eda karnıma jel döküp aleti üstüne koydu"işte burda defne zaten demiştir herşeyi şuan sizin konuştuklarınızı işitebilir tepki verebilir yani baba kendini tanıta bilir anne ona etrafı anlatabilir kısacası sizi artık duyabilir arada hafif sancıların olabilir buda demektir ki bebek rahme yerleşiyor sancılar eğer beş dakikada bir geliyorsa ve aşırı şiddetliyse hemen hastaneye gelin"bir anda odayı dolduran kalp atışı sesleriyle göz yaşlarım yanaklarımdan boşalmaya başlamıştı arslana baktığımda büyülenmiş gibi ekrana bakıyordu"oğlum nerde"dediğinde eda kırkırdayıp ekrandaki oğlumu gösterdi"ne yani bu kadar küçük mü"" olabilir dediğim gibi 1 ay sonra tekrsr gel tatlım"kafa sallayıp peçeteyle karnımı sildim arslan elimi tuttup beni kaldırdığında eda üç tane ultrasyon görüntüsü çıkarıp verdi teşekkür edip elinden aldım ve odadan çıktık kağanın odasının bulunduğu kata çıktığımızda içeri girdim kağan uyuyordu arat ise yatağa başını yaslamış konuşuyordu"ne var biliyormusun aslanım ben hep abimi örnek alan bir insan oldum babam gözümün önünde öldürüldüğünde abim uzattı bana elini yarenle evlenirkende o durdu hep arkamda çoçuklarım her öldüğünde yine o vardı yanımda bende isterdim paşam senin gibi bir oğlum olsun ama işte kader olmadı neyse uyumuşsundur inşallah paşam iki saattir konuşuyorum burda"araf kafasını kaldırdığında bizi görünce sertçe yutkundu"ne zaman geldiniz"arslan arafın yanına oturup elini arafın omzuna attı"ne var biliyormusun arat biz ikimiz daha küçük yaşta zorluklara göğüs germeye başladık sen hep düştün elinden tutup ben kaldırdım çünkü ben senin abinim sen benim kardeşimsin çoğu kez dertlerimizi birbirimize açtık çoğu kez arkamızı kolladık senin yanında hep ben durdum biliyorum içinde yaşayamadığın bir sürü sevgisizlik var herşeyini anlıyorum aslanım herşeyini senin tırnağına birşey olsa dünyayı yakıcağımı biliyorsun çoçuğun olmuyor diye üzülüyorsun ama Allah büyük aslanım Allah büyük"yüzümden tebessüm eksik olmazken yavaşça arkamdaki koltuğa oturdum arslan ve araf konuşmaya dalmışlardı arslanı süzme isteği içime dolarken bakışlarımı oda çevirdim davette giydiği takım üstündeydi ceketini ve kıravatını çıkartmıştı gömleğinin ilk üç düğmesi açık olmasına rağmen vücudunda bulunan 6 baklava dilimide kendini net bir şekilde belli ediyordu ayy bir dakika benim canım baklava istedi böyle fıstıklı fıstıklı dudaklarımı yalarken arslana söylemeye çekiniyordum çünkü ne zaman birşey istesem kalbimi kırıyordu ama baklava"baklava"diye bağırdım birden ikisininde bakışları bana dönerken utançla kafamı eğdim arslan yanıma gelip ellerini çeneme yerleştirerek kafamı kaldırdı"nerden geldi şimdi baklava aklına" kaşlarımı çatıp gömleğimi işaret ettin"dap daracık gömlek giymişsin 6 baklavan ve o V şeklin belli oluyordu benimde canım baklava çekti baklava istiyorum ben bol fıstıklı"arslan ve araf kahka atmaya başlamıştı ama ben arslanın gülüşüne takılmıştım onu ilk defa kahka atarken görüyordum ve şahsen bir daha gülmesini istemiyordum bir insan bu kadar güzel nasıl gülebilirdi ki gülünce kısılan gözleri belirgenleşen adem elması arslanın karnına yumruk attığımda acıyla inledi"gülmesene ya oğlun baklava istiyor sen gülüyorsun arslan ya"kollarımı önümde birleştirip arkama yaslandım arslan kahkasını kesip cebinden telefonunu çıkardı bir kaç birşey yapıp kulağına yasladı