ဆင်ရေတွင်းကားဂိတ်နားရောက်ခါနီးကျတော့ လင်း ဖုန်းထုတ်ကာ မိုး ဆီသို့လှမ်းဆက်လိုက်သည်။" ကလေး .... မရောက်ခါနီးပြီ .... "
" မိုး ကအခု ကားဂိတ်တောင်ရောက်နေပြီ မ ရဲ့ ...... "
" အို ... ကလေးရယ်.... မ ဖုန်းဆက်မှ ထွက်လာပါဆိုတဲ့ဟာကို ...... "
" ဘာဖြစ်လဲ မ ရယ်.... အညောင်းအညာတောင်ပြေသေးတယ်..... "
" ဟုတ်ပါပြီ ဆရာမကြီးရယ်..... အခုခဏနေရောက်တော့မယ်နော်.... "
လင်း ရယ်ရယ်မောမောနဲ့ စနောက်ရင်း ဖုန်းချလိုက်လေသည်။ ကားဂိတ်ရောက်လို့ လင်း ကားပေါ်ကဆင်းလိုက်တော့ သူ့ကိုအလှဆုံးအပြုံးနဲ့ ကြိုဆိုနေတဲ့ မိုး ။ လင်း လဲပဲ ပြန်လည်အလှဆုံးပြုံးပြရင်း
"ညောင်းနေပြီလား ကလေး ? "
" မညောင်းပါဘူး မ ရယ်..... Ahhh မ ထမင်းစားလာခဲ့ပြီးပြီလား ? "
" စားပြီးပြီ .... ကလေးရော ...... "
" မစားရသေးဘူး မ ရဲ့ ... "
" ဟင်နောက်ကျနေပြီ အခုပဲ ၁၂ နာရီခွဲတော့မယ်.... မဆာဘူးလား ကလေးရဲ့ ? "
" နည်းနည်းတော့ ဆာနေပြီ အိမ်မှာမစားချင်လို့ထွက်လာတာ ..... အိမ်မှာ ဧည့်သည်တွေရောက်နေတယ်....ဒေါ်မူယာသွယ်ဆိုတဲ့မိန်းမရဲ့ ဧည့်သည်တွေ ........ လူတွေရှုပ်တာနဲ့ မျက်စိနောက်လို့ ထွက်လာတာ ...... "
" ကလေးအခန်းထဲမှာနေလို့ရတယ်မဟုတ်လား ? "
" ရတော့ရပါတယ်.... ဒါပေမဲ့အောက်ထပ်က ဆူညံသံတွေကြားနေရတယ်လေ ....... မ ... မိုး ကို ထမင်းပေါင်းလိုက်ကျွေးပါလား ? "
" အင်းကျွေးမှာပေါ့ ကလေးရဲ့ ..... ကလေးစားချင်တာ အကုန်ကျွေးမယ်နော်..... ဘယ်မှာစားမလဲ ? "
မိုး ဘက်ကထိုသို့ ဘာစားချင်တယ်ညာစားချင်တယ်ဝယ်ကျွေးပါလားဟု အရင်ကတခါမှ မတောင်းဆိုဖူးခဲ့ ။ ဒီနေ့ထိုသို့ပြောလာတော့ လင်း လဲအနည်းငယ်အံ့သြသွားသည်။ ပြီးတော့ မိုး အဲ့လိုဝယ်ကျွေးခိုင်းတာကိုလဲ လင်း သဘောကျနေသည်။
YOU ARE READING
Don't Stop Believing
Romanceငယ်ရွယ်စဉ်မှာ ဘဝရဲ့အချိုးအကွေ့အကူးအပြောင်း၌ အေးစက်သွားကာ ခပ်ချေချေ ပေပေတေတေနေတတ်သည့် ကောင်မလေးတစ်ယောက် ... ။ " နွေးထွေးမှုဆိုတာ 'မိုး' ရဲ့ဘဝအတွက်တော့ နွေခေါင်ခေါင်မှာ နှင်းပွင့်လေးတွေကို စောင့်ဆိုင်းရသလိုပါပဲ .... " ( မိုးဝဿန်လွင် / Hanna Keiko ) ...