Twee

5.1K 102 12
                                    

Pov Roos.

"Roosje we zijn er." Zegt Cameron zacht terwijl hij met zijn vingers mijn lange bruine haren uit mijn gezicht veegt.

'Hmm.' Mompel ik terwijl ik langzaam in mijn ogen wrijf.

"Ik zal al onze koffers uithalen, dan kan jij rustig wakker worden." Zegt hij lachend terwijl hij zijn deur opent en uit de auto stapt.

Cameron en ik waren al vaker komen kijken naar ons 'appartementje'.

Dat is toch wat ik het wou noemen, ik kijk uit mijn raam naar een groot gebouw en ik zag nog allemaal verschillende mensen druk heen en weer lopen.

Ik stapte dan ook eindelijk uit en hielp Cameron met de koffers, we waren op de derde verdieping kamer 9.

Ik stapte dan ook eindelijk uit en hielp Cameron met de koffers, we waren op de derde verdieping kamer 9

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Onze muren bestonden bijna alleen maar uit bakstenen maar dat vond ik fantastisch.

Ik draaide een rondje in onze keuken voordat ik mijn armen om Cameron's nek sloeg.

'Ik ben zo blij dat ik dit met jou doe Cam.' Mompelde ik in zijn borst.

"Ik ook met jou Roos." Zegt hij lachend.

Ik laat hem terug los voordat ik naar onze bank loop en mezelf erop laat vallen.

Na al die uren in de auto ben ik nog steeds moe en hebben mijn rug en nek best wel pijn.

Alles was hier perfect voor mij, over een maand zouden Cameron en ik terug met school beginnen voor het komende jaar

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Alles was hier perfect voor mij, over een maand zouden Cameron en ik terug met school beginnen voor het komende jaar.

Mijn opleiding duurde 2 jaar maar of ik dat zou volhouden was nog niet zeker.

Die van Cameron aan de andere kant duurde maar 1 jaar maar hij had mij beloofd om hier samen met mij te blijven voordat we opnieuw zouden verhuizen en dan eindelijk onze eigen weg zouden gaan.

Ik kan niet meer dan dankbaar zijn met een vriend zoals Cameron.

We kende elkaar als sinds we 5 waren toen een jongetje mij van de schommel duwde en Cameron me vervolgens troostte en de jongen zelf van de schommel duwde.

"Kom je mee naar boven Roos? Dan kunnen we alvast jou enorme tassen uitpakken."

'Wat? Mijn tassen? Geloof je het zelf bijna alles is van jou meneertje!' Zeg ik lachend.

"Oh Roos, je zou me beter helpen."

'Ik kom al baas.' Zeg ik lachend terwijl ik mijn tas optil en hem achterna loop op onze trap.

Mijn kamer is simpel, net zoals ik het wilde voor mij dus perfect.

Tegenover mijn bed stond mijn kledingkast die hopelijk groot genoeg was voor mijn kledingcollectie

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Tegenover mijn bed stond mijn kledingkast die hopelijk groot genoeg was voor mijn kledingcollectie.

Ik zette mijn tas neer en niet veel later kwam Cameron binnen.

"Aangezien jij nog veel te doen hebt zal ik je maar eens helpen." Zegt hij lachend als hij een doos van de grond neemt.

'Nee niet die!' Zeg ik snel terwijl ik alle kledij uit mijn handen laat vallen en naar de doos in Cameron's handen loop.

"Waarom niet Roosje? We hebben toch geen geheimen voor elkaar." Zegt hij met een grote grijns op zijn gezicht.

'Oh hou op.' Zeg ik met knalrode wangen als ik de doos uit zijn handen haal.

••

Dit was dan alweer het tweede deel, ik hoop dat jullie dit deel ook leuk vonden en tot het volgende deel! Xx

Roommates with my bestfriendWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu