Roommates with my bestfriend

Drie

Pov Roos.

"Misschien kunnen we voor onze eerste avond een restaurantje in de buurt zoeken?" Zegt Cameron terwijl hij mijn laatste t-shirt opvouwt en op de rest van mijn stapel legt.

Ik knik instemmend en plak de volgende foto van Cameron en ik op mijn muur.

Na 3 uur zijn we eindelijk klaar met mijn kamer, natuurlijk hebben we in die tijd luid meegezongen met mijn muziek en wat rond gedanst in mijn kamer.

Het was nu al geweldig om met Cameron hier samen te wonen, eigenlijk hadden we niet vaak last van ruzies.

Ik zou het verschrikkelijk vinden moest de vriendschap tussen Cameron en ik eindigen met een ruzie.

Hij was net als een grote broer voor me, wel iets anders dan Finn, hij was laten we zeggen net iets meer beschermend en natuurlijk wist hij ook al mijn geheimen.

'Ik trek even mijn jas aan en dan kunnen we vertrekken.' Zeg ik terwijl ik naar de kapstok ik de hal loop en mijn jeansjas neem.

Ik trek nog snel mijn witte Nike schoenen aan en neem mijn handtas met mijn telefoon, portemonnee en sleutels voordat ik de deur sluit en naar Cameron kijk die inmiddels al Googlemaps heeft geopend.

•

"Dit ziet er wel leuk uit." Zegt Cameron als we na een kwartier wandelen voor een restaurant stoppen.

Ik knik goedkeurend en bloos wanneer hij de deur voor me openhoudt.

'Wat ben jij toch een gentleman.' Zeg ik lachend terwijl ik mijn jas ophang.

Hij volgt mijn voorbeeld en wandelt samen met mij naar een tafel die nog vrij is.

Wanneer ik zit neem ik mijn tijd om rond te kijken, het restaurant is klein en gezellig.

Alle houten tafeltjes staan niet ver uit elkaar en op dit moment zie ik 2 mensen als bediendes rondlopen.

Boven de bar staan allerlei verschillende glazen en soorten drank, als versiering staan er kaarsjes op de tafels en hangen er kleine kerstlichtjes boven de bar.

Ik kan nu al niet wachten totdat het kerstmis is, mijn favoriete feestdag.

Hoe cliché, toch?

Ik zie nu al een kerstboom in onze woonkamer staan met een paar cadeautjes eronder, tenzij Cameron liever kerstmis bij zijn familie wil vieren.

"Ik ben Maya, jullie serveerster voor deze avond. Kan ik al een drankje voor jullie halen?" Zegt ze flirterig terwijl ze nog wat sneller knippert en haar ogen over Cameron laat glijden.

"Voor mij een cola en voor jou Roos?"

'Hetzelfde alsjeblieft.'

"Komt in orde, ik zal dan zometeen ook jullie bestelling komen opnemen."

Ik laat mijn ogen terug over de menukaart glijden zodat ik Cameron even niet moet aankijken.

Ik weet dat Cameron aandacht van meisjes leuk vindt en als ik eerlijk ben snap ik ook waarom hij alle aandacht krijgt.

Zijn lichaam is gespierd en zijn glimlach is om van te smelten, zijn bruine haren zitten warrig op zijn hoofd en in zijn groene ogen zou je kunnen verdrinken.

Wacht.

Hij is mijn beste vriend niets meer, hij kan wel op een engel lijken maar daar blijft het ook bij.

Ik kan mezelf wel uitlachend voor mijn gedachten.

••••
Dit is alweer een nieuw deel, hopelijk vonden jullie deze ook leuk en nog veel verder leesplezier! Xx