Roommates with my bestfriend

Achtentwintig

Pov Roos

Ik kan niet eens zeggen dat ik heb geslapen deze nacht.

Het enige wat ik kan zien als ik mijn ogen sluit is Romy en Cameron.

Alleen maar Romy en Cameron.

"Roos ben je daar?" Vraagt Cameron terwijl hij zachtjes op de deur klopt.

Ik open zuchtend de deur en ik kijk in de vermoeide ogen van Cameron.

"Kunnen we alsjeblieft praten?" Vraagt hij wanhopig.

Ik knik voorzichtig.

Ik weet zelf ook dat dit niet kan blijven duren en we er gewoon over moeten kunnen praten.

"Ik kan mijn excuses niet genoeg aanbieden Roosje, het spijt me nu nog steeds. Ik weet niet eens wat ik kan doen om het goed te maken en-" Zegt Cameron allemaal snel.

'Cam, wou je met Romy kussen?' Onderbreek ik hem.

"Nee, tuurlijk niet Roos. Je weet toch dat ik alleen iets met jou wil."

'Je kan dat nu wel zeggen Cameron, maar het feit dat je haar gisteren kuste en niet eens de moeite deed om haar weg te duwden toont dat niet aan.' Zeg ik terwijl ik kwaad met mijn hand rondzwaai.

"Ik weet het Roos, maar ik besefte niet eens wat er gebeurde. Ik had ook al gedronken en-"

'Je weet dat dronken zijn voor mij geen uitvlucht is!'

"Ik weet het Roos, ik weet dat ik zo erg in de fout ben. Wat kan ik doen om dit goed te maken?"

'Ik wil dat je geen contact meer met Romy hebt en als er zoiets al dit nog eens gebeurt dan is het echt voorbij tussen ons Cam.'

"Ik blokkeer haar onmiddellijk, ik zal haar echt helemaal negeren ik beloof het Roos."

'Niets meer oke?' Zeg ik zacht.

"Ik beloof het Roos, op echt alles."

'En als je zo'n opdracht krijgt zeg je dat je die niet wil doen oke?'

"Ik speel zelf nooit meer mee met zo'n dom spel."

'Ik vertrouw je Cam, verpest het alsjeblieft niet.'

"Roos, ik zal er alles aan doen om je te tonen dat ik trouw aan je ben en dat dit gewoon een dronken fout was. Ik weet dat dronken zijn geen uitvlucht is maar het gebeurde zonder dat ik het wist."

'Het is goed nu Cameron, ik vergeef je.' Zeg ik zacht.

Ik zie hoe Cameron's ogen oplichten en niet veel later ben ik in zijn stevige armen gedrukt.

"Ik zie je graag Roos."

'Ik jou ook Cam.'

Cameron drukt zijn lippen op de mijne.

Ik weet niet of het goed was om Cameron zo snel te vergeven.

Ik hoop gewoon dat zoiets als dit nooit meer gebeurt, want dan zal ik hem niet zomaar kunnen vergeven.

••••
Hey allemaal! Ik ben echt trots op mezelf dat ik vandaag eens op tijd heb geüpload haha. Ik heb trouwens een nieuw verhaal genaamd Life letters en ik zou het zeer leuk vinden als jullie ook eens een kijkje zou willen nemen! Tot volgende week :)