Troubles

() 24 ()

Ik word wakker met een vreselijke pijn in mijn polsen en knieën. Als ik mijn ogen open zie ik vrij weinig. De kamer waar ik in zit is donker. Waar  ben ik in vredesnaam?

Ik voel dat mijn armen zijn vastgebonden, maar waarmee weet ik niet. Als ik mijn armen naar me toe probeer te trekken voel ik een helse steek door mijn pols gaan. Zitten mijn polsen met zilver vast? Maar hoe dan?

Er gaat een deur achter me open. Op de muur zie ik mijn eigen schaduw en de schaduw van een man. 'Eindelijk wakker wolf' vraagt een bekende stem.

'Paul? Laat me gaan! Waarom doe je dit?'

'Omdat ik wraak wil. Wolven hebben mijn familie gedood, dus ik wil wolven familie's pijn doen.'

'Dan heb je een probleem bij mij. Ik heb geen familie meer! Die heeft jouw familie vermoord!'

'Dan maak ik hun werk af.'

Hij loopt naar me toe en gaat voor me staan. 'Maar eerst ga jij me alles vertellen wat ik wil weten.'

Ik grom naar hem. Ik ga echt niets zeggen wat hij wil weten. Ook al zou ik heel erg graag Bryce's roedel aanwijzen. Maar als hij weg zou gaan en word gedood dan zal ik hier ook sterven. Ik moet hier hoe dan ook wegkomen!

'Jij gaat me zeker wel vertellen wat ik wil weten' grinnikt hij.

Hij bukt zich onder de zilveren ketenen en raakt die "per ongeluk" aan. Ik sis als ik de pijnscheut weer voel.

'Deed dat zeer' lacht hij gemeen.

'Ja' sis ik naar hem.

'Mooi, misschien snap je dan ook dat ik geen grapjes maak.'

Ik grom naar hem. 'Dan ga je me nu vertellen wat je weet.'

'Nee.'

'Jawel.'

'Nee!'

Ik hoor iets door de lucht gaan en meteen daarna ontstaat er een stekende pijn in mijn rug. Was dat een zweep? Hoe komt hij aan een zweep met zilver erin? Alleen wolven maken die!

'Waar liggen de andere roedels?'

'Dat ga ik je nooit vertellen!'

Weer dat geluid en weer die stekende pijn in mijn rug. 'Je hebt vast wel vijanden, wil je die niet uit de weg hebben?'

'Nee. Want dan zul je ook onschuldigen vermoorden.'

Hij grinnikt. 'Dat is waar.'

'Laat me gewoon gaan, dan ga ik weg uit dit dorp en zul je me nooit meer zien.'

'Nee, dan ga je naar de anderen en komen ze hierheen om me te vermoorden.'

'Dat zullen ze niet doen want ik heb geen macht in de wolvenwereld.'

'Je hebt een grote wolf.'

'Ja, mijn vader was belangrijk maar nu niet meer.'

'Dus je hebt wel macht?'

'Nee, want ik ben het laagste van het laagste nu.'

'Dan ben je dus een omega?'

'Hoe weet je dat?'

'Ik weet meer over jullie dan jij denkt.'

'Wie is de baas in de roedel?'

'De Alpha en Luna.'

'Wat is een mate?'

'Een zielsverwant. Heb jij al een mate?'

'Nee.'

'Dat geloof ik niet.'

'Waarom niet?'

'Omdat het in de aard van wolven ligt om te liegen.'

'Sommigen hebben die aard wel ja.'

'Zoals wie?'

'Mijn Alpha, van wie ik weggerend ben.'

'Waarom ben je weggerend?'

'Hij mishandelde me. Ik wilde niet meer.'

Hij knikt. 'Nou, ik ga eten halen. Veel plezier hier.'

'Nee!'

Ik hoor zijn voetstappen en de deur. Daarna hoor ik een slot en zijn voetstappen zwerven weg. Waarom dood hij me niet gewoon? Ik wil dit niet meer!