Roommates with my bestfriend

Tweeëntwintig

Pov Roos

"Dat meen je niet Roos!" Zegt Hazel met grote ogen.

'Hij vroeg een week geleden of ik zijn vriendin wou zijn, ik wist niet eens wat ik moest zeggen. In een relatie met mijn beste vriend.'

"Wat heb je dan gezegd?"

'Ik heb-'

"Hey babe!"

"Ik weet al wat je hebt gezegd." Zegt Hazel lachend terwijl ze haar handen in haar zij drukt.

'Hey Cam.' Antwoord ik voorzichtig terwijl hij zijn lippen op mijn hoofd drukt.

Mijn bedoeling was om niet heel de school in te lichten over mijn relatie met Cameron.

Natuurlijk dacht Cameron daar anders over, ik was er wel blij over dat hij het niet probeerde te verbergen voor iedereen.

Ik wou het gewoon liever voor mezelf houden, ik wou liever Cameron voor mezelf houden eerlijk gezegd.

Ik ben nogal bang over de reactie van anderen, zeker van Romy.

"Waar denk je aan?" Vraagt Cameron.

'Aan jou.' Zeg ik met een glimlach.

"Hoe cheesy ben jij nou weer."

'Haha, je kent me toch.' Zeg ik lachend terwijl ik rondom me kijk.

Het duurt niet lang voordat ik oogcontact met Owen maak.

Sh*t ik heb het hem nog niet verteld over Cameron en mij.

Ik wou het zo snel mogelijk doen, het liefste de eerste keer toen ik hem zag aan de tafel tijdens lunch.

Maar dankzij al mijn zenuwenen en onnodige stress is het er nog niet van gekomen.

"Hey Roos." Zegt Owen die inmiddels al bij ons is komen staan.

'Uhm hey.' Zeg ik zo enthousiast mogelijk.

Ik voel hoe Cameron zijn arm om mijn heup slaat.

Kan het nog beter?

"Camie! Camie! Camie!." Schreeuwt een oorverdovende stem.

"Romy wat kom je doen?" Vraagt Cameron zuchtend als de blondine nu ook bij ons is komen staan.

"Zin om vanavond lang te komen?" Zegt ze terwijl ze met haar vinger rond een plukje haar draait en hem verleidelijk aankijkt.

"Als het je nog niet was opgevallen, ik ben nu-"

'Sorry meid, maar het is vandaag Camerons beurt om onze kamer op te ruimen. Dus hij zal het vanavond net iets te druk hebben.' Zeg ik snel.

Hazel kijkt me aan alsof ze elk moment in het lachen kan uitbarsten.

Ik kijk zenuwachtig rond me om de blikken van Cameron en Owen te vermijden.

Dit wordt nog wat.

"Roos waarom-" Probeert Cameron te zeggen.

Ik neem snel zijn hand vast.

'Nu moeten we echt gaan, toch Cameron? Later iedereen.' Zeg ik terwijl ik Cameron meeneem naar onze kamer.

"Roos waarom vertelde je gewoon niet dat we samen zijn?"

'Nou, ik heb het zeg maar nog niet aan Owen verteld.' Geef ik toe.

"Je moet het hem echt vertellen, die jongen denkt nog steeds dat hij kans bij je maakt."

'Ik weet het, maar ik wil hem niet kwetsen.'

"Vertel het hem Roos, ik wil niet dat er een jongen achter mijn vriendin loopt."

'Ik vertel het hem wel morgen, ik beloof het.' Zeg ik.

Ik voel hoe Cameron een kus op mijn voorhoofd drukt en me dan tegen zijn borst aandrukt.

"Maak je geen zorgen over Romy, ik wil alleen maar jou." Zegt hij wat me opnieuw doet blozen.

•••••
Hey allemaal, ik hoop dat jullie dit deel leuk vonden. Tot volgende week!! Xx