Hoofdstuk 9
Ik neem afscheid van Ellie en rijd door naar huis. Ik parkeer mijn fiets tegen de schuur en loop naar binnen. Voor de tweede keer zie ik Fox op de werktafel zitten en door het raam naar buiten kijken. Hij wil de natuur weer in. Ik denk even na en doorzoek de schuur. Na een tijdje heb ik gevonden wat ik zoek en haal het uit één van de rekken. Fox kijkt op en ziet de leiband, die ik in mijn hand heb. Ik stap naar Fox toe en hang de bijhorende halsband rond zijn nek. Hij blijft flink stilzitten als ik dit doe, alsof hij het al kent of weet wat er zal gebeuren. Daarna klik ik de riem eraan en zijn we klaar om te gaan wandelen, in het bos natuurlijk.
Traag open ik de schuurdeur en glip samen met Fox naar buiten. Meteen verdwijn ik met hem het bos in. We wandelen een poosje en ik zie hoe Fox ervan geniet. Bij 'mijn' plekje, de boomstronk dus, blijf ik staan. Ik zet mezelf neer en bind de leiband aan een uit de grond stekende wortel. Fox kijkt wat om zich heen en gaat daarna naast de stronk zitten. Hij sluit zijn ogen en ik neem mijn schetsblok erbij. Ik probeer Fox te tekenen hoe hij daar zo zit, genietend van de natuurlijke geluiden en de menselijke stilte.
Als ik na een tijdje klaar ben met de tekening, steek ik alles weer zorgvuldig weg in mijn tas, die ik snel had mee gegrist daarnet. Ik kijk Fox aan en wacht tot hij reageert. Het duurt wel vijf minuten voordat hij doorheeft dat ik hem aanstaar. Hij zet zich recht en ik maak de riem los van de wortel. We lopen nog wat dieper het bos in waarna we met een lus terug naar de schuur gaan.
Wanneer we aankomen bij de schuur, laat ik ons binnen. Fox gaat voor mij naar binnen en ik sluit de deur achter me. Ik hurk naast hem neer en klik de riem van de halsband los. Als ik weer opsta merk ik wat er ontbreekt in de schuur. Ik haal de tekening, die ik net van Fox heb gemaakt, uit mijn tas. Met plakband bevestig ik deze aan de muur. Trots kijk ik ernaar. Ik merk dat hij er ook blij mee is.
Na een tijdje ben ik uit gestaard en neem afscheid van Fox. Daarna loop ik de schuur uit richting mijn huis. Ik trek nog maar net de achterdeur open of mijn moeder begint al met het opsommen van klusjes die ik moet doen. Ik zucht diep en begin aan de waslijst taken. Eerst zorg ik voor de vaatwasser; in- en uitladen, daarna doe ik het wasvat vol en als laatste ga ik met de stofzuiger rond.
Nadat ik uren aan een stuk heb gewerkt (zo leek het toch), kan ik eindelijk ontspannen. Aangezien het vrijdag is, hoef ik mijn huiswerk nu nog niet te maken. Ik maak mijn huiswerk altijd op zaterdag. Ik zet me rustig neer in de zetel met de bedoeling tv te kijken, maar mijn moeder moet de pret weer eens verderven door te vragen of ik niet naar de bieb wil gaan om één van haar boeken terug te brengen. Zuchtend pak ik het boek en rijd op mijn fiets naar de bibliotheek.
JE LEEST
FOX (On hold)
FantasyAlexia is een meisje van 17 en houd van de natuur en de herfst. Wanneer ze op een gewone woensdagnamiddag in het bos naast haar huis een gewonde vos tegenkomt, bekommert ze zich over het beestje. Ze leert hierdoor zichzelf beter kennen en ontdekt ie...