FOX (On hold)

Hoofdstuk 10

Hoofdstuk 10

Als ik weer thuis ben, zet ik mijn fiets in de garage. Ik kijk even op mijn horloge om te kijken hoe laat het is en besluit om nog snel even bij Fox langs te gaan. Ik open de deur van de schuur en klik het licht aan als ik binnen ben. Meteen kijk ik naar de slaapplaats van het dier, maar daar ligt hij niet. Ik wend mijn blik tot de tafel en glimlach opgelucht.

Fox zit weer eens op de tafel en kijkt naar buiten. Ik ga achter hem staan en streel zijn rug, die naar mij toegedraaid is. Een spinnend geluid weerklinkt vanuit Fox' keel, wat me verbaast. Ik had nooit gedacht dat vossen konden spinnen zoals katten dat deden. Als ik stop met strelen, stopt Fox met spinnen. Ik bekijk nog een laatste keer de ruimte om er zeker van te zijn dat er niets zal gebeuren en verlaat daarna de schuur.

In mijn kamer kleed ik me om en ga snel nog even mijn tanden poetsen en haar kammen in de badkamer. Daarna wens ik mam te rusten en kruip in mijn lekker warm en zacht bedje. Ik knip het lampje naast mij aan en lees nog een hoofdstukje in een van mijn boeken. Rond 22.00 uur leg ik het boek weg en knip het licht weer uit. Ik sluit mijn ogen en val onmiddellijk in slaap.

"*geeuw*", ik word wakker. Het eerste wat ik doe, is in mijn ogen wrijven en daarna stap ik sloom uit bed. Ik ga naar de badkamer en neem een douche. Het lauwe water zorgt ervoor dat ik meteen klaar wakker ben. Ik stap uit de douche en sla een handdoek om mijn lichaam. Daarna ga ik voor de spiegel staan en borstel mijn haar, waarna ik het opsteek in een knot. Ik droog mijn lichaam af en trek mijn kleren aan. Dan ga ik beneden iets ontbijten.

Ik zit met een kom cornflakes in mijn handen in de zetel naar de televisie te kijken wanneer mam de trap af komt gestommeld. "Goede morgen, liefje", zegt ze nog half slapend tegen me. Ik knik alleen maar en prop een hap cornflakes in mijn mond.

Na mijn ontbijt zoek ik nog wat vleeswaren voor Fox en merk dat we niet veel meer in huis hebben. Met een beetje moeite kan ik toch een kommetje half vullen. Hij zal het daarmee moeten doen, zeg ik tegen mezelf terwijl ik starend naar het kommetje richting de schuur stap. Ik loop de schuur binnen en zet het kommetje op de tafel, naast Fox. Het dier begint meteen te eten. Ik kijk naar buiten door het raam, dat uitzicht geeft op het bos. "Weet je wat, Fox," begin ik en Fox heft zijn hoofd op om te luisteren, "vandaag gaan we een leuke en lange wandeling maken." Ik kijk Fox aan en het lijkt alsof hij glimlacht, ook al lijkt me dat onmogelijk.

Een poosje geleden was ik mijn schoolspullen en laptop gaan halen zodat ik mijn huiswerk in de schuur kan maken. Ik heb bijna niets te doen, dus ben ik snel klaar. Ik speel nog wat met Fox en ga dan naar de keuken. Het is immers al middag en mijn maag gromt luid.