Troubles

() 15 ()

Ik zit aan de tafel met Bryce, Isolde en Samuel. Isolde zit tegenover me en Samuel zit tegenover Bryce. Alle vier zijn we stil en eten ons eten. 'Dus hoe gaat jouw roedel Samuel' vraagt Bryce.

'Goed, alleen zijn mijn roedelleden een beetje van slag.'

'Waarom?'

'Ze zijn bang dat je Luna wraak gaat nemen op hen.'

Ik gniffel alleen maar. Bryce gromt zacht naar me maar ik negeer het. 'ik heb een afspraak gemaakt met je Samuel, die kom ik ook na. Onze roedels helpen elkaar en zullen elkaar dus niet aanvallen. En Chloe begrijpt dat heel erg goed, niet?'

Ik haal mijn schouders op. 'We zullen zien hoe de roedel zich voortaan gedraagt tegenover mij.'

'Wat bedoel je' vraagt Bryce fronsend.

'Nou ja, ze hebben me als een slaaf behandeld. Nu ik jouw mate schijn te zijn, zijn ze opeens bang voor me. Terwijl ik nog steeds geen macht heb en die waarschijnlijk ook never nooit ga krijgen van je.'

'Daar hebben we het nu niet over' gromt Bryce.

Ik rol met mijn ogen en neem nog een hap. Het is weer stil. Opeens zegt Luna Isolde: 'Maggy is er niet zo best aan toe.'

Ik kijk haar aan. 'Hoe bedoel je? Wat is er met haar?'

'Ze is erg ziek. De dokters kunnen niets vinden.'

'Hoe bedoel je ze kunnen niets vinden' sis ik, 'er moet iets te vinden zijn!'

Ik schuif mijn stoel naar achter en loop naar de deur. 'Waar ga jij heen' vraagt Bryce kwaad.

'Naar mijn familie' zeg ik.

'Ik ben jouw familie nu' zegt hij.

Ik draai met een ruk om. 'Waag het om zoiets te zeggen als je me alleen maar gebruikt om je woede op af te reageren! Mijn familie zijn de omega's. Ze hebben me opgevoed. Zij maakten me wie ik nu ben. Niet die twee daar en niet jij. Zij hebben me getroost nadat mijn echte familie is uitgemoord. En mijn familie heeft me op dit moment nodig!'

Ik duw de deuren open en loop naar buiten. De mensen die buiten lopen kijken me fronsend aan. Als ik gegrom achter me hoor weet ik al dat Bryce achter me staat. 'Laat me met rust' zeg ik alleen maar voordat ik verder weg loop.

'Chloe' gromt hij, 'jij gaat nergens heen. Jij bent van mij!'

'Ik ben niet van jou! Ik wil je niet als mate! En jij wil mij ook niet als mate.'

Kaïn komt aanlopen. 'Chloe' zegt hij, 'ga naar binnen.'

'Nee' zeg ik, 'één van mijn familieleden is ziek en ik moet ernaar toe!'

Bryce gromt en veranderd opeens in zijn wolf. 'Ren' zegt Kaïn hard genoeg dat ik het hoor.

Dat laat ik me geen twee keer zeggen. Ik ren zo hard als ik kan weg. Onderweg zie ik twee wolven langs me rennen naar het dorp. Waarschijnlijk proberen ze Bryce rustig te houden.

Als ik echt bijna bij de grens ben word mijn weg versperd door een wolf. Ik sta geschrokken stil. Misschien is het wel een rogue! Achter me hoor ik nog een wolf dus draai ik me half om zodat ik ze beide in de gaten kan houden. De wolf loopt naar me toe en pakt de mouw van mijn shirt beet. Hij begint me weer richting het dorp te trekken, waardoor ik begin tegen te stribbelen. Ik wil niet terug daarheen!