Roommates with my bestfriend

Zevenendertig

Lieve allemaal, deze q&a doe ik in dit boek voor het eerst even anders. Ik heb de vragen in het hoofdstuk verwerkt, ik hoop dat jullie dit ook eens leuk vinden! Xx

Pov Roos

Ik zit verveeld voor me uit te staren.

School is saai, ik zal zo blij zijn wanneer mijn studies voorbij zijn over een paar weken.

Ik weet nog niet wat ik zal doen, na deze week zijn het er nog 8.

Na 8 weken is er alweer een jaar voorbij.

Na 8 weken is het al een jaar geleden toen ik naar hier kwam met Cam.

De herinneringen brengen meteen terug een glimlach op mijn gezicht.

Ik kan me nog herinneren hoe blij is was, hoe graag ik dit wou doen met Cameron.

Hoe graag ik stiekem al hoopte dat onze vriendschap iets meer zou worden.

De les volgen was de laatste week echt onmogelijk, het enige waar ik kon aandenken was Cameron.

Waarom ik hem niet gewoon vergeef?

Ik weet zelf geen antwoord op deze vraag, ik vind het zo moeilijk.

Er is in deze korte periode zoveel gebeurt tussen ons, ik denk dat het goed doet voor ons om even te kunnen ademen.

Ik ben wel van plan om Cameron te vergeven, of om gewoon terug met hem te gaan praten. De waarheid is dat ik hem mis. Ik mis hem elke seconde meer en meer.

Wat doet die jongen toch met mijn gedachten?

"Roos?"

"Roos?" Hoor ik iemand uit de verte zeggen.

Ik kom eindelijk los van mijn gedachten en ik kijk Hazel aan.

"De les is al 5 minuten voorbij, kom je mee?" Vraagt ze lachend.

'Ja tuurlijk.' Zeg ik lachend terug.

•

Ik neem samen met Hazel plaats aan een tafel.

"Ik ga even lunch halen moet je ook wat?" Vraagt ze.

'Nee bedankt, ik heb al wat bij.' Zeg ik terug.

Wanneer Hazel nog maar een paar seconden weg ik hoor ik het geluid van een stoel die verschuift.

Ik kijk verbaasd op en zie daar Romy zitten.

'Uhm, kan ik je helpen?' Vraag ik verward.

"Waarom kan je Cameron gewoon niet eens met rust laten en hem aan mij geven?" Zegt ze duidelijk kwaad.

'Wat bedoel je Romy? Waarom zou ik Cameron aan jou geven?'

"Omdat ik verlief op hem ben Roos! En jij loopt altijd weg met de goeie dingen want jij krijgt altijd wat jou hartje begeert."

'Romy ga gewoon weg, ik heb gevoelens voor Cameron en hij voor mij wat is er nu zo moeilijk aan om dat te begrijpen?'

"Ik krijg wat ik wil Roos en ik wil Cameron."

'Waarom blijf je hem lastig vallen? Je ziet toch ook dat het helemaal niets uitmaakt!' Zeg ik terwijl ik nu ook kwaad begin te worden om Romy's kinderachtig gedrag.

"Omdat hij ook gevoelens voor mij heeft ik weet het zeker, ik zie het aan hem."

'Volgens mij ben jij echt gek Romy.'

"Wacht maar af, ik zal hem krijgen."

'F*ck off Romy.' Zeg ik terwijl ik met mijn ogen rol.

Net wanneer Romy weg gaat komt Hazel terug.

"Wat moest ze?" Vraagt ze nieuwsgierig.

'Ze kwam praten over Cameron, hoe ze stapelverliefd op hem is.'

"Wat een b*tch wil je dat ik haar haren uittrek?" Vraagt Hazel lachend.

'Nee alsjeblieft Hazel, er is al genoeg drama nu.' Zeg ik lachend.

En alsof Cameron mijn gedachten kan lezen stuurt hij mij een berichtje.

Cam : Kunnen we praten straks?

Ik : Oke, ik kom na de lessen naar onze kamer.

"Weet je zeker dat je al klaar bent om hem te zien?"

'Na een week moet ik hem wel confronteren en eerlijk gezegd mis ik hem ook wel.'

"Ik hoop dat het goed komt tussen jullie." Zegt Hazel.

'Ik hoop dat ook.' Zeg ik zacht.

••••
Lieve allemaal, sorry dat dit deel een beetje later is maar ik had het zo druk met school. Ik heb hier al een paar vragen beantwoord vooral naar Roos en Romy gericht maar in het volgende deel zal al de rest aan bod komen! Ik hoop dat jullie een fijn weekend hebben en dat op school alles goed gaat. Tot volgende week! Xxx