Troubles

() 16 ()

Als de wolf me eindelijk weer in het dorp heeft gekregen neemt Kaïn me over van hem. Hij brengt me naar het roedelhuis en naar de kelder. Als ik cellen zie begin ik nog harder tegen te stribbelen. 'Chloe alsjeblieft' zegt hij, 'dit is voor je eigen veiligheid.'

'Wat bedoel je?'

'We krijgen Bryce niet rustig. Je moet rustig met hem gaan praten. Alsjeblieft. Ik smeek het je Chloe, praat rustig.'

'Hij laat me niet eens naar mijn familie.'

'Ik zal met hem praten daarover. Als jij hem nu probeert rustig te krijgen.'

'Prima.'

Hij laat me los. 'Hij zit in de laatste cel. Als hij rustig is kom je mij waarschuwen oké? Dan laat ik hem er weer uit.'

Ik knik en hij gaat weg. Ik loop naar de laatste cel en zie een zwarte wolf heen en weer lopen. Zodra hij mij ziet rent hij naar de tralies. Meteen doe ik een stap achteruit. Hij gromt naar me nu. 'Ik moest met je praten van je Bèta' zeg ik.

Hij knikt met zijn kop. Ik ga op de grond zitten. 'Maar ik weet niet wat ik moet zeggen eerlijk gezegd. Je weet al dat ik naar mijn familie wil. Waarom laat je me niet gewoon gaan? Omdat ze omega's zijn?'

Hij wend zijn blik af en begint weer met ijsberen. 'Is dat het? Omdat ze omega's zijn mag ik niet naar ze toe? Ze zijn mijn familie. Ze hebben me door alles heen geholpen. Ze vingen me op nadat ik daar werd gebracht. Ze hebben me gekalmeerd als ik in paniek raakte van nachtmerries. En nu Meg ziek is mag ik niet naar haar toe.'

Ik sla mijn ogen neer. 'Laat me gewoon alsjeblieft naar haar toe, straks is ze er niet meer en heb ik geen afscheid kunnen nemen.'

Mijn zicht begint wazig te worden van de tranen die ik probeer achter te houden. Ik ga niet huilen in zijn bijzijn! Ik moet sterk zijn. 'Chloe kijk me aan' hoor ik opeens.

Ik schud mijn hoofd. 'Nee, je laat me toch niet gaan. Waarom zou ik je aan willen kijken als je me toch verteld dat ik hier nooit weg kom?!'

'Ik breng je naar je familie. Oké?'

Ik kijk op. 'Waarom?'

Hij zit ook op de grond in een sportbroek en t-shirt. 'Je hebt gelijk.'

Ik sta op en wil weglopen. 'Waar ga je heen?'

'Je Bèta halen, je bent rustig dus moest ik hem halen.'

'Oh.'

Ik loop naar de deur waarachter Kaïn verdween. Die open ik. Kaïn zit op de trap. 'Je mag hem eruit laten.'

Hij knikt en staat op. We lopen terug naar de cel. Bryce staat bij de deur. 'Heb ik je verwond Kaïn' vraagt hij.

Kaïn schud zijn hoofd terwijl hij de sleutels pakt. 'Nee, Luca heb je wel gebeten in zijn poot dus die ligt op de ziekenzaal.'

'Ik ga straks wel even naar hem, nadat ik nog even met haar heb gepraat.'

Kaïn opent de cel en knikt. Bryce stapt uit de cel en klopt Kaïn op zijn schouder. 'Bedankt.'

'Geen probleem. Jij hebt wel een probleem nu. De roedelleden stellen vragen over haar.'

'Ik verzin wel iets.'

'Misschien moet je ze de waarheid vertellen.'

Bryce schud zijn hoofd en loopt naar de trap. Kaïn zucht diep. 'Zo ongelofelijk koppig.'

Ik gniffel en we lopen achter Bryce aan. Als we buiten komen staart iedereen naar mij en Bryce. Maar daar trekt Bryce zich blijkbaar niets van, want hij loopt met opgeheven hoofd naar zijn huis. Ik kijk richting het bos, maar voordat ik ook maar kan besluiten om weer te gaan rennen pakt Kaïn mijn arm beet. 'Jij gaat nergens heen.'

Ik trek me los en loop nors achter Bryce aan. Als we weer in het huis zijn zie ik dat Isolde en Samuel nog in de eetzaal zitten. Samuel staat op als hij Bryce ziet. 'Bryce' zegt hij.

'Is het goed dat ik morgen Chloe naar de anderen omega's breng' vraagt Bryce aan hem.

'Natuurlijk' zegt Isolde, 'Chloe mag altijd naar haar familie komen. Wanneer ze maar wil.'

'Tuurlijk' mompel ik.

Daarna loop ik naar boven. 'Waar ga je heen' vraagt Bryce.

'Jouw kamer. Ik wil nadenken.'

Hij knikt en ik loop naar de kamer. Daar ga ik op het bed zitten met mijn gezicht naar het raam. Waarom zou hij me nu wel opeens naar mijn familie brengen?