|MY BROTHER'S BEST FRIEND|

~PART 5~

ΡΙΑΣ POV.

Τα αγόρια μας φώναξαν να παίξουμε μπουκάλα,όμως δεν ήθελα γιατί όσο περίεργο κι αν ακούγεται δεν έχω δωσει ακόμα τι πρώτο μου φιλί....

Ο Μίλτος άρχισε να με τραβάει προς τον κύκλο λέγοντας μου πως θα είναι και ο Άρης και αφού πια είχαμε γίνει αρκετά ρεζιλι τον άφησα να με πάει έως εκεί.

Παίξαμε αρκετούς γύρους και ενώ ο Μίλτος διασκέδαζε και είχε φιληθεί πέντε φορές με την Κωνσταντίνα , εγώ γέλαγα με τη ψυχή μου.

Ο Άρης έφυγε για να φέρει κάποια ποτά και τον είδαμε μετά από λίγα λεπτά να έρχεται και να σπρώχνει τον Γιάννη που καθόταν απέναντι μου ώστε να κάτσει αυτός...

Το μπουκάλι γύρισε λίγες φορές ακόμα και πάνω που είχα βαρεθεί τη ζωή μου και ήμουν έτοιμη να φύγω, το μπουκάλι έδειξε εμένα! Αμέσως το χέρι του Μίλτου άρχισε να με σκουνταει κάνοντας μου νόημα και μόλις σήκωσα το κεφάλι μου είδα τον Άρη με κατακόκκινα μάγουλα που προσπαθούσε να κρύψει και από πίσω όλη του την παρέα να γελάει και αυτός να τους αγνοεί τελείως.

Ξαφνικά τον είδα να με πλησιάζει και η καρδιά μου ήταν έτοιμη να βγει έξω και να αρχίζει να τρέχει!

"Είναι ανάγκη;"

Είπα σιγά. Φυσικά και το ήθελα αλλά όχι με όλους αυτούς μπροστά!

"Απ'οτι φαίνεται...... Γιατί φοβάσαι;"

"Εεε να, είναι το πρώτο μου....."

"Ε τότε κλείσε τα μάτια και απόλαυσέ το"

Είπε και αμέσως έκλεισα τα μάτια μου και τον ένοιωσα να με πλησιάζει. Ακούμπησε τα απαλά του χείλη στα δικά μου και ήταν απλά υπέροχο!

Απομακρυνθηκα από τα χείλη του και κατακόκκινη πλέον καθησα στη θέση μου κοιτώντας το πάτωμα.... Ένιωθα το βλλεμα του πάνω μου και οταν σήκωσα το κεφάλι μου για να τον κοιτάξω μου χαμογέλασε!

°°°°°°°°°°°°

Επέστρεψα σπίτι με τον αδερφό μου. Ο Μίλτος ειχε μεθύσει και θα έφευγε μαζί με έναν παλιό του συμμαθητή. Εγώ με τον Αλέξη θα ερχομασταν σπίτι με τον Άρη. Όπως ξέρετε είναι κολλητοί από παλιά οπότε για άλλη μια μέρα θα κοιμηθεί σπίτι μας...

Μόλις μπήκαμε στο σπίτι ανεβηκα πάνω ώστε να αλλάξω ρούχα και τα αγόρια έκατσαν στο σαλόνι να μιλήσουν.

Κατέβηκα κάτω  να πιω νερό και μετά θα ανέβω πάνω για να κοιμηθώ... Ήταν μεγάλη μέρα. Όμως..

"Ρια έλα να κάτσεις μαζί μας!"

Κάτσε, τι; Από που κι ως πού με θέλουν στη συζήτηση τους;

"Άστο καλύτερα. Ήταν μεγάλη μερα και είμαι κουρασμένη!"

"Έλα για λίγο!"

Ε τι να τους έλεγα; Ότι δεν θέλω επειδή ντρέπομαι τον Άρη;

"Καλά.."

Η ώρα περνούσε... Ευτυχώς αύριο ήταν Κυριακή και δεν είχαμε να κάνουμε κάτι. Πότε πέρασαν όλες αυτές οι ώρες δεν κατάλαβε κανένας μας.

Επιτέλους μετά από τόσες ώρες μας πείρε ο ύπνος στους καναπέδες του σαλονιού.

ΑΡΗΣ POV.

Οι ώρες πέρασαν και αποκοιμηθηκαμε στους καναπεδες

Ξύπνησα πρώτος και απλά καθόμουν και τη χαζεβα... Γιατί όλη αυτή η αλλαγή; Μήπως το κάνει για κάποιον; Μα καλά γιατί με νοιαζουν τέτοια πράγματα;;

Την πλησίασα και άρχισα να παίζω με τα απαλά μαλλιά της. Ειδα το πρόσωπο της να λάμπει και ένα χαμόγελο να εμφανίζεται στα χείλη της... Είναι τόσο όμορφη..

Τότε ξύπνησε Αλέξης..

"Τι κάνεις εκεί;;"

Είπε χαμηλόφωνα για να μην τη ξυπνήσει και εγώ απομακρυνθηκα  από κοντά της. Τον επιασα από το χέρι και τον οδήγησα στην κουζίνα...

"Πρέπει να κάνω κάτι.."

"Δεν είναι λίγο νωρίς;"

"Δεν με ενδιαφέρει! Πρέπει να το μάθει!"

"Καλά.. Έχω μια ιδέα! Θα πάω μια βόλτα. Θα μείνετε μόνοι σπίτι και όταν ξυπνήσει θα πεις ότι με πείρε ο Κώστας τηλέφωνο για να πάρω το μπουφάν μου. Θα της φτιάξεις καφέ να πιει και τότε θα της το πεις"

" Σίγουρα θα δουλέψει; "

" Δεν ξέρω! Μια ιδέα είπα. Λοιπόν πάω,εσυ φρόντισε να το πεις "

" Το εννοούσες; "

Είπα και χωρίς απάντηση έκλεισε την πόρτα πίσω του...