|MY BROTHER'S BEST FRIEND|

~PART 16~

ΡΙΑΣ POV.

Έφυγα από το μαγαζί πριν με δουν τα κορίτσια. Ήθελα να περάσω λίγο χρόνο μαζί τους. Ήθελα να πω σε κάποιον τι γίνεται. Να τα βγάλω από μέσα μου. Μπορεί να τις προλάβω όμως.

Κοίταξα γύρω μου και είδα κάποιον να κάθετε στο παγκάκι. Κάπου τον ξέρω...

Πλησίασα. Άκουσε τα βήματα μου και σήκωσε το κεφάλι του. Το βλέμμα του κλειδώθηκε με το δικό μου. Πάνω που είχα καθαρίσει το μυαλό μου εμφανίστηκε ξανά. Είναι καλό παιδί και το ξέρω. Και ο Άρης το ξέρει. Η συμπεριφορά του είναι το πρόβλημα.

"Ήρθες...."

"Τι θες;"

"Να μιλήσουμε. Γιατί με αποφεύγεις;"

"Χάρη εχω αγορ-"

"Και;"

"Ακούς τι λες;"

"Από τη στιγμή που σε είδα σε ερωτεύτηκα..."

"Βλακιες!"

"Δεν είναι βλακιες Ρια. Δεν έχω σταματήσει να σε σκέφτομαι. Θα κανω τα πάντα για να σε κάνω δικιά μου! "

" Δεν πρόκειται.. "

" Ποτε μη λες ποτε. Σου είπα, θα κάνω τα πάντα "

"Μην προσπαθείς. Με τον Άρη είμαι ερωτευμένη εδώ και χρόνια! Έχω κάνει μεγάλες προσπάθειες για να τον κανω δικό μου. Μέχρι και εγώ ή ίδια άλλαξα! "

" Αυτό θα κάνω και εγώ! "

Με πλησίασε και χωρίς να το καταλάβω με φίλησε. Αμέσως σηκώθηκα από το παγκάκι και προσπαθούσα να ηρεμήσω

" Τ-τι κάνεις; "

Άρχισα να τρέμω. Γιατί όμως. Αυτό το φιλί το ήθελα. Ξέρω ότι δεν είναι σωστό αλλά είναι λες και ελέγχει το σώμα μου. Δεν μπορω να αντισταθώ.

"Ρια σ'αγαπαω"

Κάτι ένιωσα στο στομάχι μου. Σαν κάτι από μέσα μου να ήθελε να βγει και να φωνάξει. Δεν ξέρω τι λεω. Παρά όσα έχει κάνει, κάθε φορά που τον βλέπω η καρδιά μου είναι λες και θα σπάσει.

Απλα τον κοιτάω. Από τα μάτια του φαίνεται πως λέει αλήθεια. Όλος ο πόνος απεικονιζεται στα μάτια του. Θέλω να μάθω γιατί υπάρχει τόσος πόνος μέσα του.

Με πλησίασε και με φίλησε ξανά. Τύλιξε τα χέρια του γύρω από τη μέση μου. Το δεξί του χέρι ανέβηκε στο μάγουλο μου. Άρχισε να το χαϊδεύει απαλά με το αντίχειρα του.

Ήμουν σαν μια μαριονέτα. Το σώμα μου είχε παραδώσει σε αυτόν. Δεν μπορούσα να αντιδρασω. Δεν ήθελα.

Στο μυαλό μου ήρθε ο Άρης. Δεν μπορούσα να του το κάνω αυτό. Από την άλλη η επιρροή που έχει πάνω μου ο Χάρης είναι διαφορετική.

Σταμάτησε το φίλη για να πάρουμε ανάσες. Το χέρι του ήταν ακόμα στο μάγουλο μου. Τα μάτια του καρφωμένα πάνω μου. Ενα χαμόγελο έκανε την εμφάνισή του στο πρόσωπο του. Το καλύτερο που έχω δει.

Άφησε ένα απαλό φιλί στα χείλια μου και με αγκάλιασε. Το κεφάλι μου ακουμπούσε στο στήθος του. Άκουγα την καρδιά του. Πηγενε σαν τρελή. Χαμογέλασα και εκείνος το κατάλαβε.

"Το ακούς αυτό; Είναι η απόδειξη για το πόσο σε αγαπάω!"

Θελω να μείνω εδώ. Μαζί του. Δεν θέλω να αντικρίσω τον Άρη. Θα τον πληγωσω.

Απομακρυνθηκα και άρχισα να περπατάω προς το σπίτι. Ήταν καιρός να μιλήσω με τον Άρη.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Μπήκα σπίτι. Επικρατούσε ένας χαμός. Ο Άρης έτρεχε και ρούχα ήταν πεταμένα κάτω.

Ανέβηκα τις σκάλες και μπήκα στο δωμάτιο του Άρη. Η μισή ντουλάπα ήταν στο πάτωμα και από πάνω ο Άρης με κάποια ρούχα στην αγκαλιά του. Στο κρεβάτι μια βαλίτσα.

"Τι γίνεται εδώ;"

"Με πήραν τηλέφωνο την ώρα που έφυγες. Θυμάσαι που είχα μιλήσει με κάποια άτομα στην Αθήνα. Που είχαν πει πως τους άρεσαν τα βίντεο μου και ότι μια μέρα θα ήθελαν να με ακούσουν από κοντά; Αύριο το πρωί φεύγω!"

Δεν μπορώ να τον χωρίσω! Είναι τόσο χαρούμενος!

" Για πόσο καιρό; "

" Πιθανόν, μόνιμα "

" Τέλεια... "

" Μην στεναχωριέσαι! Μπορείς να έρθεις μαζί μου! "

" Δ-δεν.. "

" Το φαντάστηκα.. Αλλά δεν πειράζει! Θα έρχομαι να σε βλέπω!"

" Φ-φυσικά... "

Κακιά! Απλά πες του το!

"Α-αρη..."

"Ναι;"

Δεν μπορώ να το κάνω!

" Θα μου λείψεις.... "

"Και εμένα"

Έσκυψε και με φίλησε απαλά. Εικόνες έρχονται στο μυαλό μου. Δεν έχει περάσει ούτε μισή ώρα...

Ο Άρης με αγαπάει και εγω θα τον πληγωσω με τον χειρότερο άνθρωπο.

Απομακρυνθηκα ελαφρώς. Του χαμογέλασα και έφυγα από το δωμάτιο του. Ένα δάκρυ άρχισε να κυλά και έπειτα έκαναν την εμφάνιση τους και τα υπόλοιπα. Έστειλα μήνυμα στον Χάρη. Θα τον συναντούσα στη πλατεία σε δέκα λεπτά....