|MY BROTHER'S BEST FRIEND|

~PART 1~

" Ρια... Ριααα... Ξύπνα επιτέλους... Δεν ακούς το ξυπνητήρι;"

"Πιο ξυπνητήρι ρε Αλέξη; Είναι Κυριακή... Γιατί να βάλω ξυπνητήρι;"

" Ρια πας καλά είναι Δευτέρα και η ώρα είναι 7:30!!!"

"Τιιι;;;;"

Και ναι.....Ετσι είναι σχεδόν όλα μου τα πρωινά.... Χάνομαι στον μικρό και όμορφο κόσμο μου και δεν έχω καμία όρεξη να πάω σχολείο και να δω τα μούτρα τους...

Πριν φύγω από το σπίτι κοιτάω το ρολόι..... 8:25..... Πάλι έχασα τη πρώτη ώρα, οπότε αποφάσισα να  περπατήσω ήρεμη προς το σχολείο και να καθησω σε ένα παγκάκι μέχρι να χτυπήσει το κουδούνι....

°°°°°°°°
Μόλις μπήκα στο σχολείο άκουσα φωνές...γνώριμες φωνές....οχι πάλι!

"Καλώς τη Ρια...."

"Τι θες Κώστα;"

"Απο πότε άρχισες να αντιμιλας σε μεγαλύτερους;"

"Ένα χ-χρόνο με περνάς μόνο"

"Ασ'την βρε Κώστα! Δεν τη βλέπεις που τρέμει;"

Αυτός ο Άρης.... Είναι ο μόνος που με καταλαβαίνει... Βλέπετε, ο Άρης είναι ο κολλητός το αδερφού μου εδώ και πολλά χρόνια και μικροί κάναμε πολύ παρέα και θυμάμαι που μου έλεγε για το bullying που του έκαναν.... Τώρα θα με ρωτήσετε τι δουλειά έχει με τα  badboys... Λοιπών, στη Δευτέρα γυμνασίου ο Άρης ξεκίνησε να κάνει πολλές  σχέσεις  και να προσέχει τον εαυτό του και όπως καταλάβατε σταμάτησε να ασχολείτε μαζί μου και έκανε άλλες παρέες...

"Σ-σε ευχαριστώ..."

Του είπα και μου έκλεισε το μάτι... Για κάποιο λόγο η καρδιά μου άρχισε να κάνει σαν τρελή και αμέσως γύρισα τη πλάτη μου και έτρεξα προς το παγκάκι που υπάρχει στην απέναντι μεριά του σχολείου

Η ώρα πέρασε και εγώ καθόμουν στο ίδιο σημείο και σκεφτόμουν το περιστατικό που συνέβη πριν λίγα λεπτά όταν ένιωσα κάποιον να κάθεται δίπλα μου....

" Αμαν βρε Ρια, πάλι έχασες την πρώτη ώρα... "

" Δεν έχω καμία όρεξη να τα ακούσω και από εσένα Μιλτο....."

"Έγινε κάτι;;;"

"Ναι...."

"Πάλι σε περίμεναν στη πόρτα;"

"........."

"Κατάλαβα.... Πρέπει να κάνουμε κάτι.... Έχω μια ιδέα!!"

"Ωχ..."

"Μπορούμε να τους κάνουμε μια φαρσ...."

"ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ "

Του είπα πριν καν ολοκληρώσει την πρόταση.... Ο Μίλτος έχει της χειρότερες ιδέες και θα μας βάλει πάλι σε μπελάδες... Επίσης θα είναι και ο Άρης εκεί και δεν μου έχει κάνει απολύτως τίποτα για να την πληρώσει αυτός.... Γιατί σκέφτομαι πάλι τον Άρη;;;;;

"Μα το Σάββατο είναι το πάρτι της Ελένης και θα ήταν μια καλή ευκαιρία....."

"Το πάρτι της Ελένης!!!! Το ξέχασα τελείως..."

Είπα και χτύπησα το κεφάλι μου με το βιβλίο τον μαθηματικών που κρατούσα

"Να καλά.... Που έχεις το μυαλό σου;"

Τι να του πεις τώρα;

" Συγγνώμη... Απλά διάβαζα όλο το σαββατοκύριακο για το διαγώνισμα στα μαθηματικά.... "

Πάλι ψέματα.... Το σαββατο κοιμήθηκε σπίτι μας ο Άρης και δεν ξέρω γιατί αλλά δεν έχω σταματήσει να τον σκέφτομαι από τότε....

"Οκ.... Αλλά πρέπει να ξεκουραστείς και λίγο... Είναι περίοδος διαγωνισματων και αν είναι να είσαι κάθε εβδομάδα έτσι..... "

Έχει δίκιο.... Πρέπει να συγκεντρωθώ....

"Τι λες να πάμε μια βολτα το απόγευμα;;;"

"Τέλεια!! Θα περάσεις να με πάρεις;"

"Οκ... Κατά τις 7;"

"Οκ!! "

°°°°°°°
Η ώρα ήταν 5 και ο αδερφός μου δεν είχε επιστρέψει σπίτι, γεγονός ότι είχα όλο το σπίτι δικό μου!!!!

Επιτέλους χτύπησε το κουδούνι!! Έτρεξα να κλείσω τη μουσική και να πάρω το μπουφάν μου... Κατέβηκα κάτω, άνοιξα την πόρτα και είδα τον Μίλτο και αμέσως ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο μου...

"Έτοιμη;"

"Ναι"

Μου έπιασε το χέρι και ξεκινήσαμε να περπατάμε προς τη πλατεία.....ομως όταν φτάσαμε αντίκρισα τον Άρη με μια κοπέλα... Για πρώτη φορά στη ζωή δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια μου για αγόρι και για κακή μου τύχη τα είδε και αυτός....Τότε άρχισα να τρέχω πάλι προς το σπίτι και το μόνο που θυμάμαι είναι της φωνες του Μίλτο και την εικόνα καρφωμένη στο μυαλό μου... Δάκρυα κυλουσαν από τα μάτια μου μέχρι που λίγο πριν με  πάρει ο ύπνος το κινητό μου δονήστηκε.....