YENİ BÖLÜM GELMİŞTİR.
KEYİFLİ OKUMALAR!
"Sen O'sun değil mi?"
Eğer omzunda o gün gördüğüm dövmeye dair herhangi bir şey varsa annemi vuran kişi şuan karşımda demekti.
Ve eğer gerçekten o ise, neler yapabileceğimi tahmin bile edemiyordum. Çünkü öfkelendiğim zaman gözüm hiçbir şeyi görmezdi.
O kişi olup olmadığını anlamanın tek bir yolu vardı.
Dikkatle beni izlemeye devam ederken ben de tişörtünün omuz kısmını sıyırmaya devam ettim. Bunu gözlerinin içine bakarak yapıyordum.
"O'sun değil mi?" dedim.
Bir mimik arıyordum. Neye baktığımı bildiğine dair herhangi bir mimik.
Bana garip bir yüz ifadesiyle bakıyordu ama ne yaptığımı anlamadığından mı, yoksa her şeyi biliyor olduğundan mı böyle bakıyor anlayamamıştım.
Tişörtü sıyırdığımda sakince kafamı uzattım.
Ama yoktu.
Hiçbir şey yoktu.
Ben gözlerimi omzundan çekip ona baktığımda bakışlarımız buluşamadı, çünkü o arkamda bir noktaya bakıyordu. Silahını indirdi. Neler döndüğünü anlamıyordum.
Elimi sağ omzundan çektim.
"Değilsin." dedim şaşırmış bir yüz ifadesiyle. Kendi kendime konuşur gibi söylemiştim bunu.
"O zaman... Sen kimsin?"
Bu sefer ona söylemiştim. Kaşlarını çattı. Gözlerini bana çevirdiği an kapı açıldı ve arkamı dönmeme fırsat bile olmadan biri beni çekti.
Kim olduğunu çoktan anlamıştım.
Şeytan.
Koluma pençelerini geçirdi ve çekiştirerek beni arabadan indirdi.
O beni çekiştirirken karşımdaki genç bana hafif çatılmış kaşları ve puslu bakışlarıyla bakmayı sürdürdü. Ama ne bir tepki gösterdi, ne de konuştu.
"Kim lan bu herif?"
Bunu ben de bilmiyordum ki.
Babam olacak adam yayık konuşmasıyla ona küfürler etmeye başlayınca yabancı, benim indirildiğim kapı açık olmasına rağmen gaza basarak yanımızdan hızla uzaklaştı.
Şeytan ise beni sürükleyerek lanetim olan 30 numaralı eve götürdü. Ona karşı koymadım. Bu, kendime verdiğim bir tür cezaydı.
Ve sigarasını, sırf üzerimde söndürmek için yaktı.
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
Kolları dirseğime kadar uzanan siyah badimi üzerime geçirdiğim sırada dün bana yaptığı şey yüzünden canım acımıştı. Aldırmadım.
Sırt çantamı alarak evden çıktım. Üniversitemin kapısından girdiğim an bütün gözler bana döndü. Yine.
Giyim tarzım farklı olduğu için genelde dikkat çekiyordum ama bugün dikkat çekmemin asıl sebebi bu değildi.
Bir önceki gün üzerine saldırdığım kız, üniversitenin bahçesine çıkmak için kapıya doğru yürüyordu. Ona dik dik baktım.
Beni gördüğünde dışarı çıkmaktan vazgeçti ve koşarak tekrar okula girdi. Bunu benimle birlikte okulun bahçesindeki herkes görmüştü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAHZEN: Kızıl Anka
Acción"Ağzı açılmayan bir ejderha gibi. Göğsüne vuran her nefesinde, sıcak buharın yaktığı her soluğunda ölüyordun sen. Nefes versen yakacaktın kendini, vermesen ölecektin. Her durumda yanmaya mahkumdun. Ben sadece..." "Sen sadece, her gün ölüşümü seyrett...
