မိုး လည်း သူ့ရင်ထဲမှာ အတော်လေးခံစားရခက်နေပေမဲ့ မျက်နှာကတော့ဘာမှမဖြစ်သလိုပင်။ လင်း လည်းထို့အတူ။ တပည့်တွေရှေ့၌ အပြုံးမပျက်ခဲ့။ နေ့လည်လသူ့ကလေးအတန်းသို့ ဝင်ရတဲ့အခါမှာတော့ ကလေးကိုအရိပ်တကြည့်ကြည့်နဲ့ ။ ကလေးမျက်နှာလေးကတော့ ပြုံးရွှင်နေသေးသဖြင့်လင်း စိတ်အနည်းငယ် အေးခဲ့ရပါသည်။
နေ့လည် မုန့်စားဆင်းတော့ မိုး သူ့မမဆီကိုမသွားပါ။ လူအရောက်အပေါက်နည်းတဲ့ အဆောင်ဘေးက အားကစားရုံဟောင်းကြီးဆီသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ သူ့အနောက်က ကောင်လေးတစ်ယောက် ပါလာတာကိုတော့ မိုး မသိလိုက်။
ကစားရုံဘေးက စိန်ပန်းပင်ကြီးခြေရင်းမှာ ထိုင်ပြီးကောင်မလေးတစ်ယောက်တစ်ရှိုက်ရှိုက်ငိုနေပါသည်။ အရမ်းမွန်းကျပ်နေတဲ့ သူ့ရဲ့စိတ်ကိုထွက်ပေါက်ပေးဖို့အတွက်က ငိုကြွေးခြင်းခုသာ ရှိသည်မဟုတ်ပါလား ။
ငိုလို့ဝသွားသာအခါ မိုးခေါင်းကိုပြန်မော့လိုက်တော့
" ဟင်! နင်...... "
သူ့ကိုလက်ကိုင်ပုဝါလေး လှမ်းကမ်းပေးနေသည့်ဇွဲကိုကိုဇော်ကိုမြင်တော့ မိုး လန့်သွားပါသည်။
" ယူပါဟ။ ငါနင်ငိုတာကိုလဲ ဘယ်သူ့ကိုမှ ပြန်မပြောပါဘူး .... "
ဇွဲ လှမ်းပေးတဲ့ လက်ကိုင်ပုဝါလေးကို မိုး လှမ်းယူပြီး သူ့မျက်ရည်စတွေကို သုတ်ယူဖယ်ရှားလိုက်ကာ
" ငါ့နောက်ကို နင်လိုက်လာတာလား ? "
" တမင်လိုက်လာတာ မဟုတ်ပါဘူး။ နင်ဒီဘက်ထွက်လာတာမြင်လိုက်လို့ လိုက်လာတာပါ ... နင်လည်း သိတယ်မဟုတ်လား အားကစားရုံနားက သရဲခြောက်တယ်လို့ နာမည်ကြီးနေတဲ့နေရာဆိုတာကို .... "
ဇွဲ ကအရွှန်းလေးဖောက်ပြီးပြောလိုက်တော့ မိုး ယဲ့ယဲ့လေးပြုံးလိုက်ရင်း
YOU ARE READING
Don't Stop Believing
Romanceငယ်ရွယ်စဉ်မှာ ဘဝရဲ့အချိုးအကွေ့အကူးအပြောင်း၌ အေးစက်သွားကာ ခပ်ချေချေ ပေပေတေတေနေတတ်သည့် ကောင်မလေးတစ်ယောက် ... ။ " နွေးထွေးမှုဆိုတာ 'မိုး' ရဲ့ဘဝအတွက်တော့ နွေခေါင်ခေါင်မှာ နှင်းပွင့်လေးတွေကို စောင့်ဆိုင်းရသလိုပါပဲ .... " ( မိုးဝဿန်လွင် / Hanna Keiko ) ...