FOX (On hold)

Hoofdstuk 11

Hoofdstuk 11

Ik kom de keuken binnen en het eerste wat ik opmerk, is de geur van omelet. Ik zie mam aan het fornuis staan met een vork in haar handen. "Ah, Alexia. Ik ben een omelet aan het klaarmaken. Wil jij ook?" vraagt ze als ze me ziet. "Ja graag", antwoord ik, waarna ik de tafel dek en op mijn plaats ga zitten. Even later zet mam een pan op de tafel. In de pan ligt een dikke gekruide omelet met spek. Ik snij de omelet in 4 met een spatel en leg één van de stukken op mijn boterham, die ik al heb besmeert met boter. Mam neemt ook een stuk en legt het op haar boterham.

Na het middagmaal ruim ik snel de tafel af en loop naar de schuur. Fox zit, zoals gewoonlijk, op de tafel en ik zet een schaaltje met wat spek naast hem neer. Mam had namelijk nog wat spek over en dat heb ik stiekem meegenomen. En nu eet Fox de overschot van het spek op. Als het spek op is, neem ik de riem weer van het rek en klik het aan Fox' halsband, die ik niet meer heb afgedaan.

Nadat ik Fox op de grond heb gezet, gaan we naar buiten. Meteen lopen we het bos in en ik snuif de heerlijke boslucht op. Het is hier altijd zo rustgevend dat het bijna een droom lijkt. We wandelen een hele tijd en ik besluit om eens een eigen pad te maken, nou ja 'pad', eigenlijk loop ik gewoon van het pad af en tussen alle struiken, bomen, onkruid en paddenstoelen door. Op een bepaald moment komen we ergens aan de rand van het bos uit. Voor mij ligt een enorm groot grasveld en in de verste verte zijn zelfs geen gebouwen te bekennen. Vreemd. Ik loop met Fox voor me uit naar een half verdorde boom ergens verderop. Bij de boom blijft Fox staan en ik staar naar het ding dat ooit een boom is geweest. Nu is het alleen maar een verdord stuk hout dat uit de grond omhoog reist.

Met de toppen van mijn vingers wrijf ik over de schors, die afbrokkelt en op de grond valt. Er wordt een stukje van de laag eronder blootgesteld en verbaasd kijk ik ernaar. Er is iets in die laag gekerfd. Ik trek nog wat stukjes van de schors en er verschijnt stukje bij beetje meer van de tekening. Fox zit naast me op de grond en kijkt met een schuin hoofd naar mijn handen en de tekening die verschijnt. Ik laat nog een stukje schors vallen en de tekening wordt nu volledig zichtbaar. Ik moet mijn hoofd een paar keer draaien voor ik besef wat de tekening voorstelt. Aangezien de tekening uit allemaal krulletjes en bolletjes bestaat, is het moeilijk om te zien wat het is.

Vleugels. De tekening beeldt twee vlindervleugels af. De vleugels zijn erg mooi getekend. Ik laat mijn vingers over de tekening glijden en voel hoe de lijnen in de boom zijn gekerfd. Dan gaat mijn aandacht naar iets onder de tekening. Er staat iets in een sierlijk letterschrift bij, maar in een taal die ik niet ken. Onder het tekstje staat een kleine hartvormige holte. Instinctief glijdt mijn blik naar de ring om mijn vinger. Op de ring zit een hartvormige diamant. Ik schuif de ring van mijn vinger en druk hem in de holte alsof ik weet wat ik doe. Ineens wordt alles rondom de boom gehuld in een fel, wit licht.