Hoofdstuk 26

10 1 0
                                    

Hoofdstuk 26

Na het eten praten we nog wat na in de woonkamer. In de woonkamer staan drie zetels, een grote houten tafel met acht stoelen rond en een grote vitrinekast met borden, glazen en meer. Er is ook een openhaard en de vloer is bedekt met tapijt. Mijn moeder heeft een fles witte wijn uit de mensenwereld geopend en voor de eerste keer in mijn leven drink ik alcohol. We hebben elk een glas gekregen van mama en ik ben verrast door de smaak. Ik neem slechts kleine slokjes zodat ik langer kan genieten. Fabio ziet eruit alsof hij al vaker wijn heeft gedronken en praat rustig met mijn moeder terwijl hij zijn glas beetje bij beetje leeg drinkt.

"Het wordt al laat" merkt mijn moeder op na een tijdje. Ik en Fabio kijken gelijk naar de sierklok aan de muur. Ze heeft gelijk; het is al 10.00 u. gepasseerd. "Goed, dan ga ik maar eens", kondigt Fabio aan, "bedankt voor het heerlijke avondmaal en de gezellige babbel". Hij staat op uit de zetel en mijn moeder doet hetzelfde. Ze geven elkaar een hand en een kus op de wang. Ik hoor mijn moeder in Fabio's oor fluisteren: "Dank je om voor Lexy te zorgen". Hij knikt glimlachend naar haar en dan sta ik ook op uit de zetel. "Lexy, laat jij Fabio buiten? Dan begin ik al met het opruimen van de keuken" stelt mam voor. Ik knik gehoorzaam en loop met Fabio naar de voordeur.

"Ik vond het een geweldige avond", Fabio draait zich in de deuropening naar me om. "Ik ook" antwoord ik. Een seconde lang kijken we elkaar recht in de ogen aan. Dan neemt hij mijn hand in de zijne en brengt deze naar zijn gezicht. Hij drukt een zachte, hoffelijke kus op de rug van mijn hand. Van dat kleine, lieve gebaar beginnen mijn wangen te gloeien. "Goede nacht, Alexia" zegt hij lief. Ik glimlach verlegen. "Goede nacht, Fabio", met die woorden draait hij zich om en eindigt deze prachtige avond.

Als ik de voordeur achter me heb gesloten, haal ik diep adem om weer op mijn effen te komen. Ik stap door het huis naar de keuken om mam te helpen. Op die korte tijd heeft ze al bijna heel de afwas gedaan en het enige wat ik nog hoef te doen, is afdrogen en alles wegzetten. Nog geen tien minuten later zijn we klaar. "Dank je" zegt mam en geeft me een kus op mijn kruin. "Ga je nu maar klaarmaken voor bed. Het is al laat en je hebt je rust nodig" vervolgt ze zacht. Ik knik en ga naar boven. In mijn kamer trek ik mijn jurk uit en kruip in mijn pyjama.

Niet veel later staat mam aan mijn deur. Ik zit op de rand van mijn bed, ze komt naar me toe en zet zich naast me neer. Ik kijk haar aan en ze kijkt mij aan. Dan opent ze haar armen en ik geef haar een dikke knuffel. "Ik houd van je, lieverd" fluistert ze. "Ik jou ook, mam" zeg ik zacht. Ze geeft me weer een kus op mijn kruin en laat me dan los. "Mam?", ik kijk haar aan en haar blik wendt zich tot mij als teken dat ze luistert, "Wil je me vertellen over de duistere vlinderfeeën?" 

FOX (On hold)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu