Roommates with my bestfriend

Achtendertig

Pov Roos

Ik sta met zwetende handen voor onze deur.

Het voelt alweer een eeuwigheid geleden toen ik hier voor het laats gelukkig kwam binnen lopen met Cameron.

Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden toen ik oprecht gelukkig was met Cameron.

Moet ik gewoon naar binnen lopen?

Moet ik wachten tot Cameron zelf de deur opent om te kijken waar ik blijf?

Moet ik gewoon zachtjes kloppen?

Moet ik doen alsof ik iets laat vallen zodat Cameron het hoort en dan de deur opent om te kijken wat het was?

My God ik weet niet eens wat ik moet doen.

Ik zet al mijn twijfelende gedachten opzij en klop zachtjes op de deur.

Ik hoop dat dit luid genoeg was, misschien moet ik eerst een bericht sturen om te zeggen dat ik er ben.

Voordat ik verder kan denken wordt de deur geopend en staat een nerveuze Cameron voor me.

"Roosje." Zegt hij zacht.

Mijn hart smelt meteen door zijn bijnaam, ik vond het al altijd leuk als hij deze bijnaam gebruikte.

'Hey Cam.' Antwoord ik.

Mijn ogen zijn op de vloer genageld en ik durf op dit moment alles behalve oogcontact te maken.

"Kom binnen." Zegt Cameron als hij de deur verder opent als gebaar dat ik naar binnen moet komen.

Ik wandel langs hem en ga op onze bank zitten.

Verwonderend genoeg is alles nog steeds netjes, hij heeft zeker zijn best gedaan om alles op te ruimen.

"Ik mis je Roos, ik kan echt hier niet meer zijn zonder je." Zegt Cameron.

'Cameron, ik kan dit niet blijven doen als Romy tussen ons blijft komen.'

"Roos." Zegt Cameron terwijl hij mijn handen vastneemt.

Ik kijk hem na een lange tijd aan.

"Ik beloof je plechtig dat Romy nooit meer tussen ons zal komen en dat ik alles eerst met jou zal bespreken."

'Cameron.' Zucht ik.

"Wat zegt je hart Roos?"

Mijn hart zegt zoveel op dit moment, het wil terug bij Cameron zijn. Maar het wil niet opnieuw gebroken worden door Romy die Cameron maar niet kan loslaten.

Cameron zijn betraande ogen kijken mij zenuwachtig aan.

"Je gaat me toch niet verlaten Roos?" Vraagt hij angstig.

Het enige antwoord dat ik hierop heb is dat ik mijn lippen om die van hem druk.

Ik wil bij Cameron zijn.

Wanneer onze kus eindigt kijk ik hem zenuwachtig aan.

"Ik hou van je." Zegt hij.

'Ik ook van jou Cam.'

Het duurt niet lang voordat ik tegen zijn stevige borstkas ben aangedrukt en hij heel mijn gezicht vollaad met kusjes.

"Kom je terug?"

'Natuurlijk kom ik terug.' Zeg ik lachend.

•••••
Cameron en Roos zijn dus eindelijk terug samen! Ik had echt een drukke week dus vandaar is het hoofdstuk iets later :) Ik hoop dat jullie een leuke schoolweek hadden en een leuk weekend. Tot volgende week! Xx

De vragen naar mij wil ik graag nog steeds beantwoorden :

1) Hoe schrijf ik zulke leuke verhalen?
Hahaha ik weet het eerlijk gezegd ook niet, ik ben altijd zo blij als ik zie dat jullie het verhaal leuk vinden! Ik laat gewoon al mijn fantasie de vrije loop en dan komt het vanzelf.

2) Wil je vrienden worden?
TUURLIJK!!!! Heel graag zelf :)

3) Hoe kwam je op het idee?
Ik wou graag een nieuw verhaal maken die een beetje leek op mijn oud boek roommates with my bully en toen dacht ik om het te veranderen naar beste vrienden en dan kwam alles vanzelf haha!