Ik rol met mijn ogen en loop achter hem aan naar beneden. We lopen door een smalle gang een eetzaal in. Er is een lange tafel en aan de andere kant liggen voor twee stoelen bestek.
Bryce gaat aan het hoofd van de tafel zitten. Ik ga voorzichtig naast hem zitten. Hij belt met een belletje waarna er eten word gebracht door het meisje wat me vanmorgen ontbijt bracht. Maar ze kijkt niet eens naar me.
Als ze weg is begint Bryce zijn eten te verorberen. Ik begin ook te eten en ben veel later klaar dan hij is. 'Dus wat was er zo belangrijk vanmorgen' vraag ik.
'Doet er niet toe' zegt hij.
'Dat doet er wel toe. Ik wilde je wat vertellen maar je liep zomaar weg.'
'Wat wilde je vertellen?'
'Doet dat er nu nog toe?'
'Nee. Je ging waarschijnlijk een leugen vertellen zodat ik je zou afwijzen, maar dat ga ik dus mooi niet doen!'
'Ten eerste, ik wilde geen leugen vertellen. Ten tweede, waarom wil je mij? Ik ben een omega, laagste van het laagste. Ik heb geen respect voor je of voor geen enkele Alpha en ik wil geen Luna zijn!'
'Durf het niet je stem te verheffen tegen mij!'
'Schreeuw en grom dan ook niet tegen mij!'
Hij staat op en leunt naar me toe. 'Hoe durf je zoiets te zeggen' gromt hij, 'ik ben de Alpha. Ik ben de baas hier! Niemand beveelt mij!'
Ik sta op en begin naar de deur te lopen. 'Waar ga jij heen' gromt hij.
'Naar jouw kamer' zeg ik, 'zo wil ik niet praten.'
'Jij gaat nergens heen' gromt hij.
Ik loop stug door naar zijn kamer. Tot ik halverwege de trap opeens beet word gepakt. Ik kijk om naar Bryce die mijn haar beet heeft en gromt. 'Waag het nog eens om zo maar bij me weg te lopen en dan zwaait er wat' sist hij.
Ik snuif. 'Ik kan veel hebben.'
'Mijn straffen zijn net iets erger waarschijnlijk.'
'Nee, de straffen zijn bijna gelijk.'
'Hoe kun je dat weten?'
'Gehoord.'
'Van wie?'
Ik blijf stil. Ik ga echt niet vertellen dat Flo me dat vertelde, dat levert haar waarschijnlijk straf op. En dat wil ik absoluut niet op mijn geweten hebben. 'Van wie' gromt hij.
'Van iemand, ik heb haar naam niet gevraagd.'
'Wat kwam ze doen?'
'Doet dat er toe?'
'Ja! Van wie heb je het?!'
Ik trek me los en loop verder naar boven. 'Blijf hier jij' gromt hij naar me.
Met een ruk draai ik me om naar hem. 'Luister' grom ik kwaad naar hem, 'ik ga je niet vertellen van wie ik het heb, aangezien je die persoon dan gaat straffen. En dat verdient die persoon echt niet.'
'Wie was het?'
'Doet. Er. Niet. Toe!'
Ik loop verder de trap op en naar zijn kamer. Hij loopt achter me aan en gooit de deur met een klap dicht. 'Was het Flo' vraagt hij.
'Ik heb toch gezegd dat ik haar naam niet weet!'
'Wat kwam ze doen?'
'Geen idee, ik wachtte op de gang tot ze klaar was. Dat vroeg ze van me.'
'Je was uit de kamer?!'
'Ja!'
Hij pakt mijn arm beet en geeft me een klap in mijn gezicht. 'Ik had gezegd dat je in de kamer moest blijven' gromt hij kwaad.
'Ben je bang dat roedelleden uitvinden wie ik ben? Dat ik je mate ben? Een omega als hun nieuwe Luna. Is dat het?'
'Nee, dat is het niet.'
'Leugenaar, waarom zei je anders dat ik een cadeau was van Alpha Samuel?!'
'Van wie hoorde je dat?'
'Dat boeit niet!'
Hij gromt en gooit me op het bed. Daarna loopt hij de kamer uit en sluit me op. Ik zucht diep en loop de badkamer in om naar mijn wang te kijken. Er zit een grote rode afdruk van zijn hand op. Dat word zeker een blauwe plek.
Ik draai me om en trek mijn shirt omhoog. De wonden op mijn rug beginnen te helen dus ze zullen snel gaan jeuken. Dat word leuk.
Mijn shirt trek ik weer omlaag en loop de slaapkamer weer in. Daar ga ik op het bed liggen en val na een tijdje in slaap.
JE LEEST
Troubles
WerewolfChloe, een eigenwijs wolvenmeisje die naar niemand luistert en ook geen blad voor de mond neemt. Maar bovenal is ze een omega. Het laagste van het laagste in de roedel. Matilda, de dochter van de Alpha, maakt haar vaak het leven zuur met behulp van...