|MY BROTHER'S BEST FRIEND|

~PART 2~

Το κινητό δονηστηκε..... Κοιτάω την οθόνη.. Ήταν ο Μίλτος... Τι κάνει τέτοια ώρα ξύπνιος;

Μίλτος: Τι έγινε;;; Γιατί έφυγες έτσι;; Θέλω εξηγήσεις.....

Ρια: Δεν ξέρω... Απλά δεν ένιωθα καλα

Δεν πρόκειται να του πω την αλήθεια από τη στιγμή που ούτε εγώ δεν ξέρω τι γίνεται στο μιαλο μου.....

Μίλτος :Και γιατί εκλεγες;

Ρια: Δεν εκλεγα...

Μίλτος : Αφού σε είδα!!

Ρια:Κάνεις λάθος!!

Πόσο δισκολο είναι να λες ψέματα στον κολλητό σου.... Στον μόνο άνθρωπο που μπορείς να εμπιστευτείς....

Μίλτος :Γιατί με αποφεύγεις;;

Ρια:Μίλτο συγγνώμη αλλά θα σου εξηγήσω όταν ξεκαθαρίσω και εγώ κάποια πράγματα....

Μίλτος :Είναι κάτι σοβαρό;;;

Ρια :Δεν ξέρω πως θα το πάρεις....

Μίλτος :Πες....

Ρια:Αύριο στο σχολείο....

Μίλτος :Οκ...

Πρέπει να το μάθει... Φοβάμαι πως δεν θα έχουμε καλά ξεμπερδέματα....

°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Το ξυπνητήρι χτύπησε... 7 η ώρα και για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό είχα όρεξη να πάω σχολείο. Δεν με νοιάζει αν θα είναι αυτοί εκεί...με νοιάζει που θα είναι αυτός εκεί... Αλλά τι θα γίνει με τον Μίλτο;;;

Η ωρα πέρασε.... Πήρα τη τσάντα μου από το πάτωμα και στα χέρια μου κράταγα το βιβλίο των αρχαίων για να κάνω μια επανάληψη στο δρόμο,ομως όταν άνοιξα την πόρτα αντίκρισα έναν νευριάσμενο Μίλτο να έχει ακουμπήσει την πλάτη του στον τοίχο και να έχει τα χέρια του σταυρωμένα..

"Επιτέλους!!"

"Μα δεν ειχαμε κανονίσει να έρθεις να με πάρεις.... Έχεις καιρό να το κάνεις...."

"Δεν μπορούσα να κρατηθώ...Πρέπει να μου πεις τι συμβαίνει...."

"Στο σχολείο..."

Κατεβασα το κεφάλι μου και στην υπόλοιπη διαδρομή επικράτησε ησυχία...Ολη την ώρα είχε καρφωμένο το βλέμμα του πάνω μου....

Φτάσαμε στο σχολείο... Είναι πάλι στην είσοδο και αυτή τη φορά μόνος... Φαίνεται ότι ψάχνει κάποιον.... Το βλέμμα του έπεσε πάνω μου. Για άλλη μια φορά γύρισα το κεφάλι μου και άρχισα να περπατάω γρήγορα αγνοώντας τις φωνές του Μίλτου....