ANLAŞMALI EVLİLİK

36.BÖLÜM

Ellerim hırkamın cebinde bakışlarım denizdeydi savaş yanımda sessiz bir şekilde otururken ben ağlamamı hala durduramıyordum bunca ay beklediğimiz haberi sonunda almıştık benim bir bebeğim olucaktı kaç aydır bekliyorduk bu haberi tamam belki evleneli çok olmamıştı ama bir bebeğimin olmasını o kadar çok istiyordum ki savaş daha fazla dayanamamış olucak ki ellerini belime dolayıp çekti beni kendine bakışlarımız buluştuğunda onunda gözleri dolu bir şekilde bana baktığını gördüm alnımı alnına dayayıp derin bir nefes aldım

"Baba oluyorsun"

"bebeğimiz olucak"

Tebessüm ettim hiç olmadığım kadar mutluydum içimde bir can taşıyordum varlığını öğrendiğimden beri içimde kabaran annelik duygusu o kadar güzeldi ki

"Gidelim üşüceksin deniz gözlüm oğlumuz da bizi özlemiştir"

Kafa salladım oturduğumuz yerden kalkıp ilerdr duran arabaya yöneldik ben kendi yerimi alırken savaş çoktan arabayı çalıştırmıştı 1 haftadır mide bulantılarım almış başını gidiyordu buna dayanamayan savaş beni hastaneye götürmüştü ve ben 2 aylık hamileydim korkmuştum 2 ayda ona birşey oldu diye ama doktorum çok sağlıklı olduğunu söyleyerek rahatlatmıştı beni babamların bahçeye girdiğimizde direk arabadan indim kapıyı miray açarken aldığı kilolar gülümsememe sebeb oldu 4.ayına girmişti ve bir kızları olucaktı berk bunu duyunca havalara uçmuş bir sürü yardımda bulunmuştu miray bana bakıp kaşlarını çattığında bende çattım hızlı hızlı yanıma gelip önümde durdu

"Neden ağladın sen"

Gözlerimi devirip onu takmadan içeri girdim arkamdan ne kadar bağırsada umursamadım annem ve babam ayaklandıklarında ikisinede sarıldım babama bir daha sarıldığımda kulağına dede oluyorsun deməyide ihmal etmemiştim benden uzaklaşıp yüzüme baktığında gülümsedim sertti ama torunlarına bizden çok değer verirdi torun baldan tatlıdır lafı tam babama göreydi birden gülmeye başladığında bende gülümsedim birden beni çekip sıkı sıkı sarılmasıyla dinen göz yaşlarım tekrardan akmaya başladı

"Ayyy teyze oluyorummm berke haber vermem lazım"

Mirayın telaşla telefona yapışması beni gülümsetirken babam göz yaşlarımı silip alnıma uzun bir öpücük bıraktı huzurla kapadım gözlerimi elim karnıma giderken savaşla göz göze gelmiştik gülümsedi gülümsedim annem hizmetlilere sofrayı kurmasını söylerken bir yandanda telefonla konuşuyordu böyle bir aileye sahip olduğum için çok şanslıydım hemde hiç olmadığım kadar çok sofra hazır olana kadar salonda oturmaya karar vermiştik babam ve savaş koyu bir sohbete daldıklarında yorgunlukla gözlerimi kapattım biraz uyusam fena olmazdı herhalde

SAVAŞ'TAN

Gözüm simaya kaydığında uyuduğunu görünce ayağa kalkıp onu kucağıma aldım gözlerini aralayıp sonra kapattığında çoktan odasına varmıştım bile onun yatağında yatan oğlumun yanına karımı bırakıp ikisininde üstünü örterek koltuğa oturdum bakışlarım ikisinin üstündeyken gülümsedim bunca yıl hayalini kurduğum tablo karşımdaydı canlı bir şekilde cebimdeki telefonun titremesiyle çıkartıp ekrana baktım emirden mesaj gelmişti

GÖNDEREN:EMİR KARSEN

ABİ ADAM ISIRLA DAVA AÇMAK KARARLI PARA VERİP SUSTURSAK MI

Sinirle derin bir nefes alıp sakinleşmek için bekledim oğlum için o adama kuruş para vermicektim unutucaktı bunu oğlum büyüdüğünde bunu öğrendiğinde karşıma geçip beni satın mı aldın baba dese ben ne cevap vericektim ben Simayıda artık bu işe karıştıramazdım hamileydi bakışlarım tekrardan yataktakileri bulurken gülümsədim bana huzur veriyorlardı yavaş bir şekilde oturduğum yerden kalkarken emirede mesaj atıp adamı depoya almasını söyledim aşağı indiğimde berk bakışlarını bana çevirip ayağa kalktı direk arslan amcalara işim olduğunu söyleyip çıktığım gibi arabama atladım berk anında yanımdaki yerini aldığında derin bir nefes alma ihtiyacı duydum